Chemische afhankelijkheid wat het is, hoe te identificeren en te behandelen
Chemische afhankelijkheid wordt gedefinieerd als een ziekte die wordt gekenmerkt door misbruik van psychoactieve stoffen, dat wil zeggen stoffen die de mentale toestand van de persoon kunnen veranderen, zoals cocaïne, crack, alcohol en sommige medicijnen. Deze stoffen zorgen in eerste instantie voor een gevoel van plezier en welzijn, maar ze veroorzaken grote schade aan het lichaam, voornamelijk aan het centrale zenuwstelsel, waardoor de persoon volledig afhankelijk is van toenemende doses om zogenaamd het welzijn te bereiken dat hij aanvankelijk met kleine doses bereikte..
Chemische afhankelijkheid is een situatie die schade toebrengt aan de gebruiker van de stoffen, maar ook aan de mensen met wie hij samenwoont, aangezien de persoon vaak stopt met naar de sociale kring te gaan om de chemische stof te gebruiken, waardoor mensen uiteindelijk kwetsbaardere relaties.
Het is belangrijk dat tekenen worden geïdentificeerd die wijzen op chemische afhankelijkheid, zodat de behandeling kan beginnen. Hoewel de verslaafde vaak niet sterk genoeg is om hulp te zoeken, is het belangrijk dat mensen met wie hij samenleeft, proberen te helpen, waarbij ziekenhuisopname in gespecialiseerde behandelkamers voor klinische afhankelijke personen noodzakelijk is, zodat een passende behandeling kan worden gestart..
Hoe tekenen van chemische afhankelijkheid kunnen worden geïdentificeerd
Chemische afhankelijkheid kan worden geïdentificeerd aan de hand van enkele tekenen en symptomen die de persoon kan hebben, zoals:
- Veel verlangen om de stof te consumeren, bijna dwangmatig;
- Moeilijkheid om de wil te beheersen;
- Ontwenningsverschijnselen wanneer de circulerende hoeveelheid van de stof erg laag is;
- Tolerantie voor de stof, dat wil zeggen wanneer de gewoonlijk gebruikte hoeveelheid niet langer effectief is, waardoor de persoon de geconsumeerde hoeveelheid verhoogt om de gewenste effecten te ervaren;
- Vermindering of stopzetting van deelname aan evenementen die ik heb bijgewoond om de stof te kunnen gebruiken;
- Consumptie van de stof ondanks het feit dat men zich bewust is van de gevolgen voor de gezondheid;
- Bereidheid om het middelengebruik te stoppen of te verminderen, maar faalt.
Afhankelijkheid wordt overwogen wanneer de persoon de afgelopen 12 maanden ten minste 3 van de tekenen van afhankelijkheid heeft, waarbij deze zaak als mild wordt geclassificeerd. Wanneer de persoon 4 tot 5 tekenen vertoont, wordt dit gedefinieerd als matige afhankelijkheid, terwijl meer dan 5 symptomen de afhankelijkheid classificeren als ernstig.
Behandeling voor chemische afhankelijkheid
Behandeling voor verslaving aan illegale drugs kan worden gedaan met of zonder toestemming van de verslaafde door het gebruik van medicijnen en het toezicht op gezondheidswerkers zoals arts, verpleegkundige en psycholoog, familie en vrienden. In sommige gevallen, vooral bij mensen met een lichte afhankelijkheid, kan groepstherapie nuttig zijn, omdat in deze omgeving mensen die aan dezelfde ziekte lijden, samenkomen om zwakheden bloot te leggen terwijl ze elkaar ondersteunen.
In het geval van ernstige afhankelijkheid wordt meestal aangegeven dat de persoon wordt opgenomen in een kliniek die gespecialiseerd is in de behandeling van chemische afhankelijke personen, omdat het dus mogelijk is dat de persoon nauwlettend wordt gevolgd omdat de hoeveelheid stoffen in het bloed afneemt..
In het geval van chemische afhankelijkheid veroorzaakt door het gebruik van medicijnen zoals pijnstillers of slaappillen (chemische afhankelijkheid van legale medicijnen) bestaat de behandeling uit het verlagen van de dosis van het geneesmiddel systematisch begeleid door de arts, want als u stopt met het plotseling innemen van het geneesmiddel, kan er een rebound-effect en de persoon kan de verslaving niet stoppen.
