Nierglycosurie wat is het, diagnose en behandeling
Nierglycosurie is de uitscheiding van glucose in de urine bij mensen die geen diabetes hebben of veranderingen in de bloedsuikerspiegel. Nierglycosurie komt over het algemeen vaker voor bij patiënten met nieraandoeningen, zoals de ziekte van Wilson of cystinose, maar het kan ook een erfelijk probleem zijn, familiale nierglycosurie genaamd, dat van ouders op kinderen overgaat.
Normaal filteren de nieren het bloed, waardoor alle stoffen worden verwijderd die niet nodig zijn voor de werking van het lichaam, terwijl glucose wordt geabsorbeerd door het bloed vanwege het belang ervan bij de energieproductie, maar mensen met nierglycosurie nemen glucose niet opnieuw op , waardoor het in de urine wordt uitgescheiden.
Renale glycosurie heeft geen symptomen omdat het in de meeste gevallen een goedaardige verandering is en daarom behandeling niet altijd nodig is en een volledig normaal leven kan worden genoten.
Oorzaken van glucose in de urine
Naast renale glycosurie kan glucose in de urine aanwezig zijn in andere situaties, zoals:
- Diabetes mellitus;
- Zwangerschapsdiabetes;
- Pancreatitis;
- Syndroom van Cushing;
- Alvleesklierkanker;
- Feochromocytoom;
- Stress.
Naast glucose in de urine hebben mensen met een van deze aandoeningen meestal verhoogde bloedglucosewaarden, in tegenstelling tot wat er gebeurt bij nierglycosurie, waarbij de bloedglucosespiegels normaal zijn.
Andere aandoeningen die leiden tot het verschijnen van glucose in de urine en die een nierrelatie hebben, zijn osteomalacie, de ziekte van Wilson, cystinose, chronisch nierfalen en het Fanconi-syndroom, een zeldzame genetische ziekte waarbij progressief ruggenmergfalen optreedt. bot en er kan een nierfunctiestoornis zijn. Leer hoe u de ziekte van Fanconi kunt identificeren.
Behandeling voor nierglycosurie
De behandeling van renale glycosurie moet worden begeleid door een nefroloog, omdat het nodig is om tests zoals een MRI of urinetest te ondergaan om te detecteren of er een nierprobleem is dat een specifieke behandeling nodig heeft.
In andere gevallen is behandeling niet nodig en wordt alleen regelmatig urine- en bloedonderzoek door de arts aanbevolen om de evolutie van het probleem te beoordelen, aangezien er een groter risico is dat de patiënt diabetes ontwikkelt.
Diagnose van renale glycosurie
De diagnose van renale glycosurie wordt gesteld door middel van een urinetest, die de aanwezigheid van glucose detecteert. Dit onderzoek kan worden uitgevoerd in een laboratorium voor klinische analyse of in het ziekenhuis, met materialen en strips die verkrijgbaar zijn in de apotheek.
Normaal gesproken, wanneer bij de patiënt nierglycosurie wordt vastgesteld, vraagt de arts een bloedtest om de glucoseconcentratie in het bloed te controleren en zo diabetes uit te sluiten, bijvoorbeeld.
