Startpagina » Algemene praktijk » Wat is reserve, volwassen en onvolwassen plaveiselmetaplasie en de belangrijkste oorzaken

    Wat is reserve, volwassen en onvolwassen plaveiselmetaplasie en de belangrijkste oorzaken

    Squameuze metaplasie is een goedaardige verandering van het weefsel dat de baarmoeder bekleedt, waarbij baarmoedercellen transformatie en differentiatie ondergaan, waardoor het weefsel meer dan één laag langwerpige cellen heeft.

    Metaplasie komt overeen met een normaal beschermingsproces dat in bepaalde perioden in het leven van een vrouw kan plaatsvinden, zoals in de puberteit of tijdens de zwangerschap, wanneer de vaginale zuurgraad toeneemt, of wanneer ontsteking of irritatie veroorzaakt door candidiasis, bacteriële vaginose of allergieën optreedt als gevolg van voorbeeld.  

    Deze cellulaire veranderingen worden normaal gesproken niet als gevaarlijk beschouwd en verhogen evenmin het risico op baarmoederhalskanker. Bovendien is squameuze cervicale metaplasie een veelvoorkomend uitstrijkje en behoeft geen specifieke behandeling als er bijvoorbeeld geen tekenen zijn van candidiasis, bacteriële infecties of seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's).

    Plaveiselige metaplasie en kanker?

    Plaveiselige metaplasie is geen kanker, maar een veel voorkomende verandering bij vrouwen die ontstaat als gevolg van enige chronische irritatie, en wanneer er geen ander bewijs aanwezig is in het uitstrijkje, kan metaplasie geen verband houden met kanker.

    Hoewel het vaak gebeurt met als doel een betere bescherming en weerstand van het baarmoederepitheel te garanderen, kan de toename van cellagen de secretoire functie van cellen verminderen, wat de ontwikkeling van neoplasie kan bevorderen, hoewel in de meeste gevallen de metaplasieën zijn niet gerelateerd aan kanker.

    Hoewel het geen kanker is en in de meeste gevallen het risico op kanker niet verhoogt, vraagt ​​de gynaecoloog meestal om een ​​herhaling van het uitstrijkje na 1 jaar en na twee opeenvolgende normale onderzoeken kan het uitstrijkinterval 3 jaar zijn. 

    Mogelijke oorzaken van plaveiselmetaplasie 

    Squameuze metaplasie gebeurt voornamelijk om de baarmoeder te beschermen en kan de voorkeur genieten door de volgende factoren:

    • Verhoogde vaginale zuurgraad, wat vaker voorkomt bij vruchtbare leeftijd en zwangerschap;
    • Baarmoederontsteking of irritatie;
    • Blootstelling aan chemische stoffen;
    • Overmaat oestrogeen;
    • Vitamine A-tekort;
    • Aanwezigheid van baarmoederpoliepen;
    • Gebruik van anticonceptie.

    Bovendien kan plaveiselmetaplasie ook worden veroorzaakt door chronische cervicitis, een constante irritatie van de baarmoederhals die vooral vrouwen in de vruchtbare leeftijd treft. Zie alles over chronische cervicitis. 

    Fasen van plaveiselmetaplasie

    Squameuze metaplasie kan in sommige stadia didactisch worden gescheiden op basis van de kenmerken van de cellen:

    1. Hyperplasie van reservecellen

    Het begint in meer blootgestelde gebieden van de baarmoederhals, waar kleine reservecellen worden gevormd die, terwijl ze zich vormen en vermenigvuldigen, een weefsel vormen met meerdere lagen.

     2. Onrijpe plaveiselmetaplasie

    Dit is een fase van metaplasie waarin de reservecellen nog niet klaar zijn met differentiëren en stratificeren. Het is erg belangrijk om dit gebied te identificeren en regelmatig examens te hebben om de evolutie ervan te analyseren, want daar ontstaan ​​de meeste manifestaties van baarmoederhalskanker. 

    In sommige gevallen kan het epitheel onvolgroeid blijven, wat als abnormaal wordt beschouwd en cellulaire veranderingen kan veroorzaken die tot kanker kunnen leiden. Hoewel deze complicatie niet erg vaak voorkomt, kan het bij sommige mensen voorkomen als gevolg van een infectie met HPV, het humaan papillomavirus, dat deze onvolgroeide plaveiselcellen kan infecteren en in cellen met afwijkingen kan veranderen.

    3. Rijpe geschubde metaplasie

    Onrijp weefsel kan volwassen worden of onvolwassen blijven. Wanneer het onrijpe epitheel wordt omgezet in volwassen weefsel, dat al volledig is gevormd, wordt het beter bestand tegen agressies, zonder risico op complicaties.