Lage blaas (cystocele) Wat is het, symptomen en behandeling

De lage blaas treedt op wanneer de spieren en ligamenten van de bekkenbodem de blaas niet precies op zijn plaats kunnen houden, daarom 'glijdt' hij uit zijn normale positie en kan hij gemakkelijk door de vagina worden aangeraakt.. 

Deze situatie kan cystocele, blaasverzakking, lage blaas of gevallen blaas worden genoemd, en komt vaker voor bij vrouwen ouder dan 40 jaar, die al zwanger zijn geworden. De vrouw heeft misschien alleen een gevallen blaas, maar de baarmoeder, urethra en het rectum kunnen tegelijkertijd vallen.. 

Behandeling van lage blaas kan worden gedaan met veranderingen in levensstijl, met gewichtsverlies, stoppen met roken, constipatie bestrijden, naast fysiotherapie, bekkenoefeningen, aangegeven door de fysiotherapeut, of door middel van een operatie, in de ernstigste gevallen , wanneer de blaas de ingang van de vagina bereikt of door de vagina gaat. 

Hoe weet u of uw blaas laag is? 

Tekenen en symptomen die erop wijzen dat de blaas hangt, zijn onder meer:

• Knobbeltje in de vagina, die met het blote oog kan worden gezien of met de vingers kan worden gevoeld tijdens vaginale aanraking; 
• Zwaar gevoel in de blaas;
• Balsensatie in de vagina;
• Pijn of ongemak in het bekkengebied; 
• Zwakte of verzakking van de spieren en ligamenten van het perineum;
• Er kan onvrijwillig urineverlies optreden;
• Moeilijkheden bij het plassen tijdens de eerste seconden van het plassen;
• Urgentie en verhoogde urinaire frequentie; 
• Pijn en irritatie in de vagina tijdens seksueel contact;
• In het geval van een verzakking van het rectum, kan er een 'buidel' in de buurt van de anus ontstaan ​​die pijn, ongemak en moeite met het elimineren van de ontlasting veroorzaakt.. 

De meest aangewezen arts om de diagnose te stellen en de behandeling aan te geven voor gevallen van lage blaas is de gynaecoloog gespecialiseerd in urogynecologie. Fysiotherapie is ook nuttig bij de behandeling.

Tests voor lage blaas 

De examens die de gynaecoloog kan bestellen om de gevallen blaas te evalueren zijn:

• Evaluatie van de kracht van de bekkenspieren;
• Transvaginale echografie: om de spieren van het perianale gebied te beoordelen en om te beoordelen of er een verandering is in de baarmoeder, het legen van de blaas of de urethra;
• Urodynamische studies: om het vermogen van de blaas om urine vast te houden en te verwijderen te beoordelen; 
• Magnetische resonantiebeeldvorming: om een ​​beter zicht te hebben op alle structuren in het bekkengebied. 
• Cystourethroscopie: om de urethra en blaas te zien, bij vrouwen met urgentie, urinaire frequentie, pijn in de blaas of bloed in de urine. 

Blaasdaling komt vaker voor tijdens of na de menopauze, na zwangerschap, in geval van obstipatie, na een operatie om de baarmoeder te verwijderen, in geval van overgewicht of obesitas, na 50 jaar en in vrouwen die roken.

Een andere situatie die de val van de blaas bevordert, zijn banen die fysieke inspanning vergen, zoals huishoudelijk werk of waar het nodig is om zware voorwerpen vast te houden of te dragen. Om te voorkomen dat de blaas opnieuw valt, moeten al deze factoren worden vermeden. 

Behandelingen voor lage blaas 

De behandeling varieert afhankelijk van de mate van cystocele die een vrouw heeft:

1. Oefeningen voor lage blaas 

Kegel-oefeningen zijn geïndiceerd voor minder ernstige gevallen, waarbij de vrouw een blaasval of zwakke bekkenspieren heeft, met weinig symptomen, en daarom is een operatie niet aangewezen. Deze oefeningen moeten dagelijks worden uitgevoerd, zodat ze het verwachte effect hebben en zeer efficiënt zijn als ze correct worden uitgevoerd. 

Kegel-oefeningen doen: 

• Maak de blaas leeg;
• Identificeer de pubococcygeale spier: probeer hiervoor de plasstroom te onderbreken tijdens het urineren;
• Om de pubococcygeale spier na het urineren weer samen te trekken, zodat u weet hoe u de spier correct kunt samentrekken;
• Voer 10 spiercontracties achter elkaar uit;
• Ontspan even;
• Hervat de oefening en doe elke dag minstens 10 sets van 10 weeën.

Kegel-oefeningen kunnen in elke positie worden uitgevoerd, zittend, liggend of staand, en kunnen zelfs worden uitgevoerd met behulp van gymnastiekballen. Het is echter gemakkelijker om te beginnen met gebogen benen te gaan liggen. Bekijk meer details in deze video:

Oefeningen voor urine-incontinentie

Hoe hypopressieve gymnastiek te doen: 

Hypopressieve gymnastiek is ook geïndiceerd om de lage blaas te bestrijden, omdat het ook helpt om de bekkenbodemspieren te versterken. Om te doen:

• Adem normaal in en na volledig uit te ademen, totdat de buik vanzelf begint samen te trekken en dan 'de buik krimpt', waarbij de buikspieren naar binnen worden gezogen, alsof het de navel naar achteren wil raken.
• Deze samentrekking moet aanvankelijk gedurende 10 tot 20 seconden worden gehandhaafd en in de loop van de tijd geleidelijk de tijd verlengen en zo lang mogelijk blijven zonder te ademen.
• Na de pauze vult u uw longen met lucht en ontspant u volledig en keert u terug naar de normale ademhaling.

Bekijk de stapsgewijze hypopressieve oefeningen in deze video:

Hypopressief om buik te verliezen | Hoe je het doet

2. Fysiotherapie voor lage blaas 

Bij fysiotherapie zijn er naast de hierboven genoemde oefeningen nog andere mogelijkheden, zoals het gebruik van een pessarium, een klein apparaatje dat in de vagina kan worden geplaatst om de blaas vast te houden. Het zijn kleine loden balletjes van verschillende gewichten die tijdens de oefening in de vagina kunnen worden ingebracht.

Andere middelen die ook kunnen worden gebruikt, zijn intravaginale elektrische stimulatie of biofeedback, apparaten die vrouwen helpen om zich meer bewust te worden van hun bekkenspieren, om de uitvoering van oefeningen correct te vergemakkelijken.. 

Fysiotherapie bij de gezondheid van vrouwen bestaat uit individuele sessies van 30 minuten tot 1 uur, die minimaal één keer per week moeten worden uitgevoerd, hoewel de oefeningen elke dag thuis moeten worden uitgevoerd. Meer informatie over fysiotherapie voor urine-incontinentie. 

3. Remedies voor een lage blaas

Sommige op oestrogeen gebaseerde remedies kunnen tijdens de menopauze worden gebruikt om de cystocele-symptomen onder controle te houden, dus hormoonvervanging tijdens de menopauze is ook geïndiceerd als aanvulling op de behandeling bij sommige vrouwen. Meer informatie over hormoonvervanging. 

4. Lagere blaasoperatie 

Cystocele-chirurgie bestaat uit het versterken van de structuren van het bekkengebied om de juiste positie van de blaas, baarmoeder en alle 'gevallen' structuren te herstellen. Meestal plaatst de arts een 'net' dat dient als ondersteuning voor de bekkenorganen, wat zeer effectief is, vooral aangewezen voor de meest ernstige gevallen.

Dit type operatie kan worden uitgevoerd door laparotomie of abdominale snee, met regionale of algemene anesthesie, maar zoals alle andere heeft het zijn risico's, zoals perforatie van organen, bloeding, infectie, pijn tijdens seksueel contact en terugkeer van urine-incontinentie, in sommige gevallen. 

De operatie is snel en de vrouw wordt slechts 2 of 3 dagen in het ziekenhuis opgenomen, maar het is noodzakelijk om thuis te rusten en de eerste week na de operatie inspanningen te vermijden. Lees meer details over herstel van dit type operatie bij: Chirurgie voor urine-incontinentie.