Behandeling voor bekkenontsteking
Behandeling voor bekkenontsteking, ook bekend als PID, moet zo vroeg mogelijk worden gestart om ernstige gevolgen voor het voortplantingssysteem van een vrouw te voorkomen, zoals onvruchtbaarheid of de mogelijkheid van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, als gevolg van de ontwikkeling van laesies in de eileiders.
Meestal wordt de behandeling gedaan met antibiotica, maar afhankelijk van de ernst van de ziekte kan het nodig zijn om een chirurgische ingreep uit te voeren om bijvoorbeeld ontstekingen te behandelen of abcessen te verwijderen..
PID is een infectie die begint in de vagina of baarmoederhals en komt vaker voor bij vrouwen die seksueel actief zijn of die het spiraaltje in de baarmoeder hebben. Ontdek wat de belangrijkste oorzaken en symptomen zijn van bekkenontsteking.
Wat zijn de meest gebruikte antibiotica
De behandeling voor acute bekkenontstekingsziekte bestaat uit het gebruik van antibiotica, oraal of via injectie, gedurende ongeveer 14 dagen of op medisch voorschrift. Het belangrijkste door de arts aanbevolen antibioticum is azithromycine, maar enkele andere die kunnen worden aanbevolen zijn:
- Amoxicilline;
- Ceftriaxon;
- Doxycycline;
- Metronidazole;
- Levofloxacin;
- Gentamycin;
- Clindamycin.
Tijdens de behandeling is het belangrijk dat de vrouw in rust is, geen intiem contact heeft, het spiraaltje verwijdert als ze het gebruikt en medicijnen gebruikt om pijn te verlichten, zoals paracetamol of ibuprofen. Bovendien moet de partner ook worden behandeld, ook als er geen symptomen zijn, om herbesmetting of manifestatie van de ziekte te voorkomen.
72 uur na aanvang van de antibioticabehandeling moet de vrouw opnieuw door de gynaecoloog worden beoordeeld om te zien of de gekozen behandeling goede resultaten heeft opgeleverd. Als de symptomen niet verbeteren, kan ziekenhuisopname nodig zijn voor een aderbehandeling.
Als de ziekte verergert en er een mogelijkheid is om abcessen in de slangen te scheuren, kan een chirurgische ingreep nodig zijn om abcessen te reinigen en af te voeren.
Mogelijke complicaties van PID
Wanneer de behandeling voor bekkenontsteking niet snel wordt gestart, kan de ziekte verschillende soorten littekens in het vrouwelijke voortplantingssysteem ontwikkelen en veroorzaken, wat kan leiden tot verschillende complicaties zoals:
- Buitenbaarmoederlijke zwangerschap: het gebeurt omdat de aanwezigheid van littekens in de buisjes kan voorkomen dat het ei de baarmoeder verlaat, wat uiteindelijk wordt bevrucht door het sperma, waardoor een zwangerschap in de buisjes ontstaat;
- Ikonvruchtbaarheid: afhankelijk van de plaatsen waar de littekens van PID ontstaan, kan de vrouw onvruchtbaarheid hebben;
- Ovariële abcessen: littekens kunnen leiden tot ophoping van etter, wat de ontwikkeling van abcessen in het voortplantingssysteem veroorzaakt. Deze abcessen kunnen uiteindelijk opengaan en bloeding of gegeneraliseerde infectie veroorzaken.
Bovendien ervaren vrouwen met een bekkenontstekingsziekte die geen enkele behandeling ondergaan, ook chronische bekkenpijn, waardoor de kwaliteit van leven afneemt..
Tekenen van verbetering
Tekenen van verbetering bij bekkenontstekingsziekte verschijnen meestal binnen een paar dagen na aanvang van de behandeling en houden verband met verminderde bekkenpijn, regulering van menstruatieverlies en eventuele verlichting van koorts.
In gevallen waarin de vrouw geen symptomen had, kunnen de gynaecoloog tekenen van verbetering waarnemen door middel van tests zoals echografie of laparoscopie..
Tekenen van verslechtering
Symptomen van verslechtering van IPD treden meestal op wanneer de behandeling niet op tijd wordt gestart en daarom verschijnen er littekens in het voortplantingssysteem die kunnen leiden tot bloedingen buiten de menstruatie, koorts en zelfs verhoogd bekkenongemak, met pijn bij het plassen en tijdens intiem contact.
