Hoe u uw kind kunt helpen met kanker
Kinderen en jongeren reageren verschillend op de diagnose van kanker, afhankelijk van hun leeftijd, ontwikkeling en persoonlijkheid. Er zijn echter enkele gevoelens die vaak voorkomen bij kinderen van dezelfde leeftijd, dus er zijn ook enkele strategieën die ouders kunnen doen om hun kind te helpen omgaan met kanker.
Kanker verslaan is mogelijk, maar de komst van het nieuws wordt niet altijd op de beste manier ontvangen, naast de behandeling met veel bijwerkingen. Er zijn echter enkele strategieën die u kunnen helpen deze delicate fase op een meer soepele en comfortabele manier te overwinnen..
Kinderen tot 6 jaar
Hoe ze zich voelen?
Kinderen van deze leeftijd zijn bang om van hun ouders gescheiden te worden en zijn bang en overstuur omdat ze pijnlijke medische procedures moeten ondergaan en mogelijk driftbuien, gillen, slaan of bijten hebben. Bovendien kunnen ze nachtmerries hebben, teruggaan naar oud gedrag zoals bedplassen of duimzuigen en weigeren mee te werken, orders te weerstaan of met andere mensen om te gaan..
Wat te doen?
- Kalmeren, knuffelen, knuffelen, zingen, een liedje spelen voor het kind of hem afleiden met speelgoed;
- Blijf altijd bij het kind tijdens medische tests of procedures;
- Laat het favoriete knuffeldier, deken of speelgoed van het kind in de kamer;
- Creëer een vrolijke, kleurrijke ziekenhuiskamer, met goede verlichting, met persoonlijke voorwerpen en tekeningen van het kind gemaakt door het kind;
- Handhaaf het normale schema van het kind, zoals slaap- en maaltijden;
- Neem de tijd van de dag om met het kind te spelen, te spelen of een activiteit te doen;
- Gebruik een telefoon, computer of andere middelen zodat het kind een ouder kan zien en horen die niet bij hen kan zijn;
- Zeer eenvoudige uitleg geven over wat er gebeurt, zelfs als je verdrietig bent of huilt, zoals "Ik voel me een beetje verdrietig en moe vandaag en huilen helpt me om beter te worden";
- Leer het kind om hun gevoelens op een gezonde manier te uiten, zoals tekenen, praten of een kussen raken, in plaats van te bijten, schreeuwen, slaan of schoppen;
- Beloon het goede gedrag van het kind wanneer het meewerkt aan medische onderzoeken of procedures, bijvoorbeeld door een ijsje te geven als dit mogelijk is.
Kinderen van 6 tot 12 jaar
Hoe ze zich voelen?
Kinderen op deze leeftijd zijn misschien van streek omdat ze de school moeten missen en geen vrienden en klasgenoten zien, zich schuldig maken omdat ze denken dat ze kanker hebben veroorzaakt en zich zorgen maken omdat ze denken dat de kanker vangt. Kinderen tussen 6 en 12 jaar kunnen ook boos en verdrietig zijn omdat ze ziek zijn geworden en hun leven is veranderd.
Wat te doen?
- Leg het diagnose- en behandelplan op een eenvoudige manier uit zodat het kind het kan begrijpen;
- Beantwoord alle vragen van het kind oprecht en eenvoudig. Als het kind bijvoorbeeld vraagt: 'Komt het wel goed?' antwoord oprecht: "Ik weet het niet, maar dokters zullen al het mogelijke doen";
- Het idee benadrukken en versterken dat het kind geen kanker heeft veroorzaakt;
- Leer het kind dat ze het recht hebben om verdrietig of boos te zijn, maar dat ze er met hun ouders over moeten praten;
- Vertel met de leerkracht en klasgenoten wat er met het kind gebeurt en moedig het kind aan om dat ook te doen;
- Organiseer dagelijkse activiteiten van schrijven, tekenen, schilderen, collage of lichaamsbeweging;
- Help het kind om contact te hebben met broers, zussen, vrienden en klasgenoten via bezoeken, kaarten, telefoontjes, sms-berichten, videogames, sociale netwerken of e-mail;
- Ontwikkel een plan voor het kind om contact te houden met de school, lessen te kijken via de computer, bijvoorbeeld toegang te hebben tot het materiaal en huiswerk;
- Moedig het kind aan om andere kinderen met dezelfde ziekte te ontmoeten.
Tieners van 13 tot 18 jaar
Hoe ze zich voelen?
Tieners zijn van streek omdat ze de school moeten missen en niet meer bij hun vrienden moeten zijn, naast het gevoel dat ze geen vrijheid of onafhankelijkheid hebben en dat ze de steun nodig hebben van hun vrienden of leraren, die niet altijd aanwezig zijn. Tieners kunnen ook spelen met het feit dat ze kanker hebben of proberen positief te denken en op een ander moment in opstand komen tegen ouders, artsen en behandelingen.
Wat te doen?
- Bied comfort en empathie en gebruik humor om met frustratie om te gaan;
- Betrek de adolescent bij alle discussies over de diagnose of het behandelplan;
- Moedig de tiener aan om alle vragen van artsen te stellen;
- Vasthouden aan het idee dat de tiener geen kanker heeft veroorzaakt;
- Laat de adolescent alleen met gezondheidswerkers spreken;
- Moedig de tiener aan om nieuws over zijn ziekte met vrienden te delen en contact met hen te houden;
- Moedig de tiener aan om een dagboek te schrijven zodat hij zijn gevoelens kan uiten;
- Organiseer bezoeken van vrienden en plan activiteiten indien mogelijk samen;
- Ontwikkel een plan voor de tiener om contact te houden met de school, de lessen via de computer te bekijken, bijvoorbeeld toegang te hebben tot het materiaal en huiswerk;
- De adolescent helpen om contact te hebben met andere adolescenten met dezelfde ziekte.
Ouders lijden ook aan hun kinderen met deze diagnose en daarom moeten ze, om goed voor hen te zorgen, voor hun eigen gezondheid zorgen. Angst, onzekerheid, schuld en woede kunnen worden verlicht met de hulp van een psycholoog, maar gezinsondersteuning is ook belangrijk om de kracht te vernieuwen. Het wordt daarom aanbevolen dat ouders tijdens de week momenten opzij zetten om uit te rusten en over deze en andere zaken te praten.
