Startpagina » Symptomen » Tekenen en symptomen die op een abortus kunnen duiden

    Tekenen en symptomen die op een abortus kunnen duiden

    De tekenen en symptomen van spontane abortus kunnen bij elke zwangere vrouw tot 20 weken zwangerschap optreden. De belangrijkste symptomen van een miskraam zijn:

    • Koorts en koude rillingen;
    • Stinkende vaginale afscheiding;
    • Bloedverlies via de vagina, die kan beginnen met een bruinachtige kleur;
    • Ernstige buikpijn, zoals intense menstruatiekrampen;
    • Vochtverlies via de vagina, met of zonder pijn;
    • Verlies van bloedstolsels via de vagina;
    • Ernstige of constante hoofdpijn;
    • Afwezigheid van foetale bewegingen gedurende meer dan 5 uur.

    Sommige situaties die kunnen leiden tot spontane abortus, dat wil zeggen dat ze 's nachts zonder duidelijke oorzaak kunnen beginnen, zijn onder meer foetale misvorming, overmatig gebruik van alcoholische dranken of drugs, trauma in de buikstreek, infecties en ziekten zoals diabetes en hypertensie, wanneer deze niet goed onder controle zijn tijdens de zwangerschap. Zie 10 Oorzaken van een miskraam.

    Wat te doen bij verdenking

    In geval van vermoedelijke abortus, moet u zo snel mogelijk naar het ziekenhuis gaan en de symptomen die u heeft aan de arts uitleggen. De arts moet enkele tests bestellen om te controleren of de baby gezond is en, indien nodig, de juiste behandeling aangeven, waaronder het gebruik van medicatie en absolute rust..

    Hoe een abortus te voorkomen

    Het voorkomen van abortus kan worden gedaan door middel van bepaalde maatregelen, zoals bijvoorbeeld het niet drinken van alcoholische dranken en het vermijden van het nemen van welk medicijn dan ook zonder medeweten van de arts. Ken de remedies die een miskraam kunnen veroorzaken;

    Bovendien mag de zwangere vrouw alleen lichte of matige lichamelijke oefeningen doen of speciaal voor zwangere vrouwen zijn aangewezen, prenatale zorg verlenen, alle consulten bijwonen en alle gevraagde tests uitvoeren..

    Sommige vrouwen hebben meer moeite om de zwangerschap tot het einde te dragen en lopen een groter risico op abortus en moeten daarom wekelijks door de arts worden opgevolgd.

    Soorten abortus

    Spontane abortus kan worden geclassificeerd als vroeg, wanneer het verlies van de foetus optreedt vóór de 12e week van de zwangerschap of laat, wanneer het verlies van de foetus optreedt tussen de 12e en 20e week van de zwangerschap. In sommige gevallen kan het door een arts worden veroorzaakt, meestal om therapeutische redenen.

    Wanneer een abortus plaatsvindt, kan de uitdrijving van het baarmoedergehalte in zijn geheel voorkomen, mogelijk niet of helemaal niet, en kan als volgt worden geclassificeerd:

    • Onvolledig - wanneer slechts een deel van de baarmoeder wordt verdreven of de vliezen scheuren,
    • Voltooid - wanneer alle baarmoederinhoud is verdreven;
    • Behouden - wanneer de foetus 4 weken of langer dood in de baarmoeder wordt gehouden.

    Abortus is verboden in Brazilië en alleen vrouwen die voor de rechtbank kunnen bewijzen dat ze een foetus hebben die niet buiten de baarmoeder kan overleven, zoals kan gebeuren in het geval van anencefalie - een genetische wijziging waarbij de foetus geen hersenen heeft - kunnen hun toevlucht nemen tot legale abortus.

    Andere situaties die door de rechter kunnen worden beoordeeld, zijn wanneer de zwangerschap het gevolg is van seksueel misbruik of wanneer dit het leven van de vrouw in gevaar brengt. In deze gevallen kan de beslissing worden overeengekomen met het Braziliaanse Hooggerechtshof door de ADPF 54, die in 2012 heeft gestemd, wat in dit geval de praktijk van abortus beschrijft als een "vroege levering voor therapeutische doeleinden". Met uitzondering van deze situaties is abortus in Brazilië een misdaad en strafbaar.

    Wat gebeurt er na abortus

    Na de abortus moet de vrouw worden geanalyseerd door de arts, die controleert of er nog sporen van het embryo in de baarmoeder zijn en als dit gebeurt, moet er een curettage worden uitgevoerd..

    In sommige gevallen kan de arts medicijnen aangeven die de verwijdering van embryonale resten veroorzaken of kan hij een operatie uitvoeren om de foetus onmiddellijk te verwijderen. Kijk ook wat er kan gebeuren na een miskraam.