Parenterale voeding wat het is, waar het voor is en hoe het moet worden toegediend

Parenterale of parenterale (PN) voeding is een methode voor het toedienen van voedingsstoffen die rechtstreeks in de ader wordt gedaan, wanneer het niet mogelijk is om via normaal voedsel voedingsstoffen te verkrijgen. Dit type voeding wordt dus gebruikt wanneer de persoon niet langer een functionerend maagdarmkanaal heeft, wat meestal gebeurt bij mensen in een zeer kritieke toestand, zoals maag- of darmkanker in een vergevorderd stadium, bijvoorbeeld.

Er zijn twee hoofdtypen parenterale voeding:

• Gedeeltelijke parenterale voeding: slechts enkele soorten voedingsstoffen en vitamines worden via de ader toegediend;
• Totale parenterale voeding (TPN): alle soorten voedingsstoffen en vitamines worden via de ader toegediend.

Over het algemeen worden mensen die dit soort voedsel gebruiken ook in het ziekenhuis opgenomen, om hun gezondheidstoestand continu te beoordelen, maar het is mogelijk dat in sommige gevallen ook parenterale voeding thuis wordt gedaan en, in deze situaties moet de arts of verpleegkundige uitleggen hoe het voedsel correct moet worden toegediend.

Wanneer wordt aangegeven

Parenterale voeding wordt gebruikt om ondervoeding te voorkomen, vooral bij mensen die om een ​​of andere reden geen functionerend maagdarmkanaal hebben of die hun maag of darmen rust moeten geven.

Om deze reden is parenterale voeding ook aangewezen wanneer orale voeding, zelfs met een sonde, niet langer dan 5 of 7 dagen onder optimale omstandigheden kan worden gedaan..

De indicatie van dit type voeding kan ook op korte termijn worden gedaan, wanneer het wordt gedaan voor maximaal 1 maand, of op lange termijn, afhankelijk van de situatie van elke persoon:

Hoe parenterale voeding te beheren

Meestal wordt parenterale voeding uitgevoerd door het verplegende personeel van het ziekenhuis, maar wanneer het nodig is om de toediening thuis uit te voeren, is het belangrijk om eerst de voedselzak te evalueren, om er zeker van te zijn dat deze binnen de vervaldatum valt, die de tas blijft intact en behoudt zijn normale eigenschappen.

Vervolgens moet, in het geval van toediening via een perifere katheter, de stap-voor-stap worden gevolgd:

1. Was je handen met water en zeep;
2. Stop elke infusie van serum of medicatie die via de katheter wordt toegediend;
3. Desinfecteer de verbinding van het serum systeem met een steriel alcoholdoekje;
4. Verwijder het serumsysteem dat aanwezig was;
5. Injecteer langzaam 20 ml zoutoplossing;
6. Sluit het parenterale voedingssysteem aan.

Deze hele procedure moet worden uitgevoerd met behulp van het materiaal dat door de arts of verpleegkundige is aangegeven, evenals een gekalibreerde toedieningspomp die ervoor zorgt dat het voedsel wordt geleverd met de juiste snelheid en gedurende de tijd die de arts heeft aangegeven..

Deze stap-voor-stap moet ook worden geleerd en getraind bij de verpleegkundige in het ziekenhuis, om eventuele twijfel weg te nemen en ervoor te zorgen dat er geen complicaties optreden..

Waar u op moet letten tijdens de toediening

Bij het toedienen van parenterale voeding is het belangrijk om de inbrengplaats van de katheter te evalueren en de aanwezigheid van zwelling, roodheid of pijn te beoordelen. Als een van deze symptomen zich voordoet, is het raadzaam om de parenterale voeding te stoppen en naar het ziekenhuis te gaan.

Type parenterale voeding

Het type parenterale voeding kan worden ingedeeld volgens de toedieningsweg:

• Centrale parenterale voeding: het wordt gemaakt via een centrale veneuze katheter, een kleine buis die in een ader van groot kaliber wordt geplaatst, zoals de vena cava, en die de toediening van voedingsstoffen gedurende meer dan 7 dagen mogelijk maakt;
• Perifere parenterale voeding (NPP): wordt uitgevoerd via een perifere veneuze katheter, die in een kleinere ader van het lichaam wordt geplaatst, meestal in de arm of hand. Dit type wordt het best aangegeven wanneer de voeding tot 7 of 10 dagen wordt gehandhaafd of wanneer het niet mogelijk is om een ​​centraal veneuze katheter te plaatsen.

De samenstelling van de zakjes die worden gebruikt in parenterale voeding kan per geval verschillen, maar bevat meestal vetten, glucose en aminozuren, maar ook water en verschillende mineralen en vitamines.

Mogelijke complicaties

De complicaties die kunnen optreden bij parenterale voeding zijn zeer gevarieerd en daarom is het altijd belangrijk om alle richtlijnen van de arts en andere gezondheidswerkers op te volgen.

De belangrijkste soorten complicaties kunnen worden gegroepeerd op basis van de duur van PN:

1. Korte termijn

Op de korte termijn omvatten de meest voorkomende complicaties die verband houden met de plaatsing van de centrale veneuze katheter, zoals pneumothorax, hydrothorax, interne bloeding, zenuwbeschadiging aan de arm of schade aan het bloedvat.

Daarnaast kunnen ook infectie van de katheterwond, ontsteking van het bloedvat, obstructie van de katheter, trombose of gegeneraliseerde infectie door virussen, bacteriën of schimmels voorkomen..

Op metabolisch niveau omvatten de meeste complicaties veranderingen in de bloedsuikerspiegel, metabole acidose of alkalose, verlaagde essentiële vetzuren, veranderingen in elektrolyten (natrium, kalium, calcium) en verhoogd ureum of creatinine.

2. Lange termijn

Wanneer aprenterale voeding langdurig wordt gebruikt, zijn de belangrijkste complicaties veranderingen in de lever en het blaasje, zoals leververvetting, cholecystitis en portale fibrose. Om deze reden is het gebruikelijk dat de persoon verhoogde leverenzymen heeft bij bloedonderzoeken (transaminase, alkalische fosfatase, gamma-GT en totaal bilirubine).

Daarnaast kunnen ook vetzuur- en carnitinedeficiëntie, verandering van de darmflora en atrofie van de darmsnelheid en spieren optreden..