Wat is pyelonefritis en de belangrijkste symptomen
Pyelonefritis is een urineweginfectie, meestal veroorzaakt door bacteriën uit de blaas, die de nieren bereiken en ontstekingen veroorzaken. Deze bacteriën zijn normaal gesproken aanwezig in de darm, maar door een bepaalde aandoening kunnen ze zich vermenigvuldigen en de nieren bereiken.
E. coli is een gramnegatieve bacterie die normaal gesproken de darmen bewoont, goed voor ongeveer 90% van de gevallen van pyelonefritis.
Deze ontsteking komt vaker voor bij baby's jonger dan één jaar, bij vrouwen, vanwege de grotere afstand tussen de anus en de urethra, en bij mannen met goedaardige prostaathyperplasie, omdat de urineretentie toeneemt.
Pyelonefritis kan worden geclassificeerd als:
- Acute pyelonefritis, wanneer de infectie plotseling en intens optreedt en na een paar weken of dagen verdwijnt;
- Chronische pyelonefritis, die wordt gekenmerkt door terugkerende bacteriële infecties en die niet goed zijn genezen, waardoor langdurige ontsteking van de nieren en ernstige verwondingen die tot nierfalen kunnen leiden.
Belangrijkste symptomen
De meest kenmerkende symptomen van pyelonefritis zijn pijn in de onderrug, bekken, buik en rug. Andere symptomen zijn:
- Pijn en branden bij het plassen;
- Constant verlangen om te plassen;
- Stinkende urine;
- Malaise;
- Koorts;
- Koude rillingen:
- Misselijkheid;
- Zweten;
- Braken;
- Troebele urine.
Bovendien wijzen urinetests op de aanwezigheid van talrijke bacteriën en leukocyten, naast bloed, in sommige gevallen. Kijk wat de symptomen zijn van een urineweginfectie.
Naast de acute en chronische vormen kan pyelonefritis afhankelijk van de symptomen emfyseem of xanthogranulomateus worden genoemd. Bij emfyseemische pyelonefritis is er een opeenhoping van gassen die worden geproduceerd door bacteriën in de nier, wat vaker voorkomt bij diabetici, terwijl xanthogranulomateuze pyelonefritis wordt gekenmerkt door intense en constante ontsteking van de nier, wat leidt tot de vernietiging ervan.
Pyelonefritis tijdens de zwangerschap
Pyelonefritis tijdens de zwangerschap is meestal te wijten aan een langdurige blaasontsteking, meestal veroorzaakt door bacteriën of schimmels, Candida albicans.
Tijdens de zwangerschap komen nierinfecties vrij vaak voor, omdat de toename van hormoonspiegels zoals progesteron leidt tot ontspanning van de urinewegen, waardoor de opname van bacteriën in de blaas en de vermenigvuldiging ervan wordt vergemakkelijkt. Wanneer de infectie niet wordt gediagnosticeerd of behandeld, vermenigvuldigen de micro-organismen zich en beginnen ze te stijgen in de urinewegen, bereiken de nieren en veroorzaken hun ontsteking.
Behandeling van pyelonefritis tijdens de zwangerschap kan worden gedaan met antibiotica, die volgens het gevoeligheidsprofiel van de micro-organismen geen effect hebben op de ontwikkeling van de baby en geen effect hebben op de ontwikkeling van de baby..
Hoe de behandeling wordt gedaan
Behandeling van pyelonefritis wordt meestal gedaan met antibiotica volgens het gevoeligheidsprofiel van het micro-organisme en moet zo snel mogelijk beginnen om nierbeschadiging te voorkomen en te voorkomen dat bacteriën zich in de bloedbaan verspreiden, wat bloedvergiftiging veroorzaakt. Pijnstillers en ontstekingsremmende medicijnen kunnen worden gebruikt om pijn te verlichten.
Wanneer pyelonefritis wordt veroorzaakt door obstructie of misvorming van de nier, kan een operatie nodig zijn om het probleem te verhelpen.
Acute pyelonefritis, indien onbehandeld, kan het optreden van bloedvergiftiging, nierabces, nierfalen, hypertensie en chronische pyelonefritis bevorderen. In geval van chronische pyelonefritis, ernstige nierschade en nierfalen, naast het gebruik van antibiotica, kan wekelijks dialyse nodig zijn om het bloed te filteren.
Hoe de diagnose wordt gesteld
De diagnose van pyelonefritis wordt gesteld door de uroloog door de symptomen van de patiënt te evalueren, lichamelijk onderzoek zoals palpatie van de lumbale regio en urineonderzoek om de aanwezigheid van bloed, leukocyten en bacteriën in de urine te identificeren. Echografie, röntgen- en computertomografie of MRI-onderzoeken kunnen worden uitgevoerd om de diagnose te bevestigen, afhankelijk van elk geval.
Urocultuur en antibiogram kunnen ook door de arts worden aangevraagd om te bepalen welk middel pyelonefritis veroorzaakt en om de beste behandelingslijn te bepalen. Begrijp hoe urocultuur wordt gedaan.
Pyelonefritis kan worden verward met urethritis en cystitis, omdat het allemaal urineweginfecties zijn. Pyelonefritis komt echter overeen met een infectie die de nieren aantast, terwijl bij cystitis de bacteriën de blaas bereiken en bij urethritis de urethra. Weet wat urethritis is en hoe te behandelen.
