Hoe spondylitis ankylopoetica wordt behandeld
De behandeling van spondylitis ankylopoetica moet worden aanbevolen door de orthopedist of reumatoloog, afhankelijk van de symptomen die door de persoon worden gepresenteerd, waarbij de praktijk van lichaamsbeweging, fysiotherapie en het gebruik van medicijnen wordt aanbevolen, in sommige gevallen om de ontstekingssymptomen te verlichten en de kwaliteit van iemands leven.
Spondylitis ankylopoetica is een chronische ontstekingsziekte die wordt gekenmerkt door ruggenmergletsel die lage rugpijn veroorzaakt, moeite met het bewegen van de wervelkolom, een gevoel van gevoelloosheid of tintelingen in de armen en benen en verbetering van pijn bij beweging. Leer de symptomen van spondylitis ankylopoetica te identificeren.
Hoe de behandeling wordt gedaan
De behandeling van spondylitis ankylopoetica heeft tot doel de symptomen te verlichten, de stijfheid van het aangetaste gewricht te voorkomen, functionele beperkingen te verminderen en complicaties die verband houden met de ziekte te verminderen, waardoor de kwaliteit van leven van de persoon wordt bevorderd. Afhankelijk van de gepresenteerde symptomen en de ernst van de ziekte, kan de reumatoloog of orthopedist de volgende behandelingsopties aanbevelen:
1. Lichamelijke activiteit
Naast het voorkomen van spondylitis ankylopoetica is het beoefenen van fysieke activiteit essentieel bij de behandeling, altijd aanbevolen door de arts, omdat het door fysieke activiteiten mogelijk is om de gewrichten in beweging te houden, ontstekingssymptomen te verlichten en de progressie van de ziekte te voorkomen. Het is belangrijk dat de oefeningen worden gedaan onder begeleiding van een professional in lichamelijke opvoeding om nieuwe blessures te voorkomen en om de training uit te voeren in overeenstemming met de behoeften en beperkingen van de persoon.
Zwemmen, pilates, aqua-aerobics, zumba, hardlopen en dansen zijn enkele van de aanbevolen oefeningen voor deze gevallen, het is belangrijk om meer veeleisende sporten voor het lichaam of contact te vermijden, zoals vechten of vechtsporten.
2. Remedies
Het gebruik van medicijnen is meestal geïndiceerd wanneer de symptomen intens zijn en de kwaliteit van leven en de uitvoering van dagelijkse activiteiten verstoren, zoals aanbevolen door de arts om de pijn en ontsteking veroorzaakt door de ziekte te verlichten. De remedies die over het algemeen door de arts worden aanbevolen, zijn:
- Ibuprofen;
- Naproxen;
- Indomethacin;
- Methotrexaat;
- Diclofenac-natrium;
- Piroxicam;
- Aceclofenac;
- Infliximab.
Afhankelijk van de gepresenteerde symptomen en hun intensiteit kan de arts de combinatie van medicijnen aangeven en de dosis van elk medicijn dat afzonderlijk wordt gebruikt, wijzigen. Om de behandeling effectief te laten zijn, moet de persoon daarom de aanbevelingen van de arts volgen.
3. Chirurgie
Chirurgie wordt alleen aanbevolen in de meest ernstige gevallen, waar het moeilijk is om een bepaalde activiteit dagelijks uit te voeren. Een arts kan dus een operatie aangeven om het probleem te verhelpen en een prothese te plaatsen om het bewegingsbereik te verbeteren.
4. Fysiotherapie
Het is belangrijk dat fysiotherapie wordt uitgevoerd voor spondylitis ankylopoetica, zelfs als de symptomen mild zijn. Dit komt omdat het bij fysiotherapie mogelijk is om ziekteprogressie te voorkomen, naast het verbeteren van gewrichtsbeweging, het bevorderen van flexibiliteit en het corrigeren van houding, het verlichten van de symptomen van de ziekte.
Hoe de diagnose wordt gesteld
De diagnose van spondylitis ankylopoetica wordt gesteld door de orthopedist of reumatoloog door middel van de beoordeling en observatie van de gepresenteerde symptomen, het is belangrijk om te beoordelen of de pijn die ontstaat langzaam en geleidelijk is en of het erger is in de laatste uren van de dag of vroeg in de ochtend.
Aangezien ontstekingen ook kunnen voorkomen op andere plaatsen dan de wervelkolom, zoals gewrichten zoals heupen, schouders, enkels en knieën, is het belangrijk om op de hoogte te zijn van het optreden van pijn of ongemak in deze regio's en om de arts te informeren als ze zich voordoen of worden intenser.
