Startpagina » Algemene praktijk » Plasmaferese wat het is, waarvoor het is en hoe het wordt gemaakt

    Plasmaferese wat het is, waarvoor het is en hoe het wordt gemaakt

    Plasmaferese is een type behandeling dat voornamelijk wordt gebruikt bij ziekten die het aantal stoffen verhogen dat schadelijk kan zijn voor het lichaam, zoals eiwitten, enzymen of antilichamen. Daarom kan plasmaferese worden aanbevolen in het geval van trombotische trombocytopenische purpura, het Guillain-Barré-syndroom en myasthenia gravis, een auto-immuunziekte die wordt gekenmerkt door het progressieve verlies van spierfunctie als gevolg van de productie van auto-antilichamen.

    Deze procedure heeft tot doel de in het plasma aanwezige stoffen via het filtratieproces te verwijderen. Plasma komt overeen met ongeveer 10% van het bloed en bestaat bijvoorbeeld uit eiwitten, glucose, mineralen, hormonen en stollingsfactoren. Lees meer over bloedbestanddelen en hun functies.

    Hoe het wordt gedaan

    Plasma komt overeen met het vloeibare deel van het bloed en wordt naast glucose, minerale zouten en stollingsfactoren gevormd door eiwitten, zoals albumine en antilichamen. Sommige ziekten gaan gepaard met een toename van enkele van de bestanddelen van plasma, waardoor plasmaferese in deze gevallen een efficiënt type behandeling is..

    Plasmaferese is een procedure die tot doel heeft het bloed te filteren, de stoffen die in het plasma aanwezig zijn te verwijderen en het plasma terug te brengen naar het lichaam zonder de stoffen die de ziekte veroorzaken of voortzetten. Deze behandeling wordt uitgevoerd in een machine, vergelijkbaar met die van hemodialyse, waarbij het bloed van de patiënt wordt verwijderd en het plasma wordt gescheiden. Plasma ondergaat een filtratieproces, waarbij de aanwezige stoffen worden verwijderd en het stofvrije plasma wordt teruggevoerd naar het lichaam.

    Deze procedure filtert echter alle in het plasma aanwezige stoffen, zowel heilzaam als schadelijk. Daarom wordt hetzelfde volume aan heilzame stoffen dat wordt verwijderd, vervangen door een zak met vers plasma te gebruiken die door de bloedbank van het ziekenhuis wordt geleverd, om complicaties voor de persoon te voorkomen..

    Plasmaferese wordt uitgevoerd door middel van een katheter die in het hals- of dijbeen wordt geplaatst en elke sessie duurt gemiddeld 2 uur, wat dagelijks of op afwisselende dagen kan worden gedaan, op advies van de arts. Afhankelijk van de ziekte die wordt behandeld, kan de arts meer of minder sessies aanbevelen, waarbij gewoonlijk 7 sessies worden aangegeven.

    Hoewel plasmaferese een zeer effectief type behandeling is, is het belangrijk dat de persoon de door de arts aangegeven medicamenteuze behandeling voortzet, aangezien de uitvoering van deze procedure de productie van stoffen die verband houden met de ziekte niet verhindert. Dat wil zeggen, in het geval van auto-immuunziekten, bijvoorbeeld, is plasmaferese verantwoordelijk voor het verwijderen van auto-antilichamen, waardoor verdere schade aan het lichaam wordt voorkomen, maar de productie van deze antilichamen is niet verlamd en de persoon moet immunosuppressiva gebruiken van volgens de begeleiding van de arts.

    Mogelijke complicaties

    Plasmaferese is een veilige procedure, maar net als elke andere invasieve procedure heeft het risico's, zoals het optreden van hematoom of infectie op de plaats van veneuze toegang, en het is belangrijk dat het wordt gedaan door een getrainde professional en dat de bijbehorende hygiënische omstandigheden worden gerespecteerd. patiëntveiligheid. Als gevolg van het verwijderen van stollingsfactoren die in het plasma aanwezig zijn, kunnen er bovendien grotere bloedingsrisico's zijn, die kunnen worden vermeden door de nieuwe plasmazak te gebruiken..

    Het is ook mogelijk om transfusiereacties te krijgen, zoals de allergische reactie op eiwitten die aanwezig zijn in het plasma dat getransfundeerd is.

    Waar is het voor

    Plasmaferese is een type behandeling dat door de arts kan worden aangewezen bij de behandeling van auto-immuunziekten, zoals Lupus en Myasthenia Gravis, omdat in deze gevallen een grote productie van antilichamen optreedt die tegen het organisme zelf werken, wat resulteert in het uiterlijk en de progressie van ziekte.

    Bovendien kan deze procedure geïndiceerd zijn voor de behandeling van multipel myeloom, Waldenstrom's macroglobulinemie, Guillain-Barré-syndroom, multiple sclerose en trombotische trombocytopenische purpura, waarbij overmatige antilichamen het coagulatieproces kunnen verstoren. Lees meer over PTT.