Hypoparathyreoïdie wat is het, symptomen en behandeling
Hypoparathyreoïdie verwijst naar een reeks ziekten of situaties die leiden tot een afname van de werking van het hormoon PTH, ook wel bijschildklierhormoon genoemd.
Dit hormoon wordt geproduceerd door de bijschildklieren, dit zijn 4 kleine klieren achter de schildklier en het is een belangrijk hormoon dat samen met vitamine D zorgt voor voldoende calcium in het bloed..
Wanneer er dus een tekort is aan PTH in het lichaam, is het gebruikelijk om een verlaging van de calciumspiegel in het bloed waar te nemen, bekend als hypocalciëmie, die tekenen kan veroorzaken zoals zwakte, spierspasmen, botveranderingen, neurologische problemen of zelfs hartproblemen. Lees meer over hypocalciëmie en wat het kan veroorzaken.
Belangrijkste symptomen
De symptomen van hypoparathyreoïdie houden voornamelijk verband met de problemen die de inactiviteit van PTH veroorzaakt. Enkele tekenen en symptomen die zich kunnen voordoen, zijn onder meer:
- Sterke spierkrampen;
- Spierspasmen;
- Spierzwakte of pijn;
- Gegeneraliseerde aanvallen;
- Hartkloppingen
Omdat PTH het calciumregulerende hormoon is, kan calcium, wanneer er niet genoeg PTH is, niet goed in de darm worden opgenomen en wordt het toch in de urine geëlimineerd, wat leidt tot lage calciumspiegels in het bloed of hypocalciëmie.
De intensiteit van de symptomen hangt af van de ernst en snelheid van het verlies van calciumniveaus. Veel patiënten met hypoparathyreoïdie zijn asymptomatisch en hebben alleen symptomen wanneer er behoefte is aan meer calcium in het lichaam, zoals tijdens zwangerschap, borstvoeding of bij het gebruik van geneesmiddelen die calcium verminderen.
In meer chronische en milde gevallen zijn er mogelijk helemaal geen symptomen en wordt de ziekte alleen gedetecteerd bij routine-examens, of er kunnen milde symptomen zijn zoals tintelingen en gevoelloosheid in de voeten, handen of rond de mond..
Hoe de behandeling wordt gedaan
De behandeling van hypoparathyreoïdie heeft als belangrijkste doel de afname van calcium in het lichaam te beheersen en moet door de endocrinoloog worden begeleid op basis van de oorzaak, ernst, symptomen en bloedcalciumspiegels..
Wanneer de calciumspiegels erg laag zijn, beneden 7,5 mg / dl, treedt ernstige hypocalciëmie op en in deze gevallen is behandeling in het ziekenhuis noodzakelijk, met calciumvervanging direct in de ader, met calciumgluconaat.
Wanneer hypocalciëmie mild en chronisch is, bestaat de behandeling uit het oraal vervangen van calcium en vitamine D. Magnesium helpt de aanmaak van PTH te stimuleren en kan daarom nuttig zijn, vooral als het gehalte ook laag is. Andere remedies, zoals thiazidediuretica of recombinante PTH-vervanging, kunnen door de endocrinoloog worden geadviseerd, afhankelijk van elk geval.
Mogelijke oorzaken van hypoparathyreoïdie
Hypoparathyreoïdie kan worden onderverdeeld in 2 hoofdtypen, afhankelijk van de oorzaken die leiden tot het niet-handelen van PTH:
- Primaire hypoparathyreoïdie: treedt op wanneer de PTH-productie wordt aangetast omdat de klieren een probleem hebben of zijn verwijderd.
- Secundaire hypoparathyreoïdie: is wanneer een andere stimulus, zoals een laag magnesiumgehalte, ervoor zorgt dat de klieren minder PTH produceren zonder dat ze er problemen mee hebben.
Er is ook een derde geval, pseudo-hypoparathyreoïdie genaamd, dat voorkomt bij erfelijke ziekten, dat wil zeggen dat het door de genen van de familie gaat, van ouders tot kinderen, en dat de weerstand verhoogt in de organen waar het hormoon zou moeten werken. Het hormoon kan dus zijn functie niet uitoefenen, ook al wordt het in voldoende hoeveelheid geproduceerd door de bijschildklieren..
Oorzaken van primaire hypoparathyreoïdie
Dit type komt meestal voor als gevolg van het verwijderen van bijschildklieren, bijvoorbeeld bij behandeling van hyperparathyreoïdie, maar het kan ook optreden als gevolg van accidenteel letsel aan bijschildklieren. Dit geval gebeurt wanneer een operatie wordt uitgevoerd aan het nekgebied, namelijk de schildklier, voor kanker of knobbeltjes. Omdat de structuren erg dichtbij zijn en de klieren erg klein zijn, is het soms moeilijk om ze te identificeren en te scheiden van de andere structuren. Controleer wanneer schildklierverwijdering nodig is en hoe herstel is.
Oorzaken van secundaire hypoparathyreoïdie
Dit type hypoparathyreoïdie wordt meestal veroorzaakt door een aanhoudend magnesiumtekort.
Hoewel een licht laag magnesium de productie van PTH kan stimuleren, stuurt het, wanneer het magnesium erg laag is en gedurende lange tijd een bericht naar de bijschildklier om niet meer PTH te produceren en maakt het toch de organen ongevoelig voor het hormoon, zodat het niet kan werken en hypoparathyreoïdie veroorzaken.
Oorzaken van pseudohypoparathyreoïdie
Pseudohypoparathyreoïdie verwijst naar een reeks ziekten waarbij genetische mutaties, meestal erfelijk, de weefsels van het lichaam ongevoelig maken voor de werking van PTH. Er zijn 3 soorten pseudohypoparathyreoïdie, afhankelijk van of ze verband houden met een zeldzame ziekte genaamd Albright's erfelijke osteodystrofie en het type PTH-resistentie dat wordt veroorzaakt.
Als reactie op het gebrek aan werking van PTH worden de klieren groter en proberen ze meer PTH te produceren, met normale of zelfs hoge PTH-spiegels in het bloed, maar deze PTH kan niet werken. Daarom is het klinische beeld hetzelfde als dat van hypoparathyreoïdie, alsof het hormoon niet bestond. Daarom kan het geen typische hypoparathyreoïdie worden genoemd, omdat in werkelijkheid de circulerende PTH-spiegels normaal of zelfs verhoogd zijn, en vervolgens pseudo-hypoparathyreoïdie worden genoemd, wat betekent "vergelijkbaar met hypoparathyreoïdie".
