Bacteriële overgroei (SBID) wat is het, symptomen en behandeling

Het bacteriële overgroei-syndroom in de dunne darm, ook bekend onder de afkorting SBID, of in het Engels SIBO, is een aandoening waarbij er sprake is van overmatige ontwikkeling van bacteriën in de dunne darm en waarden bereikt die vergelijkbaar zijn met de hoeveelheid bacteriën in de dikke darm.

Hoewel bacteriën belangrijk zijn voor de vertering van voedsel en de opname van voedingsstoffen, kunnen ze bij overmaat darmproblemen veroorzaken, die onder meer leiden tot symptomen zoals overmatig gas, een constant opgeblazen gevoel, buikpijn en constante diarree. Bovendien kan het, door de opname van voedingsstoffen bij sommige mensen te veranderen, leiden tot ondervoeding, zelfs als de persoon goed eet.

Dit syndroom is te genezen en kan in veel gevallen worden behandeld met veranderingen in dieet en levensstijl, maar het kan ook het gebruik van door de gastro-enteroloog voorgeschreven antibiotica omvatten.

Belangrijkste symptomen

De overmatige aanwezigheid van bacteriën in de dunne darm kan symptomen veroorzaken zoals:

• Buikpijn, vooral na het eten;
• Constant gevoel van gezwollen buik;
• Diarree-periodes, afgewisseld met obstipatie;
• Frequent gevoel van slechte spijsvertering;
• Overtollig darmgas.

Hoewel het syndroom periodes van diarree en obstipatie kan veroorzaken, komt het vaker voor dat de persoon chronische diarree heeft.

In de meest ernstige gevallen van SBID kan de darm een ​​deel van zijn vermogen om voedingsstoffen te absorberen verliezen, waardoor er een situatie van ondervoeding kan optreden, zelfs als de persoon goed eet. Wanneer dit gebeurt, kan de persoon overmatige vermoeidheid, gewichtsverlies en zelfs bloedarmoede ervaren.

Hoe de diagnose te bevestigen

De meest gebruikte manier om de diagnose bacterieel overgroei-syndroom in de dunne darm te bevestigen, is door een ademtest te doen, waarbij de hoeveelheid waterstof en methaan in de uitgeademde lucht wordt geëvalueerd. Dit komt omdat het teveel aan bacteriën in de dunne darm dit soort gassen vrijgeeft in een hoeveelheid die hoger is dan wat als normaal wordt beschouwd. De ademtest is dus een niet-invasieve en niet-directe manier om een ​​mogelijk geval van SBID te identificeren.

Om deze test te doen, moet je 8 uur vasten en dan naar de kliniek gaan om uit te ademen in een buis. Daarna levert de technicus een speciale vloeistof die moet worden gedronken en vanaf dat moment worden andere uitademingen elke 2 of 3 uur opgevangen in nieuwe buizen..

Doorgaans ervaren mensen met SBID in de loop van de tijd verhoogde hoeveelheden waterstof en methaan in de uitgeademde lucht. En als dat gebeurt, wordt het resultaat als positief beschouwd. Als de test echter niet sluitend is, kan de arts om andere tests vragen, met name het verwijderen van een monster van de vloeistof in de dunne darm, om in het laboratorium de hoeveelheid bacteriën te beoordelen.

Mogelijke oorzaken

Enkele oorzaken die mogelijk de oorzaak zijn van de SBID zijn veranderingen in de productie van maagzuur, anatomische defecten in de dunne darm, veranderingen in pH in de dunne darm, veranderingen in het immuunsysteem, veranderingen in gastro-intestinale motiliteit, veranderingen in enzymen en commensale bacteriën.

Dit syndroom kan ook verband houden met het gebruik van sommige medicijnen, zoals protonpompremmers, antimotiliteitsmiddelen en sommige antibiotica..

Bovendien kan dit syndroom verband houden met bepaalde ziekten, zoals virale gastro-enteritis, coeliakie, de ziekte van Crohn, lage maagzuurspiegels, gastroparese, zenuwbeschadiging, cirrose, portale hypertensie, prikkelbare darmsyndroom, procedures met omzeilen of bepaalde operaties bijvoorbeeld.

Hoe de behandeling wordt gedaan

Behandeling voor dit syndroom moet worden geleid door een gastro-enteroloog, maar het kan ook nodig zijn om een ​​voedingsdeskundige op te volgen. Dit komt omdat de behandeling kan omvatten:

1. Gebruik van antibiotica

De eerste stap bij de behandeling van SBID is het beheersen van de hoeveelheid bacteriën in de dunne darm en daarom is het noodzakelijk om een ​​antibioticum te gebruiken, voorgeschreven door de gastro-enteroloog, maar meestal Ciprofloxacin, Metronidazole of Rifaximin. 

Hoewel het antibioticum in de meeste gevallen kan worden gebruikt in de vorm van pillen, kan het nodig zijn om, als het syndroom ondervoeding of uitdroging veroorzaakt, een paar dagen in het ziekenhuis te blijven, serum te krijgen of parenterale voeding te geven, wat rechtstreeks in de ader.

2. Veranderingen in voeding

Een dieet dat SBID kan genezen is nog niet bekend, maar er zijn enkele veranderingen in het dieet die de symptomen lijken te verlichten, zoals:

• Eet de hele dag door kleine maaltijden, vermijd maaltijden met te veel voedsel;
• Vermijd eten en drinken met een hoog suikergehalte;
• Vermijd voedingsmiddelen die de symptomen lijken te verergeren, zoals gluten- of lactosevoedsel.

Bovendien geven verschillende artsen ook aan dat het volgen van een FODMAP-achtig dieet, dat voedsel verwijdert dat fermentatie ondergaat in de darm en daardoor minder wordt opgenomen, ideaal kan zijn voor het snel verlichten van symptomen. Kijk hoe je FODMAP voedt.

3. Probiotica nemen

Hoewel er meer studies nodig zijn om de effectiviteit te bewijzen, lijkt het gebruik van probiotica de darm te helpen zijn natuurlijke flora opnieuw in evenwicht te brengen, waardoor overtollige bacteriën worden verminderd.

Probiotica kunnen echter ook op natuurlijke wijze worden ingenomen via voedsel, door gefermenteerd voedsel zoals yoghurt, kefir of Kimchi, bijvoorbeeld.