Belangrijke ziekten, symptomen en behandeling van het urinewegstelsel

Urineweginfectie is de ziekte die het vaakst wordt geassocieerd met de urinewegen en kan voorkomen bij zowel mannen als vrouwen, ongeacht hun leeftijd. Andere ziekten kunnen echter de urinewegen aantasten, zoals nierfalen, chronische nierziekte, nierstenen en blaas- en nierkanker, bijvoorbeeld.

Het is belangrijk dat wanneer er een teken of symptoom is van veranderingen in de urinewegen, zoals pijn of verbranding bij het plassen, urine met schuim of met een zeer sterke geur of de aanwezigheid van bloed in de urine, contact moet worden opgenomen met de nefroloog of uroloog zodat tests kunnen worden uitgevoerd die kunnen worden uitgevoerd geef de oorzaak van de symptomen aan en zo kan de behandeling beginnen.

1. Urinaire infectie

Urineweginfectie komt overeen met de proliferatie van een micro-organisme, bacteriën of schimmels, overal in de urinewegen, wat symptomen veroorzaakt zoals pijn, ongemak en een branderig gevoel bij het plassen, bijvoorbeeld. Meestal ontstaan ​​de symptomen van infectie door de onbalans van de genitale microbiota, bijvoorbeeld door stress of slechte hygiëne.

Urineweginfectie kan een specifieke classificatie krijgen volgens de structuur van het aangetaste urinewegsysteem:

• Cystitis, wat het meest voorkomende type urineweginfectie is en plaatsvindt wanneer een micro-organisme de blaas bereikt, waardoor troebele urine, buikpijn, zwaarte in de onderkant van de buik, lage en aanhoudende koorts en een branderig gevoel bij het urineren ontstaan;
• Urethritis, wat gebeurt er wanneer de bacterie of schimmel de plasbuis bereikt, wat ontsteking veroorzaakt en leidt tot symptomen zoals veelvuldige aandrang om te plassen, pijn of branderig urineren en gele afscheiding.

• Nefritis, wat de ernstigste infectie is en plaatsvindt wanneer het infectieuze agens de nieren bereikt, ontstekingen veroorzaakt en leidt tot het optreden van symptomen zoals dringende drang om te plassen, maar in kleine hoeveelheden, troebele en troebel ruikende urine, aanwezigheid van bloed in de urine, buikpijn en koorts.

Hoe te behandelen: De behandeling van urineweginfectie dient door de uroloog te worden aanbevolen op basis van de tekenen en symptomen die door de persoon worden gepresenteerd, evenals op basis van het resultaat van de gevraagde urineanalyse, waarbij het gebruik van het antibioticum Ciprofloxacino normaal wordt aanbevolen. In het geval dat symptomen niet worden waargenomen, wordt het gebruik van antibiotica meestal niet aanbevolen, alleen om de persoon te controleren om te controleren of er een toename van de hoeveelheid bacteriën is. Ontdek andere remedies voor urineweginfectie.

2. Nierfalen

Nierfalen wordt gekenmerkt door de moeilijkheid van de nier om het bloed correct te filteren en de eliminatie van stoffen die schadelijk zijn voor het lichaam, zich ophopen in het bloed te bevorderen en ziekten, zoals een verhoogde bloeddruk en bloedacidose, kunnen veroorzaken, waardoor sommige karakteristieke tekenen en symptomen, zoals kortademigheid, hartkloppingen en desoriëntatie bijvoorbeeld.

Hoe te behandelen: Wanneer nierfalen wordt vastgesteld zodra de eerste symptomen optreden, is het mogelijk om dit om te keren door het gebruik van door de uroloog of nefroloog aangewezen medicijnen en door het veranderen van eetgewoonten om overbelasting van de nieren te voorkomen. Bovendien kan hemodialyse in sommige gevallen worden aanbevolen, zodat het bloed wordt gefilterd en de opgehoopte stoffen worden verwijderd.

Ontdek in onderstaande video hoe voedsel moet worden gebruikt om nierfalen te behandelen:

Dieet om nierfalen te behandelen

3. Chronische nierziekte

Chronische nierziekte, ook wel CKD of chronisch nierfalen genoemd, is het progressieve verlies van nierfunctie dat niet leidt tot het optreden van tekenen of symptomen die wijzen op functieverlies, en wordt pas opgemerkt wanneer de nier bijna weg is functie.

CKD-symptomen komen vaker voor bij oudere mensen, hypertensief, diabetisch of met een familiegeschiedenis van CKD en verschijnen wanneer de ziekte al in een vergevorderd stadium is, en de persoon kan zwelling in de voeten, zwakte, urine met schuim, jeukende lichaam, krampen en verlies van eetlust zonder duidelijke oorzaak, bijvoorbeeld. Leer hoe u chronische nieraandoeningen kunt identificeren.

Hoe te behandelen: De behandeling van CKD wordt in de meest ernstige gevallen uitgevoerd door hemodialyse om stoffen te verwijderen die in het bloed te veel zijn en die niet goed door de nieren zijn verwijderd. Daarnaast kan het gebruik van sommige medicijnen en een verandering in het dieet door de arts worden aanbevolen om nieroverbelasting te voorkomen. Kijk hoe de behandeling van CKD zou moeten zijn.

4. Nierstenen

Nierstenen worden in de volksmond nierstenen genoemd en verschijnen plotseling en kunnen via de urine worden uitgescheiden of vast komen te zitten in de urethra, wat veel pijn veroorzaakt, vooral in de lumbale regio, wat kan leiden tot bewegingsproblemen en de aanwezigheid van bloed in de nier. urine. Nierstenen kunnen verschillende samenstellingen hebben en hun vorming hangt nauw samen met levensgewoonten, zoals gebrek aan lichaamsbeweging, verkeerde voeding en weinig watergebruik gedurende de dag, maar het kan ook rechtstreeks verband houden met genetische factoren.

Hoe te behandelen: De behandeling van nierstenen kan variëren afhankelijk van de intensiteit van de symptomen en de grootte en locatie van de stenen, wat wordt geverifieerd door middel van beeldonderzoek. In sommige gevallen kan de arts het gebruik van medicijnen aanbevelen om pijn te verlichten en de verwijdering van de steen te vergemakkelijken. Als de steen echter groot is of de urethra of ureter blokkeert, kan het bijvoorbeeld worden aanbevolen om een ​​kleine operatie uit te voeren om de steen te verwijderen..

In alle gevallen is het belangrijk om veel water te drinken en voorzichtig te zijn met uw voedsel, omdat het op deze manier, naast het behandelen van de bestaande steen, het uiterlijk van anderen voorkomt. Begrijp hoe u moet eten om nierstenen te vermijden:

Dieet voor elk type niersteen

5. Urine-incontinentie

Urine-incontinentie wordt gekenmerkt door onvrijwillig urineverlies, wat bij zowel mannen als vrouwen kan voorkomen, ongeacht de leeftijd. Incontinentie kan optreden als gevolg van verhoogde druk in de blaas, die vaker voorkomt tijdens de zwangerschap, of als gevolg van veranderingen in de spierstructuren die de bekkenbodem ondersteunen.

Hoe te behandelen: In dergelijke gevallen wordt aanbevolen om oefeningen te doen om de bekkenspieren te versterken en onvrijwillig urineverlies te voorkomen. Daarnaast kan het gebruik van medicatie of operatie aangewezen zijn in de meest ernstige gevallen. Leer hoe u urine-incontinentie kunt behandelen.

6. Kanker

Sommige soorten kanker kunnen de urinewegen aantasten, zoals wat er gebeurt bij blaas- en nierkanker, wat kan gebeuren wanneer kwaadaardige cellen zich in deze organen ontwikkelen of de focus vormen van metastasen. Over het algemeen veroorzaken blaas- en nierkanker symptomen zoals pijn en verbranding bij het plassen, verhoogde drang om te plassen, overmatige vermoeidheid, verlies van eetlust, aanwezigheid van bloed in de urine, het verschijnen van massa in de buikstreek en gewichtsverlies zonder duidelijke oorzaak.

Hoe te behandelen: De behandeling moet worden geïndiceerd na identificatie van het type en de mate van kanker, en een operatie kan worden aangewezen door de nefroloog of oncoloog om de tumor te verwijderen, gevolgd door chemotherapie of radiotherapie of immunotherapie. In sommige gevallen kan niertransplantatie ook nodig zijn wanneer blijkt dat de nier ernstig beschadigd is.

Hoe de diagnose wordt gesteld

De diagnose van ziekten van het urinestelsel moet worden gesteld door de uroloog of nefroloog volgens de tekenen en symptomen die door de persoon worden gepresenteerd. Urine- en urinecultuurtesten zijn meestal geïndiceerd om te controleren of er veranderingen in deze tests zijn en of er infecties zijn.

Daarnaast worden biochemische tests aanbevolen die de nierfunctie beoordelen, zoals het meten van ureum en creatinine in het bloed. Het wordt ook aanbevolen om enkele biochemische kankermarkers te meten, zoals BTA, CEA en NPM22, die gewoonlijk worden veranderd bij blaaskanker, naast beeldvormende tests die visualisatie van het urinesysteem mogelijk maken.