Glioma wat is het, graden, typen, symptomen en behandeling

Gliomen zijn hersentumoren waarbij gliacellen betrokken zijn, dat zijn cellen die het centrale zenuwstelsel (CZS) vormen en die verantwoordelijk zijn voor de ondersteuning van neuronen en de goede werking van het zenuwstelsel. Dit type tumor heeft een genetische oorzaak, maar is zelden erfelijk. Als er echter gevallen zijn in de glioomfamilie, wordt het aanbevolen om genetische counseling te doen om te controleren op de aanwezigheid van mutaties die verband houden met deze ziekte.

Gliomen kunnen worden geclassificeerd op basis van hun locatie, betrokken cellen, groeisnelheid en agressiviteit en volgens deze factoren kunnen de huisarts en neuroloog de meest geschikte behandeling voor de casus bepalen, meestal door middel van een operatie gevolgd door chemo en radiotherapie.

Typen en mate van Glioma

Gliomen kunnen worden geclassificeerd op basis van de betrokken cellen en locatie:

Astrocytomas, die afkomstig zijn van astrocyten, de gliacellen die verantwoordelijk zijn voor celsignalering, neuronvoeding en homeostatische controle van het neuronale systeem;
Epidendiomen, die ontstaan in de ependymale cellen, die verantwoordelijk zijn voor het bekleden van de holtes in de hersenen en de beweging van het hersenvocht, de liquor, mogelijk maken;
Oligodendrogliomas, die ontstaan in oligodendrocyten, cellen die verantwoordelijk zijn voor de vorming van de myeline-omhulsel, het weefsel dat zenuwcellen bekleedt.

Aangezien astrocyten in grotere hoeveelheden in het zenuwstelsel aanwezig zijn, komen astrocytomen vaker voor, waarbij glioblastoom of astrocytoom graad IV de ernstigste en meest voorkomende is, die kan worden gekenmerkt door een hoge groeisnelheid en infiltratieve capaciteit, wat resulteert in verschillende symptomen die iemands leven in gevaar kunnen brengen. Begrijp wat glioblastoma is.

Afhankelijk van de mate van agressiviteit kan glioom worden ingedeeld in:

Klasse I, dat het vaker voorkomt bij kinderen, hoewel zeldzaam, en gemakkelijk kan worden opgelost door een operatie, omdat het een langzame groei heeft en geen infiltrerend vermogen heeft;
Graad II, die ook een langzame groei heeft maar al in hersenweefsel kan infiltreren en, als de diagnose niet wordt gesteld in de beginfase van de ziekte, kan het graad III of IV worden, wat het leven van de persoon in gevaar kan brengen. In dit geval wordt naast chirurgie chemotherapie aanbevolen;
Graad III, die wordt gekenmerkt door snelle groei en gemakkelijk door de hersenen kan worden verspreid;
Klasse IV, wat het meest agressief is, omdat het zich, naast de hoge mate van replicatie, snel verspreidt, waardoor het leven van de persoon in gevaar komt.

Bovendien kunnen gliomen worden geclassificeerd als met een lage groeisnelheid, zoals het geval is bij graad I en II glioom, en met een hoge groeisnelheid, zoals het geval is bij gliomen van klasse III en IV, die meer ernstig vanwege het feit dat de tumorcellen snel kunnen repliceren en andere plaatsen van hersenweefsel kunnen infiltreren, waardoor het leven van de persoon verder in gevaar komt.

Belangrijkste symptomen

De tekenen en symptomen van glioom worden meestal alleen geïdentificeerd als de tumor een zenuw of ruggenmerg comprimeert en kan ook variëren afhankelijk van de grootte, vorm en groeisnelheid van het glioom, waarvan de belangrijkste zijn:

Hoofdpijn;
Convulsies;
Misselijkheid of braken;
Moeilijkheid om het evenwicht te bewaren;
Geestelijke verwarring;
Geheugenverlies:
Gedragsveranderingen;
Zwakte aan één kant van het lichaam;
Moeilijk spreken.

Op basis van de evaluatie van deze symptomen kan de huisarts of neuroloog de prestatie van beeldvormende testen aangeven zodat de diagnose kan worden gesteld, zoals computertomografie en magnetische resonantie. Aan de hand van de verkregen resultaten kan de arts de locatie van de tumor en de grootte ervan identificeren, de mate van het glioom kunnen bepalen en dus de meest geschikte behandeling aangeven.

Hoe de behandeling wordt gedaan

De behandeling van glioom wordt gedaan volgens de kenmerken van de tumor, graad, type, leeftijd en tekenen en symptomen die door de persoon worden gepresenteerd. De meest gebruikelijke behandeling voor glioom is een operatie, die tot doel heeft de tumor te verwijderen, waardoor de schedel moet worden geopend zodat de neurochirurg toegang heeft tot de hersenmassa, waardoor de procedure delicater wordt. Deze operatie gaat meestal gepaard met afbeeldingen van MRI en computertomografie, zodat de arts de exacte locatie van de te verwijderen tumor kan identificeren.

Na chirurgische verwijdering van het glioom wordt de persoon gewoonlijk onderworpen aan chemo of radiotherapie, vooral als het gaat om gliomen van graad II, III en IV, omdat ze infiltratief zijn en gemakkelijk kunnen worden verspreid naar andere delen van de hersenen, waardoor de aandoening verergert . Met chemo en radiotherapie is het dus mogelijk om tumorcellen te verwijderen die niet operatief zijn verwijderd, waardoor de proliferatie van deze cellen en het terugkeren van de ziekte wordt voorkomen.