Startpagina » Pakket en remedies » Wat is calcitonine en wat doet het?

    Wat is calcitonine en wat doet het?

    Calcitonine is een hormoon dat in de schildklier wordt aangemaakt en heeft als functie de calciumconcentratie in het bloed te verlagen, de opname van calcium door de darmen te verminderen en de activiteit van osteoclasten te voorkomen.

    Calcitonine is dus erg belangrijk voor het behoud van de botgezondheid en daarom zijn er medicijnen met dit hormoon in de samenstelling, die bijvoorbeeld worden gebruikt bij ziekten zoals osteoporose, de ziekte van Paget of het Sudeck-syndroom..

    Waar is het voor

    Calcitonine-medicijnen worden gebruikt voor de behandeling van ziekten zoals:

    • Osteoporose, of daarmee samenhangende botpijn, waarbij de botten erg dun en zwak zijn;
    • De botziekte van Paget, een langzame en progressieve ziekte die veranderingen in de grootte en vorm van bepaalde botten kan veroorzaken;
    • Hypercalciëmie, die wordt gekenmerkt door een zeer hoge hoeveelheid calcium in het bloed;
    • Reflex symptomatische dystrofie, een ziekte die pijn en botveranderingen veroorzaakt, waarbij lokaal botverlies kan optreden.

    Calcitonine heeft de functie om de calciumspiegel in het bloed te reguleren en wordt daarom gebruikt om botverlies om te keren. Daarnaast wordt aangenomen dat dit hormoon ook betrokken is bij botvorming.

    Wanneer niet te gebruiken

    Over het algemeen is het calcitonine dat wordt gebruikt in geneesmiddelen met dit hormoon zalmcalcitonine, en daarom is het gecontra-indiceerd bij mensen met allergieën voor deze stof of voor een ander bestanddeel van de formule..

    Daarnaast wordt het ook niet aanbevolen voor zwangere vrouwen, vrouwen die borstvoeding geven en mensen onder de 18 jaar..

    Hoe te gebruiken 

    De aanbevolen dosis calcitonine hangt af van het te behandelen probleem: 

    • Osteoporose: de aanbevolen dosis is 50 IE per dag of 100 IE per dag of om de andere dag, via subcutane of intramusculaire injectie.
    • Botpijn: De aanbevolen dosis is 100 tot 200 IE, dagelijks door langzame intraveneuze infusie in fysiologische zoutoplossing of door subcutane of intramusculaire injectie, in verdeelde doses, verdeeld over de dag, totdat een bevredigende respons wordt verkregen.
    • Ziekte van Paget: De aanbevolen dosis is 100 IE per dag of om de andere dag, via subcutane of intramusculaire injectie.
    • Noodbehandeling van hypercalcemische crisis: de aanbevolen dosis is 5 tot 10 IE per kilogram lichaamsgewicht per dag, via intraveneuze infusie, gedurende ten minste 6 uur, of door langzame intraveneuze injectie in 2 tot 4 doses verdeeld over de dag.
    • Langdurige behandeling van chronische hypercalciëmie: de aanbevolen dosis is 5 tot 10 IE per kilogram lichaamsgewicht per dag, via subcutane of intramusculaire injectie, in een enkele dosis of in twee afzonderlijke doses.
    • Symptomatische reflexdystrofie: De aanbevolen dosis is 100 IE per dag door subcutane of intramusculaire injectie gedurende 2 tot 4 weken.

    Het is aan de arts om te bepalen hoelang de behandeling moet worden voortgezet. 

    Mogelijke bijwerkingen

    De meest voorkomende bijwerkingen die kunnen optreden bij het gebruik van calcitonine zijn duizeligheid, hoofdpijn, smaakveranderingen, roodheid van het gezicht of de nek, misselijkheid, diarree, buikpijn, bot- of gewrichtspijn en vermoeidheid.

    Bovendien, hoewel minder vaak, kunnen ook gezichtsstoornissen, hoge bloeddruk, braken, pijn in spieren, botten of gewrichten, griepsymptomen en zwelling van armen of benen voorkomen.

    Wanneer calcitonine klaar is

    De test voor het meten van calcitoninewaarden is voornamelijk bedoeld om de aanwezigheid van medullair schildkliercarcinoom te identificeren en te controleren, een ziekte die aanzienlijke verhogingen van dit hormoon veroorzaakt.

    Bovendien kan calcitonine ook nuttig zijn om andere aandoeningen te identificeren, zoals hyperplasie van C-cellen van de schildklier, de cellen die calcitonine produceren, en om andere soorten kanker te begeleiden, zoals leukemie, longkanker, borst, alvleesklier of prostaat, bijvoorbeeld. Lees meer over waar de calcitoninetest voor is en hoe deze wordt uitgevoerd.