Korte vagina wat is het en hoe te behandelen
Het korte vagina-syndroom is een aangeboren misvorming waarbij het meisje wordt geboren met een kleiner en smaller dan normaal vaginaal kanaal, dat tijdens de kindertijd geen ongemak veroorzaakt, maar dat pijn kan veroorzaken tijdens de adolescentie, vooral wanneer het begint seksueel contact.
De mate van deze misvorming kan van geval tot geval verschillen en daarom zijn er meisjes die misschien niet eens een vaginaal kanaal hebben, wat nog meer pijn veroorzaakt wanneer menstruatie optreedt, omdat de resten die door de baarmoeder vrijkomen het lichaam niet kunnen verlaten. Begrijp beter wat er gebeurt als het meisje geen vagina heeft en hoe ze wordt behandeld.
Elk geval van een korte vagina moet dus worden beoordeeld door een gynaecoloog om de graad te identificeren en de meest geschikte behandeling te starten, die kan variëren van oefeningen met speciale medische hulpmiddelen tot chirurgie, bijvoorbeeld.
Belangrijkste kenmerken
Het belangrijkste kenmerk van het korte vagina-syndroom is de aanwezigheid van een vaginaal kanaal met kleinere afmetingen dan die van de meeste vrouwen, waarbij de vagina vaak slechts 1 of 2 cm groot is in plaats van 6 tot 12 cm, wat normaal is.
Bovendien kan de vrouw, afhankelijk van de grootte van de vagina, nog steeds symptomen ervaren zoals:
- Afwezigheid van de eerste menstruatie;
- Ernstige pijn tijdens intiem contact;
- Ongemak bij het gebruik van tampons;
Veel meisjes kunnen zelfs een depressie krijgen, vooral wanneer ze geen seks kunnen hebben of hun eerste menstruatie hebben en zich niet bewust zijn van de aanwezigheid van deze misvorming.
Dus wanneer er ongemak is bij intiem contact of grote veranderingen in het verwachte menstruatiepatroon, is het belangrijk om een gynaecoloog te raadplegen, omdat het korte vagina-syndroom in de meeste gevallen alleen wordt geïdentificeerd met een lichamelijk onderzoek door de arts..
Hoe de behandeling wordt gedaan
Een groot deel van de gevallen van een korte vagina kan worden behandeld zonder een operatie te hoeven ondergaan. Dit komt omdat vaginale weefsels over het algemeen erg elastisch zijn en daarom geleidelijk kunnen worden verwijd, met behulp van speciale apparaten die in grootte variëren en bekend staan als Frank's vaginale dilators..
De dilatatoren moeten ongeveer 30 minuten per dag in de vagina worden ingebracht en moeten tijdens de eerste behandeltijden elke dag worden gebruikt. Vervolgens, met de vergroting van het vaginale kanaal, kunnen deze apparaten slechts 2 tot 3 keer per week worden gebruikt, of volgens de instructies van de gynaecoloog.
Chirurgie wordt over het algemeen alleen gebruikt wanneer de apparaten geen verandering in de grootte van de vagina veroorzaken of wanneer de vaginale misvorming zeer ernstig is en de totale afwezigheid van het vaginale kanaal veroorzaakt.
