Startpagina » Algemene praktijk » Wat is plaveiselcelcarcinoom van de huid

    Wat is plaveiselcelcarcinoom van de huid

    Huidkankers zijn onderverdeeld in twee hoofdgroepen, melanoom en niet-melanoom. Niet-melanoomtumoren omvatten basaalcelcarcinomen en plaveiselcelcarcinomen, die de meerderheid van kwaadaardige huidtumoren vertegenwoordigen.

    Plaveiselcelcarcinoom van de huid is het op één na meest voorkomende type huidkanker. Deze kanker komt voor in de plaveiselcellen, die de opperhuid vormen en kan zich in alle delen van het lichaam manifesteren, inclusief de slijmvliezen en geslachtsorganen, hoewel ze zich vaker ontwikkelen in gebieden die meer worden blootgesteld aan de zon.

    Behandelingsopties zijn divers en hangen af ​​van de grootte, locatie en diepte van de tumor, de leeftijd van de persoon en de algemene gezondheidsproblemen. 

    Wat zijn de tekenen en symptomen

    Plaveiselcelcarcinoom van de huid komt het vaakst voor op huid die wordt blootgesteld aan de zon, zoals de hoofdhuid, handen, oren of lippen. De tekenen en symptomen die kunnen optreden zijn het verschijnen van een stevige, rode bult, een wond met een schilferige korst of pijn en ruwheid in een oud litteken of maagzweer.

    Daarnaast kan er ook een ruwe, schilferige vlek op de lip zijn die zich kan ontwikkelen tot een open zweer, een rode zweer of een ruwe zweer in de mond of het verschijnen van een wratachtige zweer op de anus of geslachtsdelen.

    Wat zijn de risicofactoren

    Hoewel men denkt dat dit type kanker erfelijk kan zijn en spontaan kan optreden, zijn de gevallen waarin er een grotere neiging is om plaveiselcelcarcinoom te ontwikkelen:

    • Heb een lichte huid en haar of blauwe, groene of grijze ogen;
    • Frequente blootstelling aan de zon, vooral in de heetste uren;
    • Een geschiedenis van basaalcelcarcinoom hebben;
    • Een ziekte hebben die xeroderma pigmentosum wordt genoemd. Lees meer over deze ziekte;
    • Ouder zijn dan 50;

    Bovendien komt deze ziekte vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.

    Mogelijke oorzaken

    De meest voorkomende oorzaken van plaveiselcelcarcinoom van de huid zijn chronische blootstelling aan zonlicht, veelvuldig gebruik van zonnebanken en huidwonden, aangezien kanker kan optreden bij brandwonden, littekens, zweren, oudere wonden en bij delen van het lichaam die eerder zijn blootgesteld aan röntgenstralen of andere chemicaliën.

    Daarnaast kan het ook ontstaan ​​door chronische infecties en ontstekingen op de huid of bij mensen met hiv, auto-immuunziekten of mensen die chemotherapie ondergaan of hebben ondergaan en bepaalde medicijnen die het immuunsysteem verzwakken, waardoor de weerstand afneemt voor ziekten en het verhogen van het risico op het ontwikkelen van huidkanker.

    Hoe de behandeling wordt gedaan

    Als het vroeg wordt behandeld, kan het plaveiselcelcarcinoom van de huid worden genezen, anders kunnen deze tumoren de weefsels rond de kanker binnendringen en de huid vervormen, en kunnen ze ook metastasen veroorzaken en andere organen bereiken, wat tot de dood kan leiden. De behandeling moet worden aangepast aan het type, de grootte, de locatie en de diepte van de tumor, de leeftijd van de persoon en de algemene gezondheidstoestand.

    Er zijn verschillende manieren om plaveiselcelcarcinoom van de huid te behandelen:

    1. Mohs-operatie

    Deze techniek bestaat uit het verwijderen van het zichtbare deel van de tumor, dat onder een microscoop wordt onderzocht, en de procedure wordt herhaald totdat het laatste verwijderde weefsel vrij is van tumorcellen. Na verwijdering kan de wond normaal genezen of worden gereconstrueerd met plastische chirurgie.

    2. Exclusieve chirurgie

    Met deze procedure wordt al het kankerweefsel verwijderd, evenals een huidrand rond de laesie, als veiligheidsmarge. De wond wordt gesloten met hechtingen en het verwijderde weefsel wordt opgestuurd om te controleren of alle kankercellen zijn verwijderd.. 

    3. Curettage en elektrodissectie

    In deze procedure wordt de kanker geschraapt met een instrument dat een curette wordt genoemd, en vervolgens wordt een elektro-cauterisatie-naald gebruikt die kwaadaardige cellen vernietigt en de bloeding onder controle houdt. Deze procedure wordt meestal vaker herhaald om ervoor te zorgen dat alle kankercellen zijn verwijderd.. 

    Deze procedure wordt niet als effectief beschouwd bij invasievere en agressievere carcinomen of kanker in kritieke gebieden, zoals de oogleden, geslachtsorganen, lippen en oren. 

    4. Cryochirurgie

    Bij cryochirurgie wordt de tumor vernietigd door het weefsel te bevriezen met vloeibare stikstof, zonder snijwonden of anesthesie. Mogelijk moet de procedure meerdere keren worden herhaald, zodat alle kwaadaardige cellen worden vernietigd.

    Deze methode wordt niet veel gebruikt om meer invasieve kankers te behandelen, omdat het niet zo effectief is in diepere delen van de tumor.

    5. Radiotherapie

    Bij deze procedure worden röntgenfoto's rechtstreeks op de laesie aangebracht en is anesthesie of snijden ook niet nodig, maar het is noodzakelijk om een ​​reeks behandelingen uit te voeren, meerdere keren toegediend gedurende een periode van ongeveer een maand..

    Radiotherapie is geïndiceerd voor moeilijk behandelbare tumoren of voor situaties waarin het niet wordt aanbevolen.

    6. Fotodynamische therapie

    Fotodynamische therapie wordt het meest gebruikt bij mensen van wie de kanker zich ontwikkelt op het gezicht of de hoofdhuid. Bij deze procedure wordt 5-aminolevulinezuur gebruikt, dat op de laesies wordt aangebracht en de volgende dag een fel licht wordt gebruikt. Deze behandeling vernietigt de carcinoomcellen zonder schade aan normaal weefsel te veroorzaken.

    7. Laserchirurgie

    Bij deze techniek wordt een laser gebruikt om de buitenste laag van de huid en verschillende hoeveelheden diepere huid te verwijderen, zonder te bloeden. De risico's op littekens en pigmentverlies zijn iets hoger dan bij andere technieken en de herhalingspercentages zijn vergelijkbaar met die van fotodynamische therapie.