Ademhalingsfalen wat is het, oorzaken, symptomen en diagnose

Ademhalingsfalen is een syndroom waarbij de longen moeite hebben om normale gasuitwisselingen te maken, het bloed niet goed zuurstof te geven of niet in staat zijn overtollige koolstofdioxide te verwijderen, of beide.

Wanneer dit gebeurt, kan de persoon symptomen ontwikkelen zoals ernstige kortademigheid, blauwachtige vingers en overmatige vermoeidheid.

Er zijn twee hoofdtypen ademhalingsfalen:

• Acuut ademhalingsfalen: het verschijnt plotseling door bijvoorbeeld luchtwegobstructie, verkeersongevallen, drugsmisbruik of beroerte;
• Chronisch ademhalingsfalen: ontstaat in de loop van de tijd als gevolg van andere chronische ziekten, zoals COPD, waardoor dagelijkse activiteiten, zoals traplopen, worden voorkomen zonder kortademig te worden.

Ademhalingsfalen is te genezen wanneer de behandeling onmiddellijk in het ziekenhuis wordt gestart en daarom is het belangrijk om naar de eerste hulp te gaan als er tekenen van kortademigheid optreden. Bovendien kan bij chronische patiënten ademhalingsfalen worden voorkomen door de onderliggende ziekte te behandelen.

Belangrijkste symptomen

De symptomen van ademhalingsinsufficiëntie kunnen variëren naargelang hun oorzaak, evenals het zuurstof- en kooldioxidegehalte in het lichaam. De meest voorkomende zijn echter:

• Gevoel van kortademigheid;
• Blauwachtige huid, lippen en nagels;
• Snelle ademhaling;
• Geestelijke verwarring;
• Overmatige vermoeidheid en slaperigheid;
• Onregelmatige hartslag.

Deze symptomen kunnen langzaam optreden, in het geval van chronische ademhalingsinsufficiëntie, of intens en van het ene moment op het andere als het een acute situatie is.

Wanneer er veranderingen in het ademhalingsniveau worden vastgesteld, is het in ieder geval erg belangrijk om naar de eerste hulp te gaan of een longarts te raadplegen om de diagnose te bevestigen en de meest geschikte behandeling te starten..

Hoe de diagnose wordt gesteld

De diagnose respiratoir falen wordt meestal gesteld door de huisarts of longarts, maar kan ook door de cardioloog worden gesteld als deze ontstaat als gevolg van een cardiale verandering.

In de meeste gevallen kan deze diagnose alleen worden gesteld door de symptomen, de medische geschiedenis van de persoon te beoordelen en hun vitale functies te controleren, maar bloedonderzoeken, zoals bloedgasanalyse, kunnen ook worden gebruikt om de hoeveelheden zuurstof en kooldioxide.

Als er geen duidelijke oorzaak is voor het begin van de storing, kan de arts ook een röntgenfoto van de borst bestellen om te bepalen of er een longprobleem is dat de verandering kan veroorzaken..

Mogelijke oorzaken van ademhalingsfalen

Elke ziekte of aandoening die direct of indirect de long aantast, kan ademhalingsfalen veroorzaken. Enkele van de meest voorkomende oorzaken zijn dus:

• Spierdystrofie of andere veranderingen die de zenuwen van de ademhalingsspieren aantasten;
• Drugsgebruik, vooral in het geval van een overdosis;
• Longziekten, zoals COPD, astma, longontsteking of embolie;
• Inhalatie van rook of andere irriterende stoffen.

Bovendien kunnen sommige hartproblemen, zoals hartfalen, ook ademhalingsfalen als gevolg hebben, vooral wanneer de behandeling niet goed wordt uitgevoerd.

Behandeling voor ademhalingsfalen

Behandeling voor acuut respiratoir falen moet zo snel mogelijk in het ziekenhuis worden gedaan, dus het is belangrijk om onmiddellijk naar de eerste hulp te gaan of een ambulance te bellen, 192 bellen, wanneer er tekenen van ademhalingsmoeilijkheden optreden..

Om respiratoire insufficiëntie te behandelen, is het noodzakelijk de patiënt te stabiliseren, zuurstof door middel van een masker aan te bieden en zijn vitale functies te controleren, en afhankelijk van de oorzaak van de symptomen een meer specifieke behandeling te starten..

Bij chronische ademhalingsinsufficiëntie moet de behandeling echter dagelijks worden uitgevoerd met geneesmiddelen om het onderliggende probleem te behandelen, bijvoorbeeld COPD, en om het optreden van symptomen te voorkomen, zoals ernstige kortademigheid, die de leven van de patiënt.

Zie meer over behandelingsopties voor respiratoir falen.