Orotracheale intubatie wat het is, waar het voor is en hoe het wordt gedaan
Orotracheale intubatie, vaak alleen bekend als intubatie, is een procedure waarbij de arts een buis van de mond van de persoon in de luchtpijp steekt, om een open pad naar de longen te behouden en een adequate ademhaling te garanderen. Deze buis is ook verbonden met een ademhalingstoestel, dat de functie van de ademhalingsspieren vervangt en lucht in de longen duwt.
Intubatie is dus geïndiceerd wanneer de arts volledige controle moet hebben over de ademhaling van de persoon, wat meestal gebeurt tijdens operaties met algemene anesthesie of om de ademhaling te behouden bij mensen die in een ernstige toestand in het ziekenhuis zijn opgenomen..
Deze procedure mag alleen worden uitgevoerd door een gekwalificeerde gezondheidswerker en op een locatie met voldoende apparatuur, zoals ziekenhuizen, omdat er een risico bestaat op ernstig letsel aan de luchtwegen..
Waar is het voor
Orotracheale intubatie wordt gedaan wanneer het nodig is om de luchtweg volledig te beheersen, wat nodig kan zijn in situaties zoals:
- Onder narcose zijn voor een operatie;
- Intensieve behandeling bij mensen in ernstige toestand;
- Cardiorespiratoire arrestatie;
- Luchtwegobstructie, zoals glottis-oedeem.
Bovendien kan elk gezondheidsprobleem dat de luchtwegen kan aantasten, ook een indicatie zijn voor intubatie, omdat het nodig is om ervoor te zorgen dat de longen zuurstof blijven ontvangen.
Er zijn buizen van verschillende grootte voor intubatie en wat varieert is hun diameter, de meest voorkomende is 7 en 8 mm bij volwassenen. In het geval van kinderen wordt de maat van de buis voor intubatie gemaakt op basis van leeftijd.
Hoe gebeurt intubatie
Intubatie wordt gedaan terwijl de persoon op zijn rug ligt en over het algemeen bewusteloos is, en in het geval van een operatie wordt intubatie pas gedaan na het begin van de anesthesie, omdat intubatie een uiterst ongemakkelijke procedure is..
Om de intubatie correct uit te voeren, zijn twee mensen nodig: één die de nek veilig houdt, de uitlijning van de wervelkolom en de luchtweg verzekert, en de andere om de buis in te brengen. Deze zorg is uitermate belangrijk na ongevallen of bij mensen die ruggenmergschade hebben bevestigd om ruggenmergletsel te voorkomen..
Wie dan de intubatie doet, moet de kin van de persoon naar achteren trekken en de mond van de persoon openen om een laryngoscoop in de mond te plaatsen, een apparaat dat naar het begin van de luchtweg gaat en u in staat stelt de glottis en stembanden te observeren. Vervolgens wordt de intubatiebuis door de mond en door de opening van de glottis geplaatst.
Ten slotte wordt de buis op zijn plaats gehouden met een kleine opblaasbare ballon en verbonden met een ademhalingstoestel, dat het werk van de ademhalingsspieren vervangt en lucht in de longen laat komen.
Wanneer het niet moet worden gedaan
Er zijn weinig contra-indicaties voor orotracheale intubatie, omdat het een noodprocedure is die de ademhaling helpt verzekeren. Deze procedure moet echter worden vermeden bij mensen met een soort snee in de luchtpijp, waarbij de voorkeur wordt gegeven aan een operatie waarbij de buis op zijn plaats wordt gehouden.
De aanwezigheid van een dwarslaesie is geen contra-indicatie voor intubatie, omdat het mogelijk is om de nek te stabiliseren om de ruggengraatletsel niet te verergeren of te veroorzaken..
Mogelijke complicaties
De ernstigste complicatie die kan optreden bij intubatie is het plaatsen van de buis op de verkeerde plaats, zoals in de slokdarm, waardoor lucht naar de maag wordt gestuurd in plaats van naar de longen, wat resulteert in een gebrek aan zuurstof.
Bovendien kan intubatie, indien niet uitgevoerd door een professionele zorgverlener, nog steeds schade aan de luchtwegen, bloeding en zelfs leiden tot aspiratie van braaksel in de longen..
