Phimosis wat is het en hoe is de behandeling
Phimosis komt overeen met het onvermogen om de eikel, het terminale deel van de penis, in de volksmond bekend als de kop van de penis, bloot te leggen vanwege overmatige huid op de plaats. Deze aandoening komt vaak voor bij babyjongens en verdwijnt in de meeste gevallen tot 1 jaar, in mindere mate tot 5 jaar of alleen in de puberteit, zonder dat een specifieke behandeling nodig is. Als de huid na verloop van tijd echter niet voldoende uitzakt, moet u mogelijk een specifieke zalf gebruiken of een operatie ondergaan.
Er zijn 2 soorten mannelijke phimosis:
- Fysiologische phimosis: het is de meest voorkomende en is aanwezig sinds de geboorte;
- Secundaire phimosis: kan in elke levensfase voorkomen en treedt bijvoorbeeld op na een terugkerende infectie of lokaal trauma.
In sommige gevallen is de huid zo strak dat zelfs de urine vast kan komen te zitten in de huid, waardoor het risico op urineweginfectie toeneemt. Phimosis kan complicaties veroorzaken, zoals problemen bij het schoonmaken van de regio, een verhoogd risico op urineweginfectie, pijn tijdens geslachtsgemeenschap, een grotere kans op een SOA, HPV of kanker van de penis, naast een sterk verhoogd risico op het ontwikkelen van parafimose, dat is wanneer de voorhuid vast komt te zitten en de eikel niet meer bedekt.
Hoe te weten of het phimosis is
De enige manier om de aanwezigheid van phimosis te bevestigen, is door te proberen de huid die de eikel bedekt, handmatig in te trekken. Wanneer het niet mogelijk is om de eikel volledig te zien, betekent dit phimosis, die in 5 verschillende graden kan worden ingedeeld, hoewel de mate niet erg belangrijk is bij het bepalen van de beste behandeling, omdat deze vooral afhangt van de leeftijd van de jongen. De eerste verificatie van de aanwezigheid van phimosis wordt gedaan bij de pasgeboren baby, maar maakt deel uit van alle consultaties met de kinderarts tot 5 jaar oud.
In het geval van secundaire phimosis die kan optreden in de adolescentie of volwassenheid, kan de man zelf observeren of er een probleem is bij het intrekken van de huid, en als dit wordt geverifieerd, wordt een consult met een uroloog aanbevolen..
Tijdens het consult probeert de arts de huid die de eikel bedekt terug te trekken en als dit niet mogelijk is, wordt een diagnose van phimosis gesteld..
Phimosis-behandelingen
Phimosis bij kinderen is te genezen en het is niet altijd nodig om zijn toevlucht te nemen tot specifieke behandelingen en daarom moet de kinderarts de situatie beoordelen, omdat deze van nature kan worden opgelost tot het kind 4 of 5 jaar oud is. Maar als na deze fase de phimosis aanhoudt, of in het geval van secundaire phimosis, is een specifieke behandeling nodig, die kan worden gedaan met:
1. Zalven voor phimosis
Gebruik van op corticoïden gebaseerde zalven met ontstekingsremmende, pijnstillende en antibiotische eigenschappen om het glijden van de huid over de eikel te vergemakkelijken en zo een grotere intrekking te bevorderen. De door de arts aangegeven zalf moet tweemaal daags gedurende 1 maand worden aangebracht en kan voldoende zijn om phimosis te genezen. Bekijk wat ze zijn en hoe je sommige zalven gebruikt voor phimosis.
2. Oefening om de eikelhuid in te trekken
Een andere mogelijkheid, voor jongens ouder dan 5 jaar, is om een oefening te doen om de huid in te trekken zonder te veel te forceren of pijn te veroorzaken, omdat het op deze manier mogelijk is om het glijden te vergemakkelijken en zo de blootstelling van de eikel te bevorderen..
Om te oefenen, moet u de penis met één hand vasthouden en met de andere de zalf aanbrengen en de huid langzaam terugtrekken, gedurende 1 minuut, 3 tot 4 keer per dag. Deze oefening mag geen pijn of ongemak veroorzaken, maar moet 'de huid beetje bij beetje losmaken'. Wanneer de oefening niet goed wordt gedaan naast pijn, kunnen littekens, nieuwe verklevingen en een ring van fibrose, die kenmerkend is voor parafimose, zich vormen.
3. Phimosis-operatie
Wanneer behandeling met zalven en oefeningen niet voldoende is, kunt u na 2 jaar ook een phimosis-operatie ondergaan, postectomie genaamd. De chirurgische ingreep moet worden uitgevoerd door de arts, rekening houdend met de leeftijd van de persoon en de mate van phimosis, en kan worden uitgevoerd door de overtollige huid volledig te verwijderen of kleine sneden in de huid van de regio te maken om de blootstelling van de eikel te vergemakkelijken. Begrijp hoe het wordt gedaan en de nodige zorg na een phimosis-operatie.
Phimosis-chirurgie kan niet worden uitgevoerd in situaties zoals problemen met bloedstolling, lokale infectie of in geval van afwijkingen in de penis, omdat deze situaties een hoger risico op complicaties hebben en het mogelijk nodig is om te profiteren van de verwijderde huid om wat weefsel in het genitale gebied te reconstrueren.
Vrouwelijke phimosis
Hoewel zeldzaam, is het mogelijk dat vrouwen phimosis hebben, waarbij deze situatie wordt gekenmerkt door de hechting van de kleine lippen van de vagina, die de vaginale opening bedekt, maar deze hechting bedekt niet eens de clitoris of de urethra, het kanaal waardoor het gaat de urine.
Net als bij jongens kan vrouwelijke phimosis in de loop van de tijd worden opgelost volgens de ontwikkeling van het meisje. Als de therapietrouw echter aanhoudt, kan het nodig zijn om een specifieke behandeling uit te voeren die moet worden aanbevolen door de kinderarts of gynaecoloog. Zie meer over vrouwelijke phimosis.
