Wat betekent Congenitale korte dijbeen

Het aangeboren korte dijbeen is een misvorming die wordt gekenmerkt door een afname in de grootte of afwezigheid van het dijbeen, het dijbeen en het grootste bot in het lichaam.

Deze verandering kan worden ontdekt op echografie in het 2e of 3e trimester van de zwangerschap en kan wijzen op de aanwezigheid van een ziekte zoals het syndroom van Down, dwerggroei of achondroplasie, of het kan alleen aangeven dat de baby een verkorting of afwezigheid van het dijbeen heeft, nee geen andere gezondheidsproblemen hebben.

Hoe de diagnose wordt gesteld

Tijdens zwangerschap:

De arts kan ontdekken dat de baby een kort aangeboren dijbeen heeft door middel van echografie tijdens de prenatale zorg, waarbij de maat van het dijbeen wordt gemeten. De ideale lengte van het dijbeen tijdens de zwangerschap moet ongeveer zijn:

24 weken dracht: 42 mm
Dracht van 26 weken: 48 mm
Dracht van 28 weken: 53 mm
Dracht van 30 weken: 58 mm
Dracht van 32 weken: 60 mm
34 weken dracht: 65 mm
36 weken dracht: 69 mm
38 weken draagtijd: 72 mm
Dracht van 40 weken: 74 mm

Deze maatregelen zijn bij benadering en daarom kan de baby groeien zoals verwacht als deze lagere waarden vertoont dan hier aangegeven en daarom moet de arts die de zwangerschap controleert, aangeven of de baby een kort dijbeen heeft.

Vaak wordt er een kleine verandering gevonden aan het einde van de zwangerschap, maar er moet ook rekening worden gehouden met de lengte van de ouders en het gezin, want als de ouders niet te groot zijn, mag hun baby dat ook niet zijn en dit duidt niet op een gezondheidsprobleem.

Na de geboorte:

En in sommige gevallen neemt de verloskundige tijdens de zwangerschap geen significante veranderingen waar, maar de kinderarts kan ontdekken dat de baby enige verandering in de lengte van het dijbeen of de pasvorm van dat bot in de heup heeft bij het uitvoeren van enkele tests in de eerste 3 dagen dat de baby in de ziekenhuis na de geboorte.

Ontdek wat de tests zijn die zijn uitgevoerd op de kraamafdeling en de mogelijke veranderingen die de kinderarts kan vinden in: Wat is aangeboren heupdysplasie, een aandoening waarbij het dijbeen kleiner is dan zou moeten of er zijn veranderingen in de pasvorm van de heup.

Classificatie van aangeboren kort dijbeen

Nadat hij heeft vastgesteld dat het dijbeen kleiner is dan het zou moeten zijn, moet de arts ook observeren welk type wijziging de baby heeft, wat kan zijn:

Het rode deel van de afbeelding geeft het deel van het bot aan dat kleiner is of ontbreekt en geeft daarom aan:

Type A: Een klein deel van het dijbeen, onder de kop van het dijbeen, is gebrekkig of afwezig;
Type B: De kop van het dijbeen is bevestigd aan het onderste deel van het bot;
Type C: Het hoofd van het dijbeen en het heupkom, de locatie van de heup, worden ook aangetast;
Type D: Het grootste deel van het dijbeen, heupkom en een deel van de heup zijn afwezig.

Behandeling van aangeboren kort dijbeen

De behandeling van het aangeboren korte dijbeen duurt lang en heeft tot doel de levenskwaliteit van de baby te verbeteren. Als het dijbeen op volwassen leeftijd tot 2 cm lang is, kan de arts besluiten geen specifieke behandeling uit te voeren, maar als het verkort langer is dan 5 cm, zijn behandelingen en operaties nodig, die gedurende het hele leven moeten worden uitgevoerd, maar die moet in de kindertijd worden gestart.

De arts kan de lengte van het dijbeen weten die het kind op volwassen leeftijd zal hebben met behulp van de Paley-multipliermethode en, afhankelijk van het resultaat, kan hij de volgende behandelingen aangeven:

Voor verkorting tot 2 cm bij volwassenen:

Als het dijbeen korter is dan 2 cm, kan de behandeling in het schoeisel van het verschil tussen de benen worden gecompenseerd door het gebruik van inlegzolen of verhoging in de zool van de schoen om te voorkomen dat scoliose ontstaat en pijn in de rug of andere compensaties in de voeten. spieren en gewrichten.

Voor verkorting tussen 2 en 5 cm bij volwassenen:

Als het dijbeen korter is dan 2 tot 5 cm, kan een operatie worden uitgevoerd om het bot van het gezonde been te snijden zodat ze even groot zijn, een operatie ondergaan voor het uitrekken van het dijbeen of het scheenbeen en in afwachting van het ideale moment van de operatie kan het worden gebruikt compensatie alleen met geschikt schoeisel of beenprothese.

Voor verkorting van meer dan 20 cm bij volwassenen:

Als het bakvet groter is dan 20 cm, wat bijna de helft is van de normale maat op volwassen leeftijd, kan het nodig zijn om het been te amputeren en een prothese of krukken te gebruiken voor het leven. In dit geval is een operatie de meest effectieve behandeling en heeft het tot doel prothesen aan het bot toe te voegen, zodat de persoon normaal blijft lopen. Chirurgie moet bij voorkeur worden uitgevoerd vóór de leeftijd van 3 jaar.

In ieder geval is fysiotherapie altijd geïndiceerd om pijn te verminderen, ontwikkeling te vergemakkelijken en bijvoorbeeld spiercompensatie te voorkomen of zich voor te bereiden op een operatie, maar elk geval moet persoonlijk worden geanalyseerd omdat de fysiotherapeutische behandeling voor elke persoon anders zal zijn omdat de behoeften van een persoon niet de andere.

Wat veroorzaakt aangeboren kort dijbeen

Het aangeboren korte dijbeen ontwikkelt zich tijdens de zwangerschap en kan worden veroorzaakt door infecties veroorzaakt door virussen, medicijngebruik tijdens de zwangerschap, blootstelling aan straling of het nemen van bepaalde medicijnen zoals Thalidomide, maar de oorzaken zijn niet altijd te achterhalen..