Startpagina » Algemene praktijk » Wat is chronische bloedarmoede, oorzaken en hoe te behandelen

    Wat is chronische bloedarmoede, oorzaken en hoe te behandelen

    Chronische bloedarmoede, ook wel chronische bloedarmoede of ADC genoemd, is een vorm van bloedarmoede die ontstaat als gevolg van chronische ziekten die het proces van bloedcelvorming verstoren, zoals gezwellen, infecties door schimmels, virussen of bacteriën, en auto-immuunziekten, voornamelijk reumatoïde artritis.

    Als gevolg van ziekten met een langzame en progressieve evolutie, kunnen er veranderingen optreden in het proces van de vorming van rode bloedcellen en het ijzermetabolisme, wat resulteert in bloedarmoede, wat vaker voorkomt bij ziekenhuispatiënten ouder dan 65 jaar..

    Belangrijkste oorzaken

    De belangrijkste oorzaken van bloedarmoede door chronische ziekten zijn langzaam voortschrijdende ziekten die progressieve ontsteking veroorzaken, zoals:

    • Chronische infecties, zoals longontsteking en tuberculose;
    • Myocarditis;
    • Endocarditis;
    • Bronchiectasis;
    • Longabces;
    • Meningitis;
    • HIV-virusinfectie;
    • Auto-immuunziekten, zoals reumatoïde artritis en systemische lupus erythematosus;
    • Ziekte van Crohn;
    • Sarcoïdose;
    • Lymfoom;
    • Multiple Myeloma;
    • Kreeft;
    • Nierziekte.

    In deze situaties is het gebruikelijk dat als gevolg van de ziekte rode bloedcellen minder lang in het bloed circuleren, veranderingen in het ijzermetabolisme en de vorming van hemoglobine optreden, of dat het beenmerg niet effectief is met betrekking tot de productie van nieuwe rode bloedcellen, die resulteert in bloedarmoede.

    Het is belangrijk dat mensen met eender welke vorm van chronische ziekte periodiek door de arts worden gecontroleerd, door middel van fysieke en laboratoriumtests, om de respons op de behandeling en het optreden van gevolgen, zoals bijvoorbeeld bloedarmoede, te verifiëren..

    Behandeling van chronische bloedarmoede

    Gewoonlijk wordt er geen specifieke behandeling vastgesteld voor chronische anemie, maar voor de ziekte die verantwoordelijk is voor deze verandering. Wanneer bloedarmoede echter zeer ernstig is, kan de arts de toediening van erytropoëtine aanbevelen, het hormoon dat verantwoordelijk is voor het stimuleren van de productie van rode bloedcellen, of ijzersuppletie op basis van het bloedbeeld en de meting van serumijzer en transferrine. bijvoorbeeld. Begrijp wat transferrine is en wat het resultaat betekent.

    Hoe te identificeren

    De diagnose van chronische bloedarmoede wordt gesteld op basis van het resultaat van het bloedbeeld en de meting van ijzer in het bloed, ferritine en transferrine, dit komt omdat de symptomen die door patiënten worden gepresenteerd, meestal verband houden met de onderliggende ziekte en niet met de bloedarmoede zelf..

    Dus om de diagnose van ADC te stellen, analyseert de arts het resultaat van het bloedbeeld, in staat om de afname van de hoeveelheid hemoglobine, verschillende grootte van rode bloedcellen en morfologische veranderingen te verifiëren, naast het resultaat van de concentratie van ijzer in het bloed, die in de meeste gevallen is verlaagd en de transferrineverzadigingsindex, die ook laag is bij dit type bloedarmoede. Leer hoe u het bloedbeeld interpreteert.