Wat is Wilms-tumor, symptomen en hoe de behandeling wordt uitgevoerd
De tumor van Wilms, ook wel nefroblastoom genoemd, is een zeldzame vorm van kanker die kinderen tussen 2 en 5 jaar oud treft en vaker voorkomt bij 3 jaar oud. Dit type tumor wordt gekenmerkt door de betrokkenheid van een of beide nieren en kan worden opgemerkt door het verschijnen van een harde massa in de buik.
Dit type tumor ontwikkelt zich meestal zonder symptomen en wordt gediagnosticeerd wanneer het zich al in een meer gevorderd stadium bevindt. Ondanks dat de diagnose is gesteld wanneer deze al erg groot is, is er behandeling en varieert het overlevingspercentage afhankelijk van het stadium waarin de tumor werd geïdentificeerd, met een kans op genezing.
Belangrijkste symptomen
De tumor van Wilms kan zich zonder symptomen ontwikkelen, maar het is gebruikelijk om een voelbare massa te zien die geen pijn in de buik van het kind veroorzaakt, en het is belangrijk dat ouders het kind naar de kinderarts brengen om ze te laten doen. diagnostische tests.
Andere symptomen die door deze aandoening kunnen optreden, zijn:
- Verlies van eetlust;
- Abdominale zwelling;
- Koorts;
- Misselijkheid of braken;
- Aanwezigheid van bloed in de urine;
- Verhoogde bloeddruk;
- Verandering in ademhalingsfrequentie.
De tumor van Wilms treft het vaakst een van de nieren, maar beide of zelfs andere organen van het kind kunnen worden aangetast, waardoor de klinische toestand verslechtert en de symptomen ernstiger worden, zoals oogbloedingen, bewustzijn en ademhalingsmoeilijkheden.
Mogelijke oorzaken
De oorzaken van de tumor van Wilms zijn niet goed gedefinieerd, het is niet duidelijk of er erfelijke invloeden zijn en of omgevingsfactoren zoals de blootstelling van de moeder aan chemicaliën tijdens de zwangerschap dit type tumor veroorzaken. Sommige soorten syndromen houden echter verband met het optreden van de Wilms-tumor, zoals het Fraiser-syndroom, het Perlman-syndroom, het Beckwith-Wiedemanne-syndroom en het Li-Fraumeni-syndroom.
Sommige van deze syndromen zijn gekoppeld aan genetische veranderingen en mutaties en hebben een specifiek gen, WT1 en WT2 genaamd, en dit kan leiden tot het verschijnen van de tumor van Wilms.
Bovendien lopen kinderen die zijn geboren met een aangeboren probleem meer risico op dit type tumor, zoals kinderen met cryptoquirea, wat is wanneer de zaadbal niet afdaalt. Lees meer over hoe behandeling met cryptoquirdia wordt gedaan.
Hoe de diagnose wordt gesteld
De eerste diagnose wordt gesteld door de buik te palperen om de buikmassa te controleren, naast het beoordelen van de symptomen die door het kind worden gepresenteerd. Meestal vraagt de kinderarts beeldvormende tests, zoals echografie, echografie, computertomografie en magnetische resonantie, om te controleren op de aanwezigheid van de tumor.
Hoewel het zich snel en stil kan ontwikkelen, wordt de tumor meestal geïdentificeerd voordat andere organen erbij betrokken zijn.
Behandelingsopties
De tumor van Wills is te genezen door middel van een geschikte behandeling, die bestaat uit het verwijderen van de aangetaste nier, gevolgd door aanvullende behandeling, die wordt gedaan met chemotherapie en bestralingstherapie. Tijdens de operatie moet de arts de andere organen analyseren om eventuele andere veranderingen te identificeren en te controleren op uitzaaiingen, wat is wanneer de tumor zich naar andere delen van het lichaam verspreidt.
Bij stoornissen van beide nieren wordt chemotherapie uitgevoerd vóór de operatie, zodat de kans groter is dat ten minste één van de nieren correct functioneert, zonder dat er zoveel stoornissen zijn. Lees meer over wat chemotherapie is en hoe het wordt gedaan.
