Startpagina » Algemene praktijk » Wat is dikke embolie en hoe het gebeurt?

    Wat is dikke embolie en hoe het gebeurt?

    Vetembolie is de obstructie van bloedvaten door vetdruppels die meestal optreedt na fracturen van lange botten, zoals de botten van de benen, dijen of heupen, maar die ook kan optreden in de postoperatieve periode van orthopedische operaties of procedures. esthetiek, zoals liposuctie, bijvoorbeeld. 

    De vetdruppels kunnen zich door de aderen en slagaders van het lichaam verspreiden, worden door de bloedbaan vervoerd en kunnen verschillende plaatsen en organen van het lichaam bereiken. Normaal veroorzaakt embolie alleen ernstige schade wanneer het in grote hoeveelheden voorkomt, en wanneer dit gebeurt, zijn de meest aangetaste organen:

    • Longen: Worden de belangrijkste organen aangetast, en kan er sprake zijn van kortademigheid en lage bloedoxygenatie, een situatie die pulmonale trombo-embolie wordt genoemd. Begrijp meer over hoe het gebeurt en andere oorzaken van longembolie;
    • Hersenen: Wanneer ze worden beïnvloed, veroorzaken ze typische veranderingen in een beroerte, zoals verlies van kracht, verandering in lopen, veranderingen in gezichtsvermogen en spraakmoeilijkheden, bijvoorbeeld;
    • Huid: er treedt een ontsteking op die roodachtige laesies en een neiging tot bloeden veroorzaakt.

    Maar ook andere organen, zoals nieren, netvliezen, milt of lever, kunnen worden aangetast en hun functie wordt aangetast.. 

    Belangrijkste oorzaken

    Vetembolie kan worden veroorzaakt door situaties zoals:

    • Botbreuk, zoals dijbeen, scheenbeen en bekken, na een auto-ongeluk of val;
    • Orthopedische ingrepen, zoals knie- of heupartroplastiek;
    • Plastische chirurgie, zoals liposuctie of vullen met vet.

    Vetembolie kan ook zonder duidelijke reden spontaan optreden, wat zeldzamer is. Sommige van de mensen die het meeste risico lopen, hebben gegeneraliseerde infecties, mensen met sikkelcelcrisis, pancreatitis, diabetes, leververvetting, langdurig gebruik van corticosteroïden of met uitgebreide brandwonden.

    Mogelijke symptomen

    Over het algemeen beïnvloedt vetembolie kleine bloedvaten in de bloedsomloop, dus het veroorzaakt niet altijd symptomen, behalve wanneer er een groot embolie optreedt, dat wil zeggen wanneer het vele bloedvaten bereikt tot het punt dat het de bloedsomloop en het functioneren van de organen in gevaar brengt. Enkele van de mogelijke symptomen zijn kortademigheid, hoofdpijn, veranderingen in gezichtsvermogen of spraak, zwakte, slaperigheid, bewustzijnsverlies en coma, evenals huidlaesies.

    De diagnose embolie wordt gesteld door de klinische evaluatie van de arts en sommige tests kunnen helpen bij het aantonen van gebieden met orgaanschade door een gebrek aan doorbloeding, zoals MRI.

    Wanneer het vetembolie-syndroom optreedt

    Vetembolie kan het vetembolie-syndroom worden genoemd als het ernstig is en tegelijkertijd de longen, hersenen, bloedstolling en huid aantast, waardoor een ernstige aandoening ontstaat die ademhalingsmoeilijkheden, hersenveranderingen en roodachtige huidlaesies omvat. , wat duidt op ontsteking en neiging tot bloeden.

    Slechts ongeveer 1% van de gevallen van vetembolie ontwikkelt dit syndroom, dat zo ernstig is omdat het, naast het blokkeren van de bloedvaten door vetdruppels, ook chemische reacties in de bloedsomloop veroorzaakt die een intense ontstekingsreactie in het lichaam veroorzaken.

    Hoe de behandeling wordt gedaan 

    Hoewel er geen specifieke behandeling is om vetembolie te genezen, zijn er maatregelen die de arts gebruikt om de symptomen onder controle te houden en het herstel te vergemakkelijken. In sommige gevallen kan deze monitoring worden uitgevoerd in een ICU-omgeving, totdat er verbetering en stabilisatie van de klinische toestand is. 

    Sommige opties die door de arts worden gebruikt, zijn onder meer het gebruik van een zuurstofkatheter of masker, naast continue bewaking van vitale functies. Indien nodig kan hydratatie in de ader worden gedaan met serum, evenals medicijnen die worden gebruikt om de bloeddruk te reguleren..

    Bovendien kunnen sommige artsen proberen corticoïde medicijnen te gebruiken om de ontstekingsreactie van de ziekte te verminderen.