Wat is auto-immuun encefalitis en hoe te behandelen
Auto-immuunencefalitis is een ontsteking van de hersenen die ontstaat wanneer het immuunsysteem de hersencellen zelf aanvalt, hun functioneren schaadt en symptomen veroorzaakt zoals tintelingen in het lichaam, visuele veranderingen, toevallen of agitatie, die al dan niet gevolgen kunnen hebben.
Deze ziekte is zeldzaam en kan mensen van alle leeftijden treffen. Er zijn verschillende soorten auto-immuunencefalitis, omdat ze afhangen van het type antilichaam dat de cellen en het getroffen gebied van de hersenen aanvalt, waarbij enkele van de belangrijkste voorbeelden anti-NMDA-encefalitis, acute verspreide encefalitis of limbische encefalitis zijn, die bijvoorbeeld ontstaan als gevolg van een neoplasma, na infecties of zonder duidelijke oorzaak.
Hoewel auto-immuun-encefalopathie geen specifieke genezing heeft, kan het worden behandeld met bepaalde medicijnen, zoals anticonvulsiva, corticosteroïden of immunosuppressiva, die de symptomen verlichten, ontstekingen verminderen en helpen bij het herstellen van alle hersenfuncties..
Belangrijkste symptomen
Aangezien auto-immuunencefalitis het functioneren van de hersenen beïnvloedt, variëren de symptomen afhankelijk van het getroffen gebied. De meest voorkomende symptomen zijn echter:
- Zwakte of veranderingen in gevoeligheid in verschillende delen van het lichaam;
- Verlies van evenwicht;
- Moeilijk spreken;
- Onvrijwillige bewegingen;
- Visusveranderingen, zoals wazig zicht;
- Moeilijk begrip en geheugenveranderingen;
- Veranderingen in smaak;
- Slaapproblemen en frequente opwinding;
- Veranderingen in stemming of persoonlijkheid.
Bovendien, wanneer de communicatie tussen neuronen sterk wordt beïnvloed, kunnen ze ook ontstaan als hallucinaties, wanen of paranoïde gedachten.
Sommige gevallen van auto-immuunencefalitis kunnen dus verkeerd worden gediagnosticeerd, zoals een psychiatrische stoornis van het type schizofrenie of een bipolaire stoornis. Wanneer dit gebeurt, wordt de behandeling niet goed uitgevoerd en kunnen de symptomen na verloop van tijd verergeren of geen tekenen van significante verbetering vertonen..
Hoe de diagnose wordt gesteld
Om de juiste diagnose van deze ziekte te stellen, is het belangrijk om een neuroloog te raadplegen en om de symptomen te beoordelen, is het ook belangrijk om andere diagnostische tests uit te voeren, zoals analyse van hersenvocht, magnetische resonantiebeeldvorming of elektro-encefalogram om hersenletsels te detecteren die wijzen op het bestaan van auto-immuunencefalitis.
Bloedonderzoek kan ook worden gedaan om te bepalen of er antilichamen zijn die dit soort veranderingen kunnen veroorzaken. Enkele van de belangrijkste auto-antilichamen zijn bijvoorbeeld anti-NMDAR, anti-VGKC of anti-GlyR, specifiek voor elk type encefalitis.
Bovendien moet de arts, om auto-immuunencefalitis te onderzoeken, ook andere, meer frequente oorzaken van hersenontsteking, zoals virale of bacteriële infecties, uitsluiten..
Hoe de behandeling wordt gedaan
De behandeling van auto-immuunencefalitis wordt gestart met een of meer van de volgende soorten behandelingen:
- Gebruik van corticosteroïden, zoals Prednison of Hydrocortison, om de reactie van het immuunsysteem te verminderen;
- Gebruik van immunosuppressiva, zoals Rituximab of Cyclofosfamide, voor een krachtigere vermindering van de werking van het immuunsysteem;
- Plasmaferese, om het bloed te filteren en overtollige antilichamen te verwijderen die de ziekte veroorzaken;
- Immunoglobuline-injecties, het vervangt de binding van schadelijke antilichamen aan hersencellen;
- Tumoren verwijderen dat kan de bron zijn van de antilichamen die encefalitis veroorzaken.
Medicijnen kunnen ook nodig zijn om symptomen zoals bijvoorbeeld anticonvulsiva of anxiolytica te verminderen.
Daarnaast is het belangrijk dat de persoon die wordt getroffen door auto-immuun encefalitis revalidatie ondergaat, en er kan behoefte zijn aan fysiotherapie, ergotherapie of psychiatrische monitoring, om de symptomen te verminderen en mogelijke gevolgen te verminderen..
Wat kan encefalitis veroorzaken
De specifieke oorzaak van dit type encefalitis is nog niet bekend en komt in veel gevallen voor bij gezonde mensen. Er wordt ook aangenomen dat auto-antilichamen kunnen ontstaan na sommige soorten infectie, door bacteriën of virussen, wat kan leiden tot de productie van ongeschikte antilichamen.
Auto-immuunencefalitis kan echter ook optreden als een van de manifestaties van een verre tumor, zoals bijvoorbeeld long- of baarmoederkanker, het paraneoplastisch syndroom. Daarom is het bij aanwezigheid van een auto-immuunencefalitis noodzakelijk om de aanwezigheid van kanker te onderzoeken.
