Wat het immuunsysteem is en hoe het werkt (volledige gids)

Het immuunsysteem of immuunsysteem is een verzameling organen, weefsels en cellen die verantwoordelijk zijn voor de bestrijding van binnenvallende micro-organismen, waardoor de ontwikkeling van ziekten wordt voorkomen. Bovendien is het verantwoordelijk voor het bevorderen van de balans van het organisme door de gecoördineerde respons van cellen en moleculen die worden geproduceerd als reactie op de ziekteverwekker..

De beste manier om het immuunsysteem te versterken en het goed te laten reageren op binnenvallende micro-organismen is door te eten en gezonde gewoonten te beoefenen. Daarnaast is het belangrijk dat vaccinatie wordt uitgevoerd, vooral als kind, om de productie van antilichamen te stimuleren en te voorkomen dat het kind ziekten ontwikkelt die de ontwikkeling kunnen verstoren, zoals polio, ook wel infantiele verlamming genoemd, die voorkomen door het VIP-vaccin. Weet wanneer je het poliovaccin moet krijgen.

Immuunsysteemcellen

De immuunrespons wordt gemedieerd door cellen die verantwoordelijk zijn voor het bestrijden van infecties, de leukocyten, die de gezondheid van het lichaam en de persoon bevorderen. Leukocyten kunnen worden onderverdeeld in polymorfonucleaire en mononucleaire cellen, waarbij elke groep enkele soorten afweercellen in het lichaam heeft die verschillende en complementaire functies vervullen. De cellen die tot het immuunsysteem behoren zijn:

• Lymfocyten, dit zijn de cellen die normaal gesproken meer veranderen tijdens infecties, omdat het specificiteit voor de immuunrespons garandeert. Er zijn drie soorten lymfocyten, B, T en Natuurlijke moordenaar (NK), die verschillende functies vervullen;
• Monocyten, die tijdelijk in het bloed circuleren en kunnen worden onderscheiden in macrofagen, die belangrijk zijn voor de bestrijding van het agressieve agens van het organisme;
• Neutrofielen, die in hogere concentraties circuleren en de eersten zijn die de infectie identificeren en er actie tegen ondernemen;
• Eosinofielen, die normaal gesproken in kleinere hoeveelheden in het bloed circuleren, maar waarvan de concentratie is verhoogd tijdens allergische reacties of in het geval van parasitaire, bacteriële of schimmelinfecties;
• Basofielen, die ook in lagere concentraties circuleren, maar kunnen toenemen als gevolg van allergieën of langdurige ontsteking.

Vanaf het moment dat een vreemd lichaam en / of besmettelijke stof het lichaam binnenkomt, worden de cellen van het immuunsysteem geactiveerd en werken ze op een gecoördineerde manier om de aanstootgevende stof te bestrijden. Lees meer over leukocyten.

Hoe het werkt

Het immuunsysteem is verantwoordelijk voor de bescherming van het lichaam tegen elk type infectie. Dus wanneer een micro-organisme het organisme binnendringt, kan het immuunsysteem deze ziekteverwekker identificeren en afweermechanismen activeren om infectie te bestrijden..

Het immuunsysteem bestaat uit twee hoofdtypen respons: de aangeboren immuunrespons, de eerste verdedigingslinie van het lichaam, en de adaptieve immuunrespons, die specifieker is en wordt geactiveerd wanneer de eerste respons niet werkt of niet voldoende is.

Aangeboren of natuurlijke immuunrespons

De natuurlijke of aangeboren immuunrespons is de eerste verdedigingslinie van het organisme, die sinds de geboorte bij mensen aanwezig is. Zodra het micro-organisme het organisme binnendringt, wordt deze verdedigingslinie gestimuleerd, gekenmerkt door zijn snelheid en weinig specificiteit. 

Dit type immuniteit bestaat uit:

• Fysieke barrières, dat zijn de huid, haren en slijm, die verantwoordelijk zijn voor het voorkomen of vertragen van het binnendringen van vreemde lichamen in het lichaam;
• Fysiologische barrières, zoals maagzuur, lichaamstemperatuur en cytokines, die voorkomen dat het binnendringende micro-organisme zich in het lichaam ontwikkelt, naast het bevorderen van de eliminatie ervan;
• Cellulaire barrières, die bestaat uit cellen die worden beschouwd als de eerste verdedigingslinie, namelijk neutrofielen, macrofagen en NK-lymfocyten, die verantwoordelijk zijn voor het omvatten van de ziekteverwekker en het bevorderen van de vernietiging ervan.

Door de efficiëntie van het aangeboren immuunsysteem komen infecties niet altijd voor en worden micro-organismen snel geëlimineerd. Wanneer natuurlijke immuniteit echter niet voldoende is om de ziekteverwekker te bestrijden, wordt adaptieve immuniteit gestimuleerd.

Adaptieve of verworven immuunrespons

De verworven of adaptieve immuniteit, ondanks dat het de tweede verdedigingslinie van het organisme is, is van groot belang, omdat hierdoor geheugencellen worden gegenereerd, waardoor wordt voorkomen dat infecties door hetzelfde micro-organisme optreden of, als ze dat doen, milder worden.

Naast het ontstaan ​​van geheugencellen, is de adaptieve immuunrespons, hoewel het langer duurt om vast te stellen, specifieker, omdat het specifieke kenmerken van elk micro-organisme kan identificeren en dus kan leiden tot de immuunrespons.

Dit type immuniteit wordt geactiveerd door contact met infectieuze agentia en heeft twee soorten:

• Humorale immuniteit, wat een respons is die wordt gemedieerd door antilichamen geproduceerd door type B-lymfocyten;
• Cellulaire immuniteit, dat is de immuunrespons die wordt gemedieerd door T-type lymfocyten, die de vernietiging van het micro-organisme of de dood van geïnfecteerde cellen bevorderen, aangezien dit type immuniteit wordt ontwikkeld wanneer de ziekteverwekker de aangeboren en humorale immuniteit overleeft en ontoegankelijk wordt voor antilichamen. Lees meer over lymfocyten.

Naast de humorale en cellulaire immuniteit, kan de adaptieve immuunrespons ook als actief worden geclassificeerd, bijvoorbeeld door vaccinatie of passief, als deze afkomstig is van een andere persoon, zoals door borstvoeding, waarbij antilichamen kunnen zijn. overgedragen van moeder op baby.

Wat zijn antigenen en antilichamen

Om het immuunsysteem te laten reageren, zijn antigenen en antilichamen nodig. Antigenen zijn stoffen die een immuunreactie kunnen veroorzaken, die specifiek zijn voor elk micro-organisme, en die zich rechtstreeks aan de lymfocyt of een antilichaam binden om de immuunrespons te genereren, wat normaal gesproken resulteert in de vernietiging van het micro-organisme en dus een einde maakt aan infectie.

Antilichamen zijn Y-vormige eiwitten die verantwoordelijk zijn voor de bescherming van het lichaam tegen infecties en worden geproduceerd als reactie op een binnenvallend micro-organisme. Antilichamen, ook wel immunoglobulinen genoemd, kunnen worden verkregen door borstvoeding, wat het geval is voor IgA, zelfs tijdens de zwangerschap, in het geval van IgG, of kan worden geproduceerd als reactie op een allergische reactie, in het geval van IgE.

Als reactie op infecties is IgM het eerst geproduceerde antilichaam. Als de infectie is vastgesteld, begint het lichaam IgG te produceren dat, naast het bestrijden van infectie, in de bloedsomloop blijft en wordt beschouwd als een geheugenantilichaam. Lees meer over IgG en IgM.

Soorten immunisatie

Immunisatie komt overeen met het mechanisme van het lichaam om bescherming tegen bepaalde micro-organismen te bevorderen en kan op natuurlijke of kunstmatige wijze worden verkregen, zoals bij vaccins bijvoorbeeld.

Actieve immunisatie

Actieve immunisatie is een immunisatie die wordt verkregen door vaccinatie of door contact met het middel van een bepaalde ziekte, het immuunsysteem stimuleert en ervoor zorgt dat het antilichamen aanmaakt. 

Actieve immunisatie kan geheugen genereren, dat wil zeggen dat wanneer het lichaam weer in contact komt met de stof die een bepaalde ziekte veroorzaakt, het lichaam de binnenvallende stof herkent en bestrijdt, waardoor wordt voorkomen dat de persoon de ziekte ontwikkelt of deze ernstiger krijgt. . Dit type respons is dus langdurig, maar het kost tijd om vast te stellen, dat wil zeggen dat er onmiddellijk na blootstelling aan het schadelijke middel geen onmiddellijke vorming van een geschikte immuunrespons is. Het immuunsysteem heeft tijd nodig om die informatie te verwerken en te assimileren.

Natuurlijke blootstelling aan de ziekteverwekker is een manier om actieve immunisatie te verkrijgen. Daarnaast is het belangrijk om kunstmatig actieve immunisatie te verkrijgen, namelijk door middel van vaccinatie, waardoor toekomstige infecties worden voorkomen. Bij vaccinatie krijgt de persoon het dode micro-organisme of wordt de activiteit ervan verminderd om het immuunsysteem te stimuleren de ziekteverwekker te herkennen en er immuniteit tegen te creëren. Kijk wat de belangrijkste vaccins zijn en wanneer ze moeten worden ingenomen.

Passieve immunisatie

Passieve immunisatie vindt plaats wanneer een persoon antilichamen verwerft die door een andere persoon of dier zijn geproduceerd. Dit type immunisatie wordt gewoonlijk op natuurlijke wijze verkregen door de passage van immunoglobulinen, voornamelijk van het IgG-type (antilichaam), door de placenta, dat wil zeggen door directe overdracht van de moeder naar de baby..

Passieve immunisatie kan ook kunstmatig worden verkregen door het injecteren van antilichamen van andere mensen of dieren, zoals bijvoorbeeld bij slangenbeten, waarbij het slangengifserum wordt geëxtraheerd en vervolgens rechtstreeks aan de persoon wordt toegediend . Lees meer over eerste hulp bij slangenbeet.

Dit type immunisatie genereert een snellere immuunrespons, maar is niet blijvend zoals bij actieve immunisatie..

Hoe het immuunsysteem te versterken

Om het immuunsysteem te verbeteren, is het belangrijk om gezonde levensstijlgewoonten aan te nemen, zoals regelmatige lichaamsbeweging en een uitgebalanceerd dieet, met voedingsmiddelen die rijk zijn aan vitamine C, selenium en zink. Kijk welke voedingsmiddelen het immuunsysteem kunnen versterken.

Bekijk andere tips om je immuunsysteem te verbeteren:

Wat te doen om IMMUNITY te verbeteren