Lymfocyten - Wat zijn de normale en gewijzigde waarden

Lymfocyten zijn een type leukocyten die deel uitmaken van de afweercellen van het lichaam en die bij infectie worden aangemaakt in de grootste hoek, omdat dit een indicator is van de gezondheidsstatus van het individu.

Normaal gesproken kan het aantal lymfocyten worden geëvalueerd door middel van een bloedtest, want als de lymfocyten hoog zijn, zijn ze meestal te wijten aan een infectieus proces in het organisme, omdat de belangrijkste functie van deze cellen is reageren in aanwezigheid van micro-organismen, tumorcellen of tegen extra stoffen voor het organisme. In deze situaties is het raadzaam om een internist te raadplegen om het probleem te diagnosticeren en de juiste behandeling te starten..

Standaardwaarden

De normale waarden van witte bloedcellen zijn 20 tot 50% of 1500 tot 5000 / mm3 bloed, wat 20 tot 50% van het relatieve volume vertegenwoordigt. Deze referentiewaarden kunnen van laboratorium tot laboratorium verschillen.

Veranderde lymfocyten

Aangenomen wordt dat de lymfocyten veranderen wanneer het resultaat van de bloedtest van het bloed boven of onder de referentiewaarden ligt, waarbij lymfocytose respectievelijk als lymfopenie wordt beschouwd. Voor wat de belangrijkste oorzaken zijn:

1. Hoge lymfocyten

Het aantal lymfocyten boven de normale waarden ontvangt het aantal lymfocyten en houdt gewoonlijk verband met infectieuze processen. Voor wat de belangrijkste oorzaken zijn:

Acute infecties zoals mononucleosis, poliomyelitis, mazelen, rubella, kinkhoest;
Chronische infecties zoals tuberculose of malaria;
Virale hepatitis;
Pernicieuze anemie die wordt gekenmerkt door een tekort aan foliumzuur en vitamine B12;
Vergiftiging door bacterievuur en zware metalen;
Diabetes;
Zwaarlijvigheid;
Allergie.

Daarnaast kan de toename van het aantal lymfocyten ook optreden als gevolg van fysiologische situaties zoals embarazadas en vrouwen tijdens de lactatieperiode, en als gevolg van voedingstekorten zoals vitamine C-tekort, calciumdeficiëntie.

2. Lage lymfocyten

Het aantal lymfocyten als gevolg van normale waarden krijgt de naam lymfopenie en is meestal gerelateerd aan situaties waarbij beenmerg betrokken is, zoals aplastische anemie of leukemie. Bovendien kan lymfopenie ook secundair zijn aan de aanwezigheid van auto-immuunziekten, waarbij het lichaam zijn eigen immuunsysteem aanvalt, zoals in het geval van systemische lupus erythematosus (SLE).

Lymfopenie kan ook optreden als gevolg van aids, therapie met immunosuppressiva, radiotherapie of chemotherapie, zeldzame genetische ziekten of als gevolg van situaties van metabole stress zoals die optreden bij bijvoorbeeld een postoperatieve operatie.

Soorten lymfocyten

Er zijn 2 hoofdtypen lymfocyten in het lichaam: B-lymfocyten, dit zijn volwassen cellen die in het beenmerg worden geproduceerd en in de bloedbaan worden afgegeven om antilichamen tegen bacteriën, virussen en schimmels te produceren; en T-lymfocyten, die worden geproduceerd in het beenmerg maar die vervolgens worden ontwikkeld tot de laatste groep, verdeeld in 3 groepen:

CD4-lymfocyten: helpen lymfocyten B om infecties te elimineren, als eerste waarschuwing van het immuunsysteem. Meestal zijn dit de eerste cellen die door het hiv-virus worden aangetast, en bij geïnfecteerde patiënten geeft de bloedtest een waarde aan van minder dan 100 / mm3.
CD8-lymfocyten: Disminuyen de activiteit van andere soorten lymfocyten en daarom zijn ze verhoogd in gevallen van HIV hoger dan 1000 / mm3.
Cytotoxische lymfocyten: het vernietigen van abnormale cellen en geïnfecteerd door virussen of bacteriën.

Vanwege het type lymfocyten, vooral van het CD4- of CD8-type, moeten ze echter altijd door een arts worden geïnterpreteerd om te beoordelen of er een risico op hiv bestaat, omdat andere ziekten ook hetzelfde type veranderingen kunnen veroorzaken..

Omdat er twijfels zijn over het individu waarmee het HIV-virus is besmet, wordt aanbevolen om een laboratoriumtest uit te voeren die het virus in de cellen van het organisme zoekt. Lees meer over het hiv-probleem.

Wat zijn de atypische lymfocyten?

De atypische lymfocyten zijn lymfocyten die een gevarieerde vorm hebben en die normaal verschijnen als er infecties zijn, voornamelijk virale infecties zoals mononucleosis, herpes, aids, rubella en waterpokken. Naast het optreden bij virale infecties, kunnen atypische lymfocyten worden geïdentificeerd in het bloedbeeld wanneer er een bacteriële infectie is zoals tuberculose en syfilis, infectie door protozoa zoals toxoplasmose, wanneer ze overgevoelig zijn voor medicijnen of bij auto-immuunziekten zoals lupus..

Normaal gesproken is het normale bereik van de lymfocyten (atypische lymfocytenreferentiewaarde 0%) wanneer de veroorzaker van de infectie wordt geëlimineerd..

Deze lymfocyten worden beschouwd als geactiveerde T-lymfocyten die worden geproduceerd als reactie op de geïnfecteerde type B-lymfocyten, die dezelfde functies vervullen als de typische lymfocyten in de immuunrespons. Atypische lymfocyten zijn over het algemeen groter dan normale en variërende lymfocyten.