Wat is pleurale tuberculose, hoe wordt het overgedragen en hoe te genezen
Pleurale tuberculose is een infectie van het borstvlies, de dunne film die de longen bekleedt, door de bacil van Koch, symptomen veroorzaken zoals pijn op de borst, hoesten, kortademigheid en koorts.
Dit is een van de meest voorkomende vormen van extra-pulmonale tuberculose, dat wil zeggen dat het zich buiten de longen manifesteert, zoals bot, keel, ganglia of nieren, en komt vaker voor bij mensen met een verzwakte immuniteit, zoals mensen met aids, kanker of bijvoorbeeld met corticosteroïden. Lees meer over wat het is en hoe u extra-pulmonale tuberculose kunt identificeren.
Voor de behandeling van pleurale tuberculose geeft de longarts of de infectoloog gewoonlijk een behandelschema aan van ten minste 6 maanden met 4 antibiotica, namelijk rifampicine, isoniazide, pyrazinamide en ethambutol.
Belangrijkste symptomen
De symptomen van pleurale tuberculose zijn:
- Droge hoest;
- Pijn op de borst, die ontstaat tijdens het ademen;
- Koorts;
- Meer nachtelijk zweten;
- Moeilijk ademen;
- Dunner worden zonder duidelijke oorzaak;
- Malaise;
- Verlies van eetlust.
Meestal is het eerste symptoom hoest, dat gepaard gaat met een lichte pijn op de borst. Na een paar uur zullen de andere symptomen verdwijnen en verergeren, totdat de persoon moeite heeft met ademhalen en zich kortademig voelt.
Wanneer een longprobleem wordt vermoed, is het erg belangrijk om naar het ziekenhuis te gaan of een longarts te raadplegen om zo vroeg mogelijk met de behandeling te beginnen en mogelijke complicaties te voorkomen..
Hoe besmetting gebeurt
Pleurale tuberculose is niet besmettelijk, zoals de bacil van Koch het is niet aanwezig in longafscheidingen en wordt niet gemakkelijk overgedragen door niezen of hoesten. Wie dit type tuberculose verwerft, moet dus besmet zijn door mensen met longtuberculose, die bij hoesten grote hoeveelheden bacteriën in het milieu verspreiden.
Vervolgens bereiken micro-organismen het borstvlies na verspreiding door de bloedbaan of direct door laesies gevormd in de long. Sommige mensen kunnen ook pleurale tuberculose krijgen als complicatie van bijvoorbeeld longtuberculose.
Hoe de diagnose te bevestigen
Om de diagnose pleurale tuberculose te stellen, kan de arts, naast het beoordelen van de symptomen en geschiedenis van de persoon, ook tests bestellen, zoals:
- Analyse van pleuravocht om enzymen te detecteren die aanwezig zijn in infectie, zoals lysozym en ADA;
- Röntgenfoto van de borst;
- Sputumonderzoek voor onderzoek naar tuberculose-bacil (BAAR);
- Mantoux-test, ook bekend als tuberculinehuidtest of PPD. Begrijp hoe het wordt gedaan en wanneer het wordt aangegeven;
- Bronchoscopie.
Een röntgenfoto van de borstkas kan laesies in het borstvlies vertonen, zoals verdikking of verkalking, of ook een pleurale effusie, ook wel bekend als water in de long, dat meestal slechts 1 van de longen aantast. Begrijp beter wat het is en de andere mogelijke oorzaken van pleurale effusie.
Hoe de behandeling wordt gedaan
Pleurale tuberculose kan in sommige gevallen spontaan genezen worden, zelfs zonder behandeling, maar de behandeling wordt meestal gedaan met een combinatie van 4 antibiotica genaamd Rifampicin, Isoniazid, Pyrazinamide en Ethambutol.
De koorts kan binnen twee weken verdwijnen, maar kan zes of acht weken aanhouden, en de pleurale effusie verdwijnt binnen ongeveer zes weken, maar het kan drie tot vier maanden aanhouden.
Over het algemeen vertoont de patiënt een significante verbetering in de eerste 15 dagen van de behandeling, maar het is belangrijk om de door de arts voorgeschreven medicijnen in te nemen, zelfs als er geen symptomen zijn, omdat het lang duurt voordat de bacil volledig uit het lichaam is verwijderd. Lees meer informatie over manieren om tuberculose te behandelen.
Pleurale tuberculose is te genezen?
Pleurale tuberculose heeft 100% kans op genezing. Als de behandeling echter niet goed wordt uitgevoerd, kunnen er complicaties optreden, zoals de ontwikkeling van tuberculose in andere delen van het lichaam..
