Dermatofytose wat ze zijn, belangrijkste typen en hoe is de diagnose
Dermatofytosen, ook wel oppervlakkige mycosen of ringwormen genoemd, zijn ziekten die worden veroorzaakt door schimmels die affiniteit hebben met keratine en daardoor plaatsen bereiken waar een hogere concentratie van dit eiwit aanwezig is, zoals huid, haar, haar en nagels.
Dermatofytosen kunnen in mindere mate worden veroorzaakt door dermatofytschimmels, gisten en niet-dermatofytige draadschimmels, die geen affiniteit hebben voor keratine. Dermatofytschimmels kunnen worden geclassificeerd op basis van de plaatsen waar ze van nature voorkomen in:
- Antropofielen, dat ze van nature in mensen voorkomen en gemakkelijk van persoon op persoon kunnen worden overgedragen;
- Zoophilic, die bij dieren voorkomen;
- Geophilic, die de bodem als hun natuurlijke habitat hebben. Geophilic species veroorzaken een uitgebreidere reactie van het immuunsysteem en daarom is er de vorming van laesies die moeilijker te behandelen zijn.
De overdracht van dermatofytose vindt plaats door contact met besmette dieren, mensen of voorwerpen, contact met de bodem waar schimmelgroei is en door het inademen van keratinefragmenten die de schimmel bevatten die in de lucht zweven..
De ontwikkeling van oppervlakkige mycosen komt vaker voor bij mensen wier activiteit of gezondheidsstatus het contact of de proliferatie van schimmels bevordert, zoals het geval is bij boeren, atleten, diabetici, mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem en mensen die werken met handschoen en met schoonmaakmiddelen.
Belangrijkste dermatofytosen
Dermatofytosen worden in de volksmond ringwormen of tinea's genoemd en kunnen zich in verschillende delen van het lichaam bevinden en worden daarom naar hun locatie genoemd. Ringworms bevorderen het verschijnen van tekenen en symptomen afhankelijk van waar ze voorkomen en genezen meestal vanzelf of hebben de neiging om chronisch te zijn. De belangrijkste dermatofytosen zijn:
1. Tinea pedis
Tinea pedis komt overeen met ringworm die de voeten aantast en kan worden veroorzaakt door schimmels Thichophyton rubrum en Trichophyton mentagophytes interdigitale. Tinea pedis is in de volksmond bekend als winterhanden of voetschimmel, omdat het vaker voorkomt bij sportbeoefenaars die vaak gesloten schoenen met sokken dragen, die vaak vochtige openbare plaatsen, zoals badkamers en zwembaden, bezoeken omdat schimmels zich ontwikkelen gemakkelijker in dat soort omgeving.
Het belangrijkste indicatieve teken van voetschimmel is jeuk tussen de tenen, schilfering en wit worden van het gebied, evenals een slechte geur. De behandeling van tinea pedis is eenvoudig en moet worden gedaan met het gebruik van schimmelwerende zalven gedurende de door de arts aanbevolen periode, naast de indicatie om te voorkomen dat u lang in schoenen blijft en sandalen draagt op openbare plaatsen met vocht. Leer hoe u tinea pedis kunt identificeren en behandelen.
2. Tinea-capitis
Tinea-capitis komt overeen met ringworm die op de hoofdhuid voorkomt en kan worden veroorzaakt door Trichophyton tonsurans en Trichophyton schoenleinii, die verschillende klinische manifestaties veroorzaken.
De Trichophyton tonsurans het is verantwoordelijk voor de tinea tonsurante, die wordt gekenmerkt door het verschijnen van kleine droge plaques van alopecia, dat wil zeggen delen van de hoofdhuid zonder haar. Tonsurante tinea kan ook worden veroorzaakt door Microsporum audouinii, wat leidt tot de vorming van grote alopecia-plaques die onder Wood's lamp fluoresceren.
De Trichophyton schoenleinii het is verantwoordelijk voor de tinea favosa, die wordt gekenmerkt door de vorming van grote witachtige plaques op het hoofd, vergelijkbaar met korsten.
3. Tinea cruris
Tinea cruris komt overeen met de ringworm van het liesgebied, het binnenste deel van de dijen en billen en wordt voornamelijk veroorzaakt door de Trichophyton rubrum. Deze ringworm staat ook bekend als ringworm van een kale huid, omdat het van invloed is op gebieden waar geen haar is..
Deze regio's zijn meestal het grootste deel van de dag bedekt, waardoor ze gunstig zijn voor de groei en proliferatie van schimmels en die leiden tot tekenen en symptomen die behoorlijk ongemakkelijk kunnen zijn, zoals jeuk in de regio, lokale roodheid en irritatie..
4. Tinea corporis
Tinea corporis is de oppervlakkige ringworm van de huid en de schimmels die het vaakst worden geassocieerd met dit type ringworm zijn Trichophyton rubrum, Microsporum canis, Trichophyton verrucosum en Microsporum gips. De klinische kenmerken van tinea corporis variëren naargelang de schimmel, maar de meest kenmerkende tekenen zijn rode voorgevormde vlekken op de huid, met of zonder verlichting, jeuk in de regio, met of zonder peeling..
5. Onychia
Onychia is de dermatofytose die de nagels aantast en wordt meestal veroorzaakt door Trichophyton rubrum, wat veranderingen in de kleur, vorm en dikte van de nagels veroorzaakt. Bekijk hoe u ringworm voor nagels kunt identificeren en behandelen.
Diagnose van dermatofytosen
De diagnose dermatofytose is gebaseerd op de kenmerken van de laesies veroorzaakt door de schimmels en laboratoriumtests. Alleen de beoordeling van blessures is niet voldoende, omdat de tekenen en symptomen kunnen worden verward met andere ziekten.
Daarom wordt aanbevolen dat microscopische analyse van monsters van de aangetaste plaats wordt uitgevoerd, dat wil zeggen dat bijvoorbeeld monsters van huid, haar en nagels moeten worden verzameld. Deze monsters worden voor analyse naar het gespecialiseerde laboratorium gestuurd.
De klassieke diagnose van dermatofytose komt overeen met een direct onderzoek, waarbij de monsters direct na aankomst in het laboratorium onder een microscoop worden bekeken, gevolgd door een cultureel onderzoek, waarbij het verzamelde monster in een geschikt kweekmedium wordt geplaatst zodat er groei is en andere kunnen worden waargenomen. kenmerken. De identificatie van de schimmel is dus gebaseerd op de groeisnelheid en micro- en macroscopische kenmerken van de kolonie, zoals oppervlak, textuur, pigmentatie, vorm en consistentie. In sommige gevallen kunnen aanvullende biochemische tests nodig zijn om de diagnose te bevestigen.
Het laboratoriumonderzoek om dermatofytosen te identificeren duurt ongeveer 1 tot 4 weken voordat het wordt vrijgegeven, omdat het afhankelijk is van de kenmerken van de schimmels. Sommige schimmels hebben weken nodig om te groeien en er is voldoende materiaal voor een goede diagnose en analyse. Ondanks de tijd die nodig is voor diagnose, is dit de beste manier om oppervlakkige mycosen te identificeren.
Een van de aanvullende tests die kunnen worden uitgevoerd, is de Wood Lamp, waarin een UV-licht met een lage golflengte op het aangetaste gebied wordt aangebracht om te controleren op fluorescentie-emissie, aangezien sommige schimmels reageren in aanwezigheid van licht, waardoor de identificatie. Een van de schimmels die het meest geassocieerd wordt met fluorescentie is Microsporum sp., Die minder vaak voorkomt in haar, vooral huid en nagels. Begrijp waar de Wood Lamp voor is en hoe deze werkt.
Hoe de behandeling wordt gedaan
In de meeste gevallen is de behandeling van dermatofytose actueel, dat wil zeggen dat de arts alleen de toepassing van zalven of crèmes met antischimmelmiddelen kan aanbevelen. In het geval van uitgebreidere laesies of in het geval van ringworm op de nagel of hoofdhuid, kan het ook nodig zijn om orale antischimmelmiddelen te gebruiken..
Het meest geschikte geneesmiddel voor de behandeling van dermatofytose is Terbinafine en Griseofulvin, dat moet worden gebruikt zoals voorgeschreven door de arts en Griseofulvin mag niet worden gebruikt bij kinderen.
Thuisbehandeling
Er zijn enkele planten die dermatofytose kunnen helpen behandelen en jeuk kunnen verlichten, omdat ze schimmelwerende en helende eigenschappen bevatten. De planten die kunnen worden gebruikt om huismiddeltjes voor ringworm van de huid te bereiden, zijn bijvoorbeeld salie, cassave, aloë vera en theeboom. Kijk hoe u deze huismiddeltjes kunt voorbereiden.
