Diuretica wat ze zijn, welke soorten en hoe ze werken
Diuretica zijn middelen die alleen kunnen worden gebruikt of in combinatie met andere werkzame stoffen, om onder meer hoge bloeddruk, zwelling veroorzaakt door hart-, nier- of leveraandoeningen te behandelen.
Er zijn verschillende soorten diuretica beschikbaar, zoals thiaziden, lussen, kaliumspaarders, osmotica of koolzuuranhydraseremmers, met verschillende werkingsmechanismen en werkend in verschillende delen van de nier, die afhankelijk van het te behandelen probleem moeten worden voorgeschreven.
1. Thiazidediuretica
Deze diuretica hebben als werkingsmechanisme de remming van de reabsorptie van natrium in het eerste deel van de distale niertubulus, waardoor de excretie wordt verhoogd, evenals de excretie van chloriden en, in mindere mate, van kalium en magnesium, wat bijgevolg leidt tot eliminatie water. Deze middelen oefenen een matige potentie uit.
Generieke / commerciële namen: Enkele voorbeelden van thiazidediuretica zijn indapamide (Natrilix, Indapen, Flux), hydrochloorthiazide (Diurix, Hidromed) en chloorthalidon (Higroton).
Therapeutische indicaties: Over het algemeen zijn diuretica in deze klasse geïndiceerd voor het verlagen van de bloeddruk en voor de chronische behandeling van oedeem geassocieerd met congestief hartfalen, levercirrose en nierziekte.
Meest voorkomende bijwerkingen: Enkele van de meest voorkomende bijwerkingen die kunnen optreden tijdens de behandeling met deze medicijnen zijn duizeligheid, hoofdpijn, zwakte, misselijkheid, braken, krampen, diarree, obstipatie, cholecystitis, pancreatitis en bloed- en huidaandoeningen.
2. Lus diuretica
Lusdiuretica werken door de reabsorptie van natrium in de stijgende tak van de Henle-lus te remmen, wat leidt tot een afname van de tubulaire waterabsorptie. Bovendien hebben deze remedies ook directe effecten op de bloedstroom, wat vaatverwijding veroorzaakt en verminderde renale vaatweerstand. Deze remedies hebben een krachtig diuretisch effect, met een snel begin van korte duur
Generieke / commerciële namen: Furosemide (Lasix, Neosemid) is een voorbeeld van een veel gebruikt lisdiureticum. Leer hoe te gebruiken en welke contra-indicaties voor furosemide.
Therapeutische indicaties: Lusdiuretica zijn geïndiceerd voor de bestrijding van acuut longoedeem en andere mildere oedeemtypen, acuut nierfalen en arteriële hypertensie. Bovendien kunnen ze ook worden gebruikt voor de behandeling van acute hypercalciëmie, omdat ze de calciumuitscheiding in de urine bevorderen.
Meest voorkomende bijwerkingen: Enkele van de bijwerkingen die tijdens de behandeling kunnen optreden, zijn verstoringen van de elektrolyten, uitdroging, hypovolemie, verhoogde creatininespiegels en triglyceriden in het bloed, jichtaanvallen en een verhoogd urinevolume.
3. Kaliumsparende diuretica
Deze middelen remmen de uitscheiding van kalium op het terminale niveau van de distale omzeilde tubulus en in de verzamelbuis, die al dan niet een aldosteron-antagonistische werking heeft..
Spironolacton is een specifieke aldosteron-antagonist, die voornamelijk werkt op de aldosteron-afhankelijke natrium- en kaliumionenuitwisselingsplaats, die zich in de distaal geschetste tubulus van de nier bevindt en leidt tot verhoogde hoeveelheden natrium en water die worden uitgescheiden, terwijl kalium wordt vastgehouden.
Generieke / commerciële namen: Enkele voorbeelden van kaliumsparende diuretica zijn amiloride, dat alleen wordt geassocieerd met andere werkzame stoffen, en spironolacton (Aldactone, Diacqua). Zie andere therapeutische indicaties voor spironolacton.
Therapeutische indicaties: Kaliumsparende diuretica hebben een zwak diuretisch effect en worden daarom zelden alleen gebruikt bij de behandeling van oedeem of hypertensie, en worden over het algemeen geassocieerd met andere diuretica. Gelijktijdige toediening verhoogt het diuretische effect en de antihypertensieve respons op thiazide en lisdiuretica.
Meest voorkomende bijwerkingen: Enkele van de nadelige effecten die kunnen optreden zijn expansie van extracellulair volume, uitdroging en hypernatriëmie.
4. Osmotische diuretica
Deze geneesmiddelen verhogen de osmolariteit van het glomerulaire filtraat, dat de beweging van intracellulair water in een extracellulaire en vasculaire ruimte induceert, waardoor duidelijke diurese wordt opgewekt, waardoor de intracraniale druk en het oedeem en de hoge intraoculaire druk afnemen.
Generieke / commerciële namen: 20% mannitol. Ontdek hoe mannitol wordt gebruikt.
Therapeutische indicaties: 20% mannitol is geïndiceerd voor de behandeling van hersenoedeem, acuut glaucoom, acuut nierfalen en als voorbereiding op oogchirurgie.
Meest voorkomende bijwerkingen: Enkele van de meest voorkomende bijwerkingen die kunnen optreden zijn misselijkheid, braken, dorst, hoofdpijn, duizeligheid, trillingen, koorts, verhoogde hartslag, pijn op de borst, hypernatriëmie, uitdroging, wazig zicht, netelroos of hypertensie.
5. Koolzuuranhydraseremmer diuretica
Deze medicijnen remmen koolzuuranhydrase, een enzym dat een chemische reactie katalyseert waarbij kooldioxide wordt gehydrateerd en koolzuur wordt gedehydrateerd. Als gevolg hiervan is er een afname van koolzuur, wat leidt tot alkalinisatie van de urine, waardoor diurese wordt bevorderd.
Generieke / commerciële namen: acetazolamide (Diamox). Leer hoe te gebruiken en wat de contra-indicaties van Diamox zijn.
Therapeutische indicaties: Koolzuuranhydraseremmers zijn geïndiceerd voor de behandeling van glaucoom, alkalinisatie van de urine, metabole alkalose en acute bergziekte.
Meest voorkomende bijwerkingen: Enkele van de bijwerkingen die kunnen optreden zijn metabole acidose, expansie van extracellulair vochtvolume, hyponatriëmie, hoofdpijn, slaperigheid, misselijkheid, braken en uitdroging
