Startpagina » Algemene praktijk » Hoe is de behandeling van trigeminusneuralgie

    Hoe is de behandeling van trigeminusneuralgie

    Trigeminusneuralgie is een zenuwaandoening die wordt gekenmerkt door disfunctie van de trigeminuszenuw, de zenuw die verantwoordelijk is voor het transport van gevoelige informatie van het gezicht naar de hersenen, naast het beheersen van de spieren die betrokken zijn bij het kauwen. Daarom wordt deze aandoening gekenmerkt door intense pijn, meestal plotseling, in het gezicht, de ogen, neus of kaak..

    De behandeling moet door een neuroloog worden aangegeven op basis van de geschiedenis van elke persoon en de intensiteit van de symptomen, maar deze wordt meestal gestart met het gebruik van medicijnen en in bepaalde gevallen kan een operatie nodig zijn, vooral als er geen verbetering van de symptomen is. . Begrijp beter wat trigeminusneuralgie is, waarom het gebeurt en wat de symptomen zijn.

    De belangrijkste behandelingsopties zijn: 

    1. Gebruik van medicijnen 

    Het gebruik van medicijnen is meestal de eerste door de neuroloog aanbevolen behandeling en sommige medicijnen kunnen zijn:

    • Pijnstillers, zoals Paracetamol of Dipyrone;
    • Anticonvulsiva, zoals Carbamazepine, Gabapentin of Lamotrigine;
    • Spierverslappers, zoals Baclofen;
    • Antidepressiva, zoals Amitriptyline of Nortriptyline.

    Trigeminusneuralgie is een ziekte die hevige pijn veroorzaakt en lijkt op een elektrische schok in het gezicht, en meestal wordt medicamenteuze behandeling uitgevoerd om zenuwirritatie onder controle te houden en de symptomen te verminderen..

    2. Fysiotherapie sessies

    Fysiotherapeutische behandeling van trigeminusneuralgie kan worden gedaan door elektrostimulatie, waarbij kleine elektrische schokken op het gezicht worden afgegeven om de zenuwgevoeligheid te beheersen en pijn te verlichten. 

    3. Chirurgie 

    Chirurgische behandeling van trigeminusneuralgie wordt gedaan wanneer behandeling met medicijnen geen resultaten oplevert of wanneer de pijn zeer intens is. Zo kan chirurgische behandeling op 3 manieren worden uitgevoerd:

    • Injectie van alcohol, glycerol genoemd, in de takken van de trigeminuszenuw in het gezicht om de zenuwfunctie te blokkeren;
    • Warmte-injectie met radiofrequentie, die de trigeminuszenuw verbrandt en analgesie in het gezicht veroorzaakt;
    • Tumorverwijderingsoperatie of vaas dat veroorzaakt druk op de trigeminuszenuw.

    Een andere techniek is de ballon voor de behandeling van trigeminusneuralgie, die ongeveer 1 minuut wordt opgeblazen bij de zenuwwortel, waardoor de bloedcirculatie wordt onderbroken en de zenuw niet langer pijn doet.

    4. Natuurlijke opties

    In sommige gevallen kan trigeminusneuralgie ook worden verlicht met een paar eenvoudige acties, zoals het plaatsen van een handdoek in heet water en zout over de achterkant van de nek, om zenuwontsteking te verminderen..

    Een andere zelfgemaakte behandelingsoptie voor trigeminusneuralgie is de toepassing van cayennepeper vermengd met olijfolie of gezichtscrème, zonder parfum, in de getroffen regio. Ontdek een andere remedie voor thuis voor neuralgie.

    Hoe de symptomen te herkennen

    Symptomen van trigeminusneuralgie worden veroorzaakt door elke beweging die zenuwcompressie bevordert, zoals tanden poetsen of kauwen. De symptomen houden verband met de plaats waar de zenuw werd samengedrukt, namelijk:

    • Pijn in de lippen, tandvlees, wangen, kin en kauwproblemen;
    • Pijn in de ogen en het voorhoofd;
    • Warmtesensatie in het zenuwpad;
    • Tintelingen in de getroffen regio.

    De pijn is meestal plotseling, kan tussen seconden en uren aanhouden, lijkt alsof het een schok is, en behoorlijk intens, en kan zich in slechts één regio bevinden of zich over het gezicht verspreiden. Wanneer pijnaanvallen meerdere keren per dag voorkomen, kunnen ze behoorlijk ongemakkelijk zijn voor de persoon, waarbij wordt geadviseerd om advies te vragen aan de neuroloog.

    Trigeminusneuralgie kan bijvoorbeeld optreden als gevolg van slagen op het hoofd of gezicht, verminderde bloedcirculatie in de regio, operaties of het gebruik van medicijnen. De diagnose wordt gesteld door de neuroloog door de door de persoon beschreven symptomen te evalueren, maar aanvullende tests, zoals magnetische resonantiebeeldvorming, kunnen ook worden geïndiceerd om te controleren of er een ernstiger aandoening is die verantwoordelijk is voor trigeminusneuralgie, zoals een tumor bijvoorbeeld.