Intestinaal infarct (mesenteriuminfarct) wat is het, symptomen en behandeling

De meeste darminfarcten gebeuren wanneer een ader, die bloed naar de dunne of dikke darm transporteert, wordt geblokkeerd door een stolsel en voorkomt dat het bloed met zuurstof naar de plaatsen na het stolsel stroomt, wat leidt tot de dood van dat deel van de darm en het genereren van symptomen zoals hevige buikpijn, braken en koorts, bijvoorbeeld.

Bovendien kan een darminfarct ook voorkomen in een ader in het mesenterium, het membraan dat de darm vasthoudt. Wanneer dit gebeurt, kan bloed niet uit de darm naar de lever ontsnappen en daarom kan bloed met zuurstof niet blijven circuleren in de darm, wat dezelfde gevolgen heeft als een slagaderinfarct..

Intestinale infarct is te genezen, maar het is een noodsituatie en daarom, als er een vermoeden bestaat, is het erg belangrijk om snel naar de eerste hulp te gaan, de diagnose te bevestigen en de juiste behandeling te starten, om een ​​groot deel van de darm te voorkomen worden beïnvloed.

Belangrijkste symptomen

De meest voorkomende symptomen bij een darminfarct zijn:

• Ernstige buikpijn, die na verloop van tijd erger wordt;
• Opgeblazen gevoel in de buik;
• Misselijkheid en braken;
• Koorts boven 38 ° C;
• Diarree met bloed in de ontlasting.

Deze symptomen kunnen plotseling optreden of zich langzaam ontwikkelen gedurende meerdere dagen, afhankelijk van de grootte van het gebied dat is aangetast door ischemie en de ernst van de obstructie.

Dus als u zeer hevige buikpijn ervaart of dat na 3 uur niet verbetert, is het erg belangrijk om naar het ziekenhuis te gaan om te bepalen wat het probleem is en de juiste behandeling te starten, aangezien u een darminfarct kunt behandelen.

Hoe de diagnose te bevestigen

Om de diagnose van een darminfarct te stellen, kan de arts verschillende tests bestellen, zoals angiografische magnetische resonantie, angiografie, abdominale computertomografie, echografie, röntgenfoto's, bloedonderzoek en zelfs endoscopie of colonoscopie, om ervoor te zorgen dat de symptomen niet door anderen worden veroorzaakt problemen met het spijsverteringskanaal, zoals zweren of blindedarmontsteking.

Hoe de behandeling wordt gedaan

Behandeling voor darminfarct kan beginnen met percutane arteriële katheterisatie en hemodynamische stabilisatie, of met een operatie om het stolsel te verwijderen en de bloedcirculatie in het aangetaste vat te herstellen, naast het verwijderen van het gehele darmgedeelte dat is verwijderd. beïnvloed.

Vóór de operatie kan de arts stoppen met het gebruik van medicijnen die de bloedvaten kunnen vernauwen, zoals migrainemedicijnen, om hartaandoeningen en zelfs sommige soorten hormonen te behandelen.

In sommige gevallen kan het voor en na de operatie nog steeds nodig zijn om antibiotica te gebruiken om de ontwikkeling van infecties in de aangetaste darm te voorkomen..

Late gevolgen van darminfarct

Een van de meest voorkomende gevolgen van ischemie in de darm is de noodzaak van een stoma. Dit komt omdat, afhankelijk van de hoeveelheid verwijderde darm, de chirurg de darm mogelijk niet opnieuw kan verbinden met de anus en daarom is het noodzakelijk om een ​​directe verbinding met de huid van de buik te maken, zodat de ontlasting in een klein zakje kan komen.

Bovendien heeft de persoon bij het verwijderen van de darm ook een kortedarmsyndroom dat, afhankelijk van het verwijderde deel, problemen veroorzaakt bij de opname van sommige vitamines en mineralen, en het is belangrijk om het dieet aan te passen. Lees meer over dit syndroom en hoe het dieet zou moeten zijn.

Mogelijke oorzaken van een darminfarct

Hoewel een darminfarct een zeer zeldzame aandoening is, is er bij mensen een verhoogd risico:

• Meer dan 60 jaar oud;
• Met een hoog cholesterolgehalte;
• Bij colitis ulcerosa, de ziekte van Crohn of diverticulitis;
• Man;
• Met neoplasmata;
• Die een buikoperatie hebben uitgevoerd;
• Met kanker in het spijsverteringsstelsel.

Bovendien hebben vrouwen die de anticonceptiepil gebruiken of zwanger zijn, ook een verhoogd risico op stolsels als gevolg van hormonale veranderingen, zodat ze een geval van een infarct in de darm kunnen ontwikkelen.