Wat is een neurogene blaas en de belangrijkste typen
De neurogene blaas is het onvermogen om het plassen te beheersen als gevolg van een disfunctie in de blaas of de sluitspier van de urine, die verschillende oorzaken kan hebben, variërend van veranderingen in de zenuwen, waardoor de spieren in de regio niet goed kunnen functioneren, evenals situaties die het gebied irriteren, zoals hormonale veranderingen, blaasontsteking of infecties, bijvoorbeeld.
De neurogene blaas kan al dan niet worden genezen, wat wordt gedefinieerd na evaluatie door de uroloog, die de oorzaken bepaalt en bepaalt of deze van het type is:
- Hypoactief: Wanneer spieren niet op het juiste moment kunnen samentrekken;
- Hyperactief: Bij overmatige spiercontractie en onvrijwillig urineverlies.
Op basis van het type blaas kan de arts een van de behandelingsopties definiëren, waaronder het gebruik van geneesmiddelen zoals oxybutynine, tolterodine of toepassing van botulinumtoxine, bijvoorbeeld naast fysiotherapie, gebruik van blaaskatheter of operatie.
Belangrijkste symptomen
In de neurogene blaas is er een verandering in de zenuwen die de spieren rondom de blaas of urinaire sluitspier regelen, die niet op het juiste moment kunnen ontspannen of samentrekken.
Zo verliest de persoon met deze wijziging het vermogen om gecoördineerd te plassen, volgens zijn wil. Afhankelijk van het type verandering kan de neurogene blaas zijn:
1. Overactieve blaas
Het is ook bekend als spastische blaas of nerveuze blaas, omdat de blaas onvrijwillig samentrekt, waardoor onverwacht en op ongepaste momenten urineverlies ontstaat.
- Symptomen: urine-incontinentie, drang om vaak en in kleine hoeveelheden te plassen, pijn of branderigheid in de blaas, verlies van controle over het vermogen om te plassen.
De overactieve blaas komt vaker voor bij vrouwen en kan worden gestimuleerd door hormonale veranderingen in de menopauze of door een vergrote baarmoeder tijdens de zwangerschap. Lees meer informatie over het identificeren van een overactieve blaas.
2. Hypoactieve blaas
Het is ook bekend als een slappe blaas, omdat de blaas niet vrijwillig kan samentrekken of de sluitspier niet kan ontspannen, wat de opslag van urine veroorzaakt, zonder het vermogen om het op de juiste manier te elimineren..
- Symptomen: het gevoel hebben dat de blaas niet volledig is geleegd na het plassen, druipen na het plassen of onvrijwillig urineverlies. Dit vergroot de kans op urineweginfectie en verminderde nierfunctie, dus de behandeling moet zo snel mogelijk worden gestart..
Mogelijke oorzaken
De oorzaken van een neurogene blaas kunnen zijn:
- Blaasirritatie, door urineweginfectie of hormonale veranderingen, zoals in de menopauze;
- Genetische veranderingen, zoals bij myelomeningocele;
- Omkeerbare neurologische ziekten zoals neurocysticercosis of neuroschistosomiasis;
- Compressie van zenuwen in de lumbale regio door hernia;
- Ongeval dat de wervelkolom beschadigt en dwarslaesie of quadriplegie veroorzaakt;
- Degeneratieve neurologische ziekten zoals multiple sclerose of Parkinson;
- Neurologische beperking na beroerte;
- Perifere neurologische veranderingen als gevolg van diabetes;
- Verlies van elasticiteit van de blaas, veroorzaakt door ontsteking, infecties of neurologische veranderingen in het algemeen.
Bij mannen kan de vergrote prostaat veel neurogene blaassymptomen simuleren, wat een belangrijke omkeerbare oorzaak is van een veranderde urinaire spierfunctie.
Hoe de diagnose te bevestigen
Om de neurogene blaas te diagnosticeren, zal de uroloog de klinische geschiedenis van de persoon evalueren, de symptomen en het lichamelijk onderzoek beschrijven, naast het aanvragen van tests die de werking van de urinewegen kunnen observeren, zoals echografie, contrastradiografie, urethrocystografie en urodynamisch onderzoek. , om de contractie van urinaire spieren te beoordelen op het moment van plassen.
Hoe de behandeling wordt gedaan
Behandeling voor neurogene blaas is complex en kan inhouden:
- Gebruik van medicijnen parasympathische agonisten, zoals bethanecholchloride, antimuscarinica, zoals oxybutynine (Retemic) of tolterodine, naast andere middelen die op neurotransmitters werken, zoals glutamaat, serotonine, norepinephrine, dopamine en gamma-aminoboterzuur (GABA), gebruikt volgens elk geval;
- Botulinumtoxine (botox), die kan worden gebruikt om de spasticiteit van sommige spieren te verminderen;
- Intermitterende peiling, dat is de doorgang van een blaassonde, die periodiek door de patiënt zelf kan worden gebruikt (4 tot 6 keer per dag) en kan worden verwijderd na het legen van de blaas;
- Chirurgie, wat kan zijn om de functionaliteit van de blaas te verbeteren of de urine om te leiden naar een externe opening (stoma) die in de buikwand is gecreëerd;
- Fysiotherapie, met oefeningen om de bekkenbodem te versterken. Bekijk hoe fysiotherapie wordt uitgevoerd bij urine-incontinentie.
Het type behandeling hangt af van de oorzaak van de ziekte en is gericht op de oplossing. Als dit echter niet mogelijk is, kan de arts een combinatie van behandelingen aanbevelen om de kwaliteit van leven van de persoon te verbeteren, naast het voorkomen van terugkerende infecties en nierinsufficiëntie..
Bekijk in deze video hoe je de oefeningen doet om de bekkenbodem te versterken en de neurogene blaas te vermijden:
Oefeningen voor urine-incontinentie
242 duizend weergaven2.9k AanmeldenNeurogene blaas is te genezen?
De neurogene blaas kan worden genezen wanneer deze wordt veroorzaakt door omkeerbare oorzaken, zoals urineweginfectie of herseninfectie door bijvoorbeeld neurocysticercosis, die verbetering vertoont na behandeling.
In veel gevallen kan de neurogene blaas echter niet worden genezen, maar behandeling kan de spierspanning helpen verbeteren, de symptomen verlichten en de kwaliteit van leven van een persoon verbeteren. Hiervoor is het belangrijk om een vervolg te hebben bij een uroloog en in sommige gevallen een neuroloog.