Belangrijkste symptomen van Calazar (viscerale leishmaniasis), diagnose en behandeling

Kalazar, ook wel viscerale leishmaniasis of tropische splenomegalie genoemd, is een ziekte die voornamelijk wordt veroorzaakt door protozoa Leishmania chagasi en Leishmania donovani, en treedt op wanneer de mug van de soort Lutzomyia longipalpis, in de volksmond bekend als stro-mug of birigui, geïnfecteerd door een van de protozoa, bijt de persoon en geeft deze parasiet vrij in de bloedbaan van de persoon, wat resulteert in ziekte.

Dit type leishmaniasis treft vooral kinderen ouder dan 10 jaar en volwassenen met een tekort aan voeding, zoals een gebrek aan ijzer, vitamines en eiwitten, en leven op plaatsen met slechte sanitaire en hygiënische omstandigheden. De meest getroffen Braziliaanse regio is het noordoosten en er wordt aangenomen dat kinderen het meest worden getroffen omdat ze meer voedingstekorten hebben, het immuunsysteem nog niet volledig is gevormd en ze meer worden blootgesteld aan dieren.

Belangrijkste symptomen

Na te zijn gebeten door de mug die de ziekte overdraagt, verspreidden protozoa zich door de bloedbaan en door organen die verantwoordelijk zijn voor de vorming van bloedcellen en de immuniteit van het lichaam, zoals milt, lever, lymfeklieren en beenmerg, wat de volgende symptomen veroorzaakt:

Koude rillingen en hoge koorts, die komt en gaat, van lange duur;
Verhoging van de buik door vergroting van de milt en lever;
Zwakte en overmatige vermoeidheid;
Gewichtsverlies;
Bleekheid als gevolg van bloedarmoede veroorzaakt door de ziekte;
Gemakkelijker bloeden, bijvoorbeeld door het tandvlees, de neus of de ontlasting;
Frequente infecties door virussen en bacteriën als gevolg van de verminderde immuniteit;
Diarree.

Viscerale leishmaniasis heeft een incubatietijd van 10 dagen tot twee jaar, en aangezien het geen veel voorkomende ziekte is en de symptomen geleidelijk verschijnen, kunnen ze worden verward met andere ziekten zoals malaria, tyfus, dengue of Zika. Daarom is het bij aanwezigheid van deze symptomen belangrijk om medische hulp in te roepen zodat de diagnose kan worden gesteld en een passende behandeling kan worden gestart..

Er moet aan worden herinnerd dat huidlaesies en zweren worden veroorzaakt door een ander type leishmaniasis, cutaan of cutaan genoemd. Weet wat de oorzaken zijn en hoe u huidleishmaniasis kunt identificeren.

Hoe de overdracht plaatsvindt

Het belangrijkste reservoir van de protozoa die verantwoordelijk is voor de kala azar zijn de honden en daarom worden ze ook beschouwd als de belangrijkste bron van muggeninfectie. Dat wil zeggen, wanneer de mug de geïnfecteerde hond bijt, verwerft hij de protozoa, die zich in zijn lichaam ontwikkelt en door de muggenbeet op de persoon kan worden overgedragen. Niet alle honden zijn drager van Leishmania chagasi of Leishmania donovani, dit komt vaker voor bij honden die niet regelmatig ontwormd worden of niet optimaal verzorgd worden.

Wanneer de parasiet zich in het organisme van de mug bevindt, kan deze zich gemakkelijk ontwikkelen en vervolgens naar de speekselklieren gaan. Wanneer de geïnfecteerde mug de persoon bijt, geeft hij de parasiet in zijn speekselklieren door in de bloedbaan van de persoon, die gemakkelijk door de organen wordt verspreid.

Diagnose van Calazar

De diagnose van viscerale leishmaniasis wordt gesteld door parasitologisch onderzoek, waarbij een beenmerg-, milt- of levercultuur wordt gemaakt om een van de evolutionaire vormen van het protozoa te observeren. Bovendien kan de diagnose worden gesteld via immunologische tests, zoals ELISA, of immunochromatografische tests, die in de volksmond bekend staan als snelle tests..

Het nadeel van immunologische tests is dat het zelfs na behandeling mogelijk is dat er nog voldoende antilichamen zijn, wat wijst op infectie. In deze gevallen is het echter belangrijk dat de arts de aanwezigheid van symptomen beoordeelt, want als er geen symptomen zijn, is behandeling niet geïndiceerd..

Hoe de behandeling wordt gedaan

De behandeling voor kala azar moet zo snel mogelijk beginnen en kan worden gedaan met het gebruik van specifieke medicijnen, zoals Pentavalent Antimonial Compounds, Amphotericin B en Pentamidine, die door de arts moet worden aangegeven en volgens zijn begeleiding moet worden gebruikt..

Bij het starten van de behandeling is het ook belangrijk om naast de behandeling van andere infecties die daarmee gepaard gaan enkele voorzorgsmaatregelen te nemen, zoals de beoordeling en stabilisatie van klinische aandoeningen, zoals ondervoeding en bloeding. Het kan nodig zijn om in het ziekenhuis te blijven voor het gebruik van medicijnen in de ader, maar in gevallen waarin de infectie stabiel is en het ziekenhuis gemakkelijk toegankelijk is, kan de arts een behandeling thuis aanbevelen en naar het ziekenhuis gaan voor follow-up..

Deze ziekte moet snel worden behandeld, aangezien ze binnen een paar dagen verergert en daarom kan de getroffen persoon levensbedreigende complicaties oplopen, zoals longinfectie, ademhalingsfalen, spijsverteringsbloeding, bloedsomloopfalen of opportunistische infecties, door virussen en bacteriën. Lees meer informatie over de behandeling van viscerale leishmaniasis.