Hypomagnesiëmie wat is het, symptomen en hoe te behandelen

Hypomagnesiëmie is de afname van de hoeveelheid magnesium in het bloed, meestal lager dan 1,5 mg / dl en is een veel voorkomende aandoening bij ziekenhuispatiënten, meestal geassocieerd met aandoeningen van andere mineralen, zoals calcium en kalium.

Magnesiumstoornissen veroorzaken meestal geen specifieke symptomen, maar in combinatie met calcium- en kaliumstoornissen kunnen symptomen zoals krampen en tintelingen optreden..

De behandeling moet dus niet alleen het magnesiumgehalte en eventuele complicaties corrigeren, maar ook het calcium- en kaliumgehalte in evenwicht brengen..

Belangrijkste symptomen

De symptomen van hypomagnesiëmie zijn niet specifiek voor deze wijziging, maar worden veroorzaakt door storingen in andere mineralen, zoals calcium en kalium. Het is dus mogelijk dat symptomen zoals:

• Zwakte;
• Anorexia;
• Braken;
• Tintelingen;
• Ernstige krampen;
• Convulsies.

Er kunnen ook hartveranderingen zijn, vooral als er hypokaliëmie is, wat een afname van kalium is, en als de persoon een elektrocardiogram maakt, kan er een abnormaal spoor in het resultaat verschijnen..

Wat kan hypomagnesiëmie veroorzaken?

Hypomagnesiëmie ontstaat voornamelijk door een lage magnesiumabsorptie in de darm of door een duidelijk verlies van het mineraal in de urine. In het eerste geval is het meest voorkomend dat er darmaandoeningen zijn die de opname van magnesium belemmeren, anders kan dit het gevolg zijn van een magnesiumarm dieet, zoals bij patiënten die niet kunnen eten en alleen serum in de ader kunnen hebben..

In het geval van magnesiumverlies in de urine, kan dit gebeuren door het gebruik van diuretica, waardoor de hoeveelheid urine wordt geëlimineerd, of door het gebruik van andere soorten geneesmiddelen die de nier aantasten, zoals het antischimmelamfotericine b of het chemotherapie-medicijn cisplatine, dat kan leiden tot magnesiumverlies in de urine.

Chronisch alcoholisme kan op beide manieren ook hypomagnesiëmie veroorzaken, omdat zowel een lage magnesiuminname gebruikelijk is in de voeding, en alcohol een direct effect heeft op de eliminatie van magnesium in de urine..

Hoe de behandeling wordt gedaan

Als het magnesiumtekort mild is, wordt het meestal alleen aanbevolen om een ​​dieet te volgen dat rijker is aan magnesiumbronnen, zoals paranoten en spinazie. Als veranderingen in het dieet alleen niet voldoende zijn, kan uw arts u adviseren magnesiumsupplementen of zouten te gebruiken. Hoewel ze goede effecten hebben, mogen deze supplementen niet de eerste optie zijn, omdat ze bijwerkingen zoals diarree kunnen veroorzaken.

Omdat magnesiumgebrek niet afzonderlijk optreedt, moeten ook kalium- en calciumgebrek worden gecorrigeerd..

In de ergste chaos, waarin het magnesiumgehalte niet gemakkelijk stijgt, kan de arts naar het ziekenhuis komen om magnesiumsulfaat rechtstreeks in de ader toe te dienen.

Hoe hypomagnesiëmie calcium en kalium beïnvloedt

De afname van magnesium wordt vaak geassocieerd met veranderingen in andere mineralen, waardoor:

• Laag kalium (hypokaliëmie): treedt voornamelijk op omdat de oorzaken van hypokaliëmie en hypomagnesiëmie sterk op elkaar lijken, dat wil zeggen dat wanneer er één is, het heel gewoon is om ook de andere te hebben. Bovendien verhoogt hypomagnesiëmie de eliminatie van kalium in de urine, wat bijdraagt ​​tot een nog lager kaliumgehalte. Leer over hypokaliëmie en wanneer het gebeurt;

• Laag calciumgehalte (hypocalciëmie): het gebeurt omdat hypomagnesiëmie secundaire hypoparathyreoïdie veroorzaakt, dat wil zeggen dat het de afgifte van het hormoon PTH door bijschildklieren vermindert en de organen ongevoelig maakt voor PTH, waardoor het hormoon niet werkt. De belangrijkste functie van PTH is om het calciumgehalte in het bloed normaal te houden. Dus als er geen actie van PTH is, dalen de calciumspiegels. Bekijk meer oorzaken en symptomen van hypocalciëmie.

Omdat het bijna altijd geassocieerd is met deze veranderingen, moet hypomagesemie worden behandeld.De behandeling omvat niet alleen het corrigeren van het magnesiumgehalte en de ziekten die het kunnen veroorzaken, maar ook het in evenwicht brengen van het calcium- en kaliumgehalte..