Hechting dehiscence Wat het is, waarom het gebeurt en hoe het moet worden behandeld

Het uithakken van de chirurgische hechtdraad is een ernstige complicatie waarbij de randen van de wond, die door een hechtdraad worden verbonden, uiteindelijk openen en weggaan, waardoor het risico op infectie toeneemt en genezing wordt belemmerd.

Hoewel het relatief zeldzaam is, is het risico op dehiscentie groter gedurende de eerste 2 weken en na een buikoperatie, omdat het genezingsproces zich nog in een vroeg stadium bevindt.

Aangezien het een ernstige complicatie is, is het, wanneer er een vermoeden bestaat dat de chirurgische wond open kan zijn, erg belangrijk om onmiddellijk naar het ziekenhuis te gaan om te worden beoordeeld door een arts of verpleegkundige en zo nodig met de behandeling te beginnen.

Belangrijkste tekenen van dehiscentie

Het duidelijkste teken van dehiscentie is de gedeeltelijke of volledige opening van de chirurgische wond, maar wanneer de wond zich op een plaats bevindt die moeilijk te observeren is, zijn er andere tekenen die moeten worden waargenomen en die altijd moeten worden beoordeeld door een gezondheidsdeskundige, waaronder :

• Zwelling op zijn plaats;
• Intense pijn;
• Pus-uitgang;
• Gevoel van overmatige hitte in de wond.

Als de wond niet zichtbaar is, kun je iemand anders vragen om naar de plek te kijken of bijvoorbeeld een spiegel te gebruiken.

Bekijk de belangrijkste zorg die na de operatie moet worden gegeven om complicaties te voorkomen.

Wat kan dehiscentie veroorzaken

De belangrijkste oorzaak van dehiscentie van wonden is de verhoogde druk op de plaats van de chirurgische wond, die kan optreden als er in de eerste weken overdreven fysieke inspanningen worden geleverd of als u zeer vaak hoest of zelfs niest, en de plaats niet voldoende wordt beschermd. Bijvoorbeeld.

Bovendien hebben mensen met overgewicht ook een hoger risico op dehiscentie, vooral na een buikoperatie, omdat overgewicht en vet het moeilijk maken dat de randen van de wond aan elkaar plakken.

Andere factoren die het risico op dehiscentie verder kunnen verhogen, zijn onder meer een roker, een nierziekte, diabetes of zelfs een ziekte die immunosuppressie veroorzaakt, aangezien dit aandoeningen zijn die genezing belemmeren..

Hoe de behandeling wordt gedaan

De behandeling van een dehiscentie moet altijd in het ziekenhuis worden gestart door een arts of verpleegkundige, die de wond moet beoordelen en de beste behandeling moet bepalen.

In de meeste gevallen wordt de behandeling gedaan met een antibioticum om een ​​mogelijke infectie van de wond te elimineren en pijnstillers te gebruiken om de pijn te verlichten. Bovendien moet het wondverband door een verpleegster worden gedaan, omdat het belangrijk is om het type materiaal dat wordt gebruikt aan te passen en om een ​​aseptische techniek te behouden..

Alleen in de meest ernstige gevallen kan het nodig zijn om opnieuw een operatie te ondergaan om de wond opnieuw te reinigen en te sluiten.

Mogelijke complicaties

Als de behandeling voor dehiscentie niet vroeg wordt gestart, is er een hoog risico op verwijdering van de ingewanden, namelijk wanneer de organen onder de huid uit de wond komen. Dit is een noodsituatie die onmiddellijk in het ziekenhuis moet worden behandeld, omdat er een zeer verhoogd risico is op een gegeneraliseerde infectie en zelfs orgaanfalen..

Bovendien is het na een dehiscentie heel goed mogelijk dat het litteken lelijker en zichtbaarder wordt, omdat het genezingsproces langer duurt en een groter deel van de huid in beslag neemt.

Hoe de ontwikkeling van dehiscentie te voorkomen

Hoewel wonddehiscentie een zeldzame complicatie is die bij bijna alle operaties kan voorkomen, vooral bij operaties die op de buik worden uitgevoerd, zoals een keizersnede.

Er zijn echter enkele voorzorgsmaatregelen die dit risico verminderen, zoals:

• Oefen druk uit op de wond: Zeker wanneer het nodig is om een ​​beweging te maken die een verhoogde druk in de plaats veroorzaakt, zoals bijvoorbeeld hoesten, niezen, lachen of braken;
• Vermijd obstipatie: dit is een zeer belangrijke tip in de postoperatieve periode van abdominale operaties, aangezien de ophoping van ontlasting de druk in de buik verhoogt en de wond aantast. U moet dus minstens 2 liter water per dag drinken en vezelrijk voedsel eten, zoals fruit en groenten;
• Vermijd inspanningen: voornamelijk tijdens de eerste 2 weken, of volgens de instructies van de arts;
• Vermijd het bevochtigen van de wond gedurende de eerste 2 weken: verhoogt het risico op infecties die uiteindelijk de huid verzwakken.

Bovendien is het raadzaam om de wond op de juiste manier te behandelen met een verpleegster in een gezondheidscentrum, omdat het een regelmatige beoordeling van de locatie en het gebruik van de meest geschikte materialen mogelijk maakt.