Wat is bacterioscopie en waar is het voor?

Bacterioscopie is een diagnostische techniek die het mogelijk maakt om snel en eenvoudig het optreden van infecties te identificeren, omdat het door middel van specifieke kleurtechnieken mogelijk is om bacteriële structuren onder de microscoop te visualiseren.

Dit onderzoek kan met elk biologisch materiaal worden gedaan en de arts moet aangeven welk materiaal moet worden verzameld en geanalyseerd, en het resultaat geeft aan of de aanwezigheid van bacteriën is geverifieerd of niet, evenals de hoeveelheid en de gevisualiseerde kenmerken..

Waar is het voor

Bacterioscopie is een diagnostische test die met elk biologisch materiaal kan worden uitgevoerd en die kan worden gebruikt om snel bacteriële infecties te identificeren:

1. Seksueel overdraagbare aandoeningen, zoals gonorroe en chlamydia, waarbij hiervoor penis- of vaginale afscheiding wordt gebruikt. De collectie wordt gemaakt door middel van een steriel wattenstaafje en het is gecontra-indiceerd om de geslachtsdelen 2 uur voor het onderzoek schoon te maken en om 24 uur voor de collectie geen seks te hebben;
2. Tonsillitis, omdat door het verzamelen van de afscheiding van de keel het mogelijk is grampositieve bacteriën te identificeren die verantwoordelijk zijn voor ontsteking in de amygdala, waarbij bacteriën van het streptokoktype gewoonlijk worden geïdentificeerd;
3. Infecties in de urinewegen, die wordt gedaan door de analyse van de eerste stroom urine;
4. Tuberculose, waarin sputum wordt geanalyseerd;
5. Infecties bij chirurgische wonden, omdat het na operaties vaak voorkomt dat infecties optreden als gevolg van een afname van het immuunsysteem van de persoon. Zo kan de afscheiding van de wond worden aangegeven met een steriel wattenstaafje om de mogelijke aanwezigheid van bacteriën in het gebied te verifiëren;
6. Huid- of nagellaesies, die bestaat uit het verzamelen van een oppervlakkig monster, waarbij wordt aangegeven dat het ten minste 5 dagen voor het examen geen crèmes en lakken mag gebruiken. Hoewel bacterioscopie kan worden uitgevoerd, worden meestal schimmels waargenomen bij het analyseren van bijvoorbeeld het nagelmonster.

Bovendien kan bacterioscopie worden gebruikt om te helpen bij de diagnose van bacteriële meningitis, ademhalings- en gastro-intestinale aandoeningen, en kan worden gedaan door middel van biopsie of materiaal uit het anale gebied..

Zo is bacterioscopie een laboratoriumtechniek die in de klinische praktijk kan worden gebruikt om door bacteriën veroorzaakte ziekten te diagnosticeren, waarbij de kenmerken van de veroorzaker van de ziekte worden aangegeven, en waardoor de arts de behandeling kan starten zelfs voordat hij in het laboratorium wordt geïdentificeerd, wat ongeveer 1 week kan duren.

Hoe het wordt gedaan

Het bacterioscopieonderzoek wordt gedaan in het laboratorium en het materiaal dat van de patiënt wordt verzameld, wordt onder een microscoop geanalyseerd om de afwezigheid of aanwezigheid van bacteriën te onderzoeken, naast hun kenmerken.

De voorbereiding voor het afleggen van het examen hangt af van het materiaal dat wordt verzameld en geanalyseerd. In het geval van vaginaal materiaal wordt het niet aanbevolen om de vrouw 2 uur voor het examen schoon te maken en de afgelopen 24 uur geen seks te hebben, terwijl in het geval van het verzamelen van materiaal van de nagel of huid, bijvoorbeeld wordt aanbevolen om niet te slagen glazuur, crèmes of substanties op de huid vóór het examen.

In het geval van bijvoorbeeld een monster van vaginale afscheiding, wordt het wattenstaafje dat werd gebruikt om het monster te verzamelen in cirkelvormige bewegingen op een glaasje gepasseerd, dat moet worden geïdentificeerd met de initialen van de patiënt, en vervolgens gekleurd met Gram. In het geval van bijvoorbeeld een sputummonster, het materiaal dat voornamelijk wordt verzameld om te controleren op de aanwezigheid van de bacteriën die verantwoordelijk zijn voor tuberculose, is de kleur die wordt gebruikt in de bacterioscopie die van Ziehl-neelsen, die specifieker is voor dit type micro-organisme.

Normaal gesproken voert het laboratorium, wanneer de aanwezigheid van bacteriën wordt geverifieerd, de identificatie van het micro-organisme en het antibiogram uit, wat een completer resultaat geeft.

Hoe Gram-vlek wordt gedaan

Gramkleuring is een eenvoudige en snelle kleuringstechniek waarmee bacteriën kunnen differentiëren op basis van hun kenmerken, waardoor bacteriën kunnen worden gedifferentieerd in positief of negatief volgens hun kleur, waardoor ze onder de microscoop kunnen worden bekeken.

Deze kleuringsmethode maakt gebruik van twee hoofdkleurstoffen, een blauw en een roze, die de bacteriën al dan niet kunnen kleuren. Blauwgekleurde bacteriën zouden grampositief zijn, terwijl roze bacteriën gramnegatief worden genoemd. Vanuit deze classificatie is het mogelijk dat de arts een preventieve behandeling start, zelfs voordat hij het micro-organisme heeft geïdentificeerd.

Begrijp hoe Gram-kleuring wordt gedaan

Bacteriële identificatie door middel van gramkleuring is snel, praktisch en goedkoop om uit te voeren, essentieel voor artsen, aangezien specifieke kenmerken van deze groepen bacteriën al bekend zijn, en de arts kan een preventieve behandeling aangeven die alleen op gramkleuring is gebaseerd..

Deze kleuring is gebaseerd op de differentiatie van bacteriën volgens de kenmerken van de celwand. Gram-positieve bacteriën hebben meer dan één dikke peptideoglycaanwand, waardoor ze de eerste kleurstof goed kunnen vasthouden, terwijl gramnegatieve bacteriën een dunnere wand hebben, die gemakkelijk kan verkleuren bij blootstelling aan alcohol..

Gramkleuring gebeurt in 5 hoofdstappen, maar het protocol kan variëren afhankelijk van het laboratorium:

1. Bedek de dia met de violette kristalverf en laat deze ongeveer 1 minuut inwerken;
2. Was de glijbaan met een stroom stromend water en bedek de glijbaan met het lugol, dat de blauwe kleurstof moet fixeren, en laat het 1 minuut inwerken. Beide soorten bacteriën kunnen het door de kleurstof en het lugol gevormde complex absorberen en blauw worden;
3. Was vervolgens de glijbaan met stromend water en breng 95% alcohol aan, laat het 30 seconden inwerken. Alcohol is verantwoordelijk voor het oplossen van het lipidenmembraan dat gramnegatieve bacteriën vormt en dus het verwijderen van het complex tussen de kleurstof en de lugol, waardoor deze bacteriën verkleuren. Echter, in het geval van grampositieve bacteriën, dehydrateert alcohol de celwand van grampositieve bacteriën, waarbij de poriën samentrekken en ze ondoordringbaar maken;
4. Was vervolgens opnieuw in stromend water en bedek het glaasje met de tweede kleurstof, fuchsin of safranin en laat het 30 seconden inwerken;
5. Was vervolgens de glijbaan onder stromend water en laat drogen bij kamertemperatuur.

Zodra het glaasje droog is, is het mogelijk om een ​​druppel immersie-olie te doen en het objectglaasje in de microscoop te observeren met een 100x-doelstelling, waarbij de aanwezigheid of afwezigheid van bacteriën en de aanwezigheid van gisten en epitheelcellen kan worden gecontroleerd.

Wat het resultaat betekent

Het resultaat van bacterioscopie is bedoeld om aan te geven of er al dan niet aanwezigheid is van micro-organismen, kenmerken en kwantiteit, naast het materiaal dat werd geanalyseerd. 

Het resultaat is negatief wanneer micro-organismen niet worden waargenomen en positief wanneer micro-organismen worden gevisualiseerd. Het resultaat wordt meestal aangegeven met kruisen (+), waarbij 1 + aangeeft dat 1 tot 10 bacteriën werden gezien in 100 velden, wat bijvoorbeeld een aanwijzing kan zijn voor een initiële infectie, en 6 + staat voor de aanwezigheid van meer dan 1000 bacteriën per waargenomen veld, wat bijvoorbeeld een meer chronische infectie of bacteriële resistentie vertegenwoordigt, wat aangeeft dat de behandeling niet effectief is.

Daarnaast werd de gebruikte kleur vermeld in het rapport, dat kan Gram of Ziehl-neelsen zijn, naast de kenmerken van het micro-organisme, zoals vorm en rangschikking, bijvoorbeeld in clusters of in kettingen, bijvoorbeeld.

Normaal gesproken identificeert het laboratorium, als het resultaat positief is, het micro-organisme en het antibiogram, en geeft het aan welk antibioticum het meest wordt aanbevolen om infectie door een bepaalde bacterie te behandelen.