Wat is polymyositis en de belangrijkste symptomen
Polymyositis is een zeldzame, chronische en degeneratieve ziekte die wordt gekenmerkt door progressieve ontsteking van de spieren, die pijn, zwakte en bewegingsproblemen veroorzaakt. Ontsteking treedt meestal op in de spieren die verband houden met de romp, dat wil zeggen dat er bijvoorbeeld betrokkenheid van de nek, heup, rug, dijen en schouders kan zijn.
De belangrijkste oorzaak van polymyositis zijn auto-immuunziekten, waarbij het immuunsysteem het lichaam zelf begint aan te vallen, zoals reumatoïde artritis, lupus, sclerodermie en het Sjögren-syndroom. Deze ziekte komt vaker voor bij vrouwen en meestal vindt de diagnose plaats tussen de 30 en 60 jaar en polymyositis is zeldzaam bij kinderen.
De eerste diagnose wordt gesteld op basis van de beoordeling van de symptomen en familiegeschiedenis van de persoon en de behandeling omvat meestal het gebruik van immunosuppressiva en fysiotherapie..
Belangrijkste symptomen
De belangrijkste symptomen van polymyositis houden verband met ontsteking van de spieren en zijn:
- Gewrichtspijn;
- Spierpijn;
- Spierzwakte;
- Vermoeidheid;
- Moeilijkheden bij het uitvoeren van eenvoudige bewegingen, zoals opstaan uit een stoel of uw arm boven uw hoofd plaatsen;
- Gewichtsverlies;
- Koorts;
- Vingertop kleurverandering, bekend als het fenomeen of de ziekte van Raynaud.
Sommige mensen met polymyositis hebben mogelijk betrokkenheid van de slokdarm of longen, wat leidt tot respectievelijk slik- en ademhalingsmoeilijkheden.
Ontsteking treedt meestal op aan beide zijden van het lichaam en kan, als het onbehandeld blijft, ervoor zorgen dat de spieren atrofiëren. Daarom is het bij het identificeren van een van de symptomen belangrijk om naar de arts te gaan, zodat de diagnose kan worden gesteld en de behandeling kan worden gestart.
Polymyositis en dermatomyositis
Net als polymyositis is dermatomyositis ook een inflammatoire myopathie, dat wil zeggen een chronische degeneratieve ziekte die wordt gekenmerkt door ontsteking van de spieren. Naast spierbetrokkenheid verschijnen bij dermatomyositis echter huidlaesies, zoals rode vlekken op de huid, vooral in de gewrichten van de vingers en knieën, naast zwelling en roodheid rond de ogen. Lees meer over dermatomyositis.
Hoe te diagnosticeren
De diagnose wordt gesteld op basis van de familiegeschiedenis en symptomen die door de persoon worden gepresenteerd. Om de diagnose te bevestigen, kan de arts een spierbiopsie of een onderzoek aanvragen dat de activiteit van de spier kan beoordelen door het toepassen van elektrische stromen, elektromyografie. Lees meer over elektromyografie en wanneer het nodig is.
Daarnaast kunnen biochemische tests worden besteld die ook spierfunctie kunnen beoordelen, zoals myoglobine en creatinofosfokinase of CPK-tests. Begrijp hoe het CPK-examen wordt gedaan.
Hoe de behandeling wordt gedaan
De behandeling van polymyositis heeft tot doel de symptomen te verlichten, aangezien deze chronische degeneratieve ziekte niet te genezen is. Daarom kan het gebruik van corticosteroïdmedicijnen, zoals prednison, door de arts worden aanbevolen om de pijn te verlichten en spierontsteking te verminderen, naast immunosuppressiva, zoals methotrexaat en cyclofosfamide, met als doel de immuunrespons te verminderen. tegen het organisme zelf.
Bovendien wordt fysiotherapie aanbevolen om bewegingen te herstellen en spieratrofie te voorkomen, omdat bij polymyositis de spieren verzwakt zijn, waardoor het moeilijk wordt om eenvoudige bewegingen uit te voeren, zoals het plaatsen van uw hand op uw hoofd.
Als er ook sprake is van betrokkenheid van de slokdarmspieren, wat slikproblemen veroorzaakt, kan het ook aangewezen zijn om naar een logopedist te gaan.
