Wat is hypochromie en de belangrijkste oorzaken

Hypochromie is een term die betekent dat rode bloedcellen minder hemoglobine hebben dan normaal, gezien onder een microscoop met een lichtere kleur. In het bloedbeeld wordt hypochromie beoordeeld aan de hand van de HCM-index, ook wel gemiddelde corpusculaire hemoglobine genoemd, die de gemiddelde hoeveelheid hemoglobine in de rode bloedcellen aangeeft, die als normaal wordt beschouwd de waarde van 26 tot 34 pg of volgens het laboratorium waar de test werd uitgevoerd.

Hoewel HCM indicatief is voor hypochromie, is het belangrijk dat de erytrocyten microscopisch worden geëvalueerd omdat het mogelijk is om te controleren op andere veranderingen en aan te geven of de hypochromie normaal, discreet, matig of ernstig is. Het komt vaak voor dat hypochromie gepaard gaat met microcytose, en dat is wanneer de rode bloedcellen kleiner zijn dan normaal. Zie meer over microcytose.

Hoe hypochromie in het bloedbeeld te begrijpen

Het resultaat van het bloedbeeld is dat er werd geschreven dat milde, matige of intense hypochromie werd waargenomen, en dat betekent dat na het lezen van 5 tot 10 velden van het bloeduitstrijkje, dat wil zeggen na het observeren onder de microscoop van 5 tot 10 verschillende regio's van het monster werden min of meer hypochrome rode bloedcellen geïdentificeerd in relatie tot normale rode bloedcellen. Over het algemeen kunnen deze indicaties het volgende vertegenwoordigen:

Normale hypochromie, wanneer 0 tot 5 hypochrome rode bloedcellen worden waargenomen bij microscoopwaarneming;
Discrete hypochromie, wanneer 6 tot 15 hypochrome rode bloedcellen worden waargenomen;
Matige hypochromie, wanneer 16 tot 30 hypochroom worden waargenomen;
Intense hypochromie, wanneer meer dan 30 hypochrome rode bloedcellen worden bekeken.

Afhankelijk van de hoeveelheid hypochrome rode bloedcellen kan de arts de mogelijkheid en de ernst van de ziekte controleren en het is ook belangrijk om de andere parameters van het bloedbeeld te evalueren. Leer hoe u het bloedbeeld interpreteert.

Oorzaken van hypochromie

Hypochromie is meestal een aanwijzing voor bloedarmoede, maar de diagnose kan pas worden gesteld na evaluatie van de andere bloedbeeldindexen en het resultaat van andere tests die de arts mogelijk heeft gevraagd. De belangrijkste oorzaken van hypochromie zijn:

1. Bloedarmoede door ijzertekort

Bloedarmoede door ijzertekort, ook wel bloedarmoede door ijzertekort genoemd, is een van de belangrijkste oorzaken van hypochromie, omdat ijzer essentieel is voor de vorming van hemoglobine. Daarom, wanneer er minder ijzer beschikbaar is, is er minder hemoglobinevorming en minder concentratie van dit bestanddeel in rode bloedcellen, waardoor ze duidelijker worden..

Op het bloedbeeld is naast hypochromie ook microcytose te zien, omdat door de afname van de hoeveelheid zuurstof die door hemoglobine naar de andere weefsels en organen wordt getransporteerd, er een grotere hoeveelheid rode bloedcellen wordt geproduceerd in een poging om het gebrek aan zuurstof te voorzien, vele malen deze erytrocyten kleiner dan normaal. Om dit type bloedarmoede te bevestigen, worden andere tests gevraagd, zoals serumijzergehaltes, transferrine-ferritine en transferrine-verzadiging..

IJzertekort kan optreden als gevolg van voedingsproblemen, waarbij de persoon een ijzerarm dieet heeft, als gevolg van zware menstruatie, inflammatoire darmaandoeningen of als gevolg van situaties die de opname van ijzer verstoren, zoals coeliakie en infectie door Helicobacter pylori.

Vanwege de afname van de hoeveelheid zuurstof die in het lichaam circuleert, is het gebruikelijk dat de persoon zich bijvoorbeeld moe, zwak en met overmatige slaap voelt. Leer de symptomen van bloedarmoede door ijzertekort herkennen.

Wat moet je doen: Vanaf het moment dat de arts heeft vastgesteld dat het om bloedarmoede door ijzertekort gaat, kunnen verdere tests worden aanbevolen om de oorzaak vast te stellen. Afhankelijk van de oorzaak kunnen veranderingen in eetgewoonten worden aangegeven, waarbij de voorkeur wordt gegeven aan voedingsmiddelen die meer ijzer bevatten, zoals rood vlees en bonen, of het gebruik van ijzersupplementen, die volgens de aanbeveling moeten worden gebruikt. van de dokter.

2. Thalassemie

Thalassemie is een genetische hematologische ziekte die wordt gekenmerkt door mutaties die leiden tot veranderingen in het proces van hemoglobinesynthese, wat leidt tot het verschijnen van hypochrome rode bloedcellen, omdat er minder circulerend beschikbaar hemoglobine is. Bovendien, als gevolg van minder circulerende zuurstof, begint het beenmerg meer rode bloedcellen te produceren in een poging de zuurstofopname te verhogen, wat ook resulteert in microcytose..

Volgens de hemoglobineketen die een verandering in synthese had, kunnen thalassemie-symptomen min of meer ernstig zijn, maar over het algemeen hebben mensen met thalassemie overmatige vermoeidheid, zwakte, bleekheid en een korte, piepende ademhaling, bijvoorbeeld.

Wat moet je doen: Thalassemie is een erfelijke ziekte die niet kan worden genezen, maar eerder onder controle wordt gehouden en daarom is de behandeling gericht op het verlichten van symptomen en het voorkomen van ziekteprogressie, naast het bevorderen van de kwaliteit van leven en het gevoel van welzijn. Normaal gesproken wordt een verandering in eetgewoonten aanbevolen, en het is belangrijk dat de persoon naast bloedtransfusies wordt vergezeld door een voedingsdeskundige. Begrijp hoe thalassemiebehandeling zou moeten zijn.

3. Sideroblastaire bloedarmoede

Sideroblastaire anemie wordt gekenmerkt door het onjuiste gebruik van ijzer om hemoglobine te produceren, zelfs wanneer de hoeveelheden ijzer in het lichaam normaal zijn, wat resulteert in hypochromie. Door het ongepaste gebruik van ijzer is er minder hemoglobine en als gevolg daarvan circulerende zuurstof, wat leidt tot het optreden van typische symptomen van bloedarmoede, zoals vermoeidheid, zwakte, duizeligheid en bleekheid..

Naast de volledige bloedtellinganalyse is het, om de diagnose van sideroblastische anemie te bevestigen, belangrijk om het bloed onder de microscoop te observeren om de aanwezigheid van sideroblasten te identificeren, dit zijn vergelijkbare ringstructuren die in de rode bloedcellen kunnen verschijnen als gevolg van de ophoping van ijzer in het bloed. erytroblasten, dit zijn jonge rode bloedcellen. Lees meer over sideroblastaire bloedarmoede.

Wat moet je doen: De behandeling van sideroblastaire anemie wordt uitgevoerd op basis van de ernst van de ziekte en suppletie van vitamine B6 en foliumzuur kan door de arts worden aanbevolen en in de meest ernstige gevallen kan beenmergtransplantatie worden aanbevolen..