Tests die bloedarmoede bevestigen

Om bloedarmoede te diagnosticeren, is een bloedtest nodig om de hoeveelheid rode bloedcellen en hemoglobine te beoordelen, wat meestal indicatief is voor bloedarmoede wanneer de hemoglobinewaarden lager zijn dan 12 g / dL voor vrouwen en 14 g / dL voor patiënten mannen.

De hemoglobineconcentratie is echter niet de enige parameter voor de diagnose van anemie, meestal worden andere tests gevraagd om de oorzaak van een lage hemoglobine vast te stellen en de meest geschikte behandeling te starten. Weet wat veranderde hemoglobinewaarden kunnen aangeven.

Omdat bloedarmoede door ijzertekort het meest voorkomt, begint de arts met het beoordelen van de hoeveelheid ferritine in het bloed, want als deze stof in een kleine hoeveelheid is, betekent dit dat er weinig ijzer in het lichaam is. Als de ferritinewaarden echter normaal zijn, kunnen verdere tests zoals hemoglobine-elektroforese of het tellen van vitamine B12- en foliumzuurspiegels, die helpen bij het identificeren van andere vormen van bloedarmoede, noodzakelijk zijn..

Waarden die bloedarmoede bevestigen

De diagnose van bloedarmoede wordt gesteld wanneer de hemoglobinewaarden in het bloedbeeld zijn:

• Bij mannen: minder dan 14 g / dL bloed;
• Bij vrouwen: minder dan 12 g / dL bloed;

Deze bloedtest omvat meestal al de hoeveelheid ferritine, zodat uw arts kan beoordelen of uw bloedarmoede wordt veroorzaakt door een gebrek aan ijzer. Als dit het geval is, zal de ferritine-waarde ook laag zijn, wat wijst op een laag ijzergehalte in het bloed, wat kan wijzen op bloedarmoede door ijzertekort. Als de ferritinespiegels echter normaal zijn, is dit een teken dat de bloedarmoede wordt veroorzaakt door een ander probleem en daarom kunnen verdere tests worden besteld om de juiste oorzaak te achterhalen..

Naast het evalueren van de hemoglobinewaarde, controleert de arts de waarde van de andere hemogramindexen, zoals gemiddeld corpusculair volume (VCM), gemiddeld corpusculair hemoglobine (HCM), gemiddeld corpusculair hemoglobineconcentratie (CHCM) en de RDW, die de variatie meet in grootte tussen rode bloedcellen. Aan de hand van de analyse van het bloedbeeld kan de arts het type bloedarmoede identificeren. Begrijp hoe het bloedbeeld werkt.

Tests om het type bloedarmoede te identificeren

Naast het bloedbeeld en ferritine, zijn er nog andere tests die door de arts kunnen worden besteld om andere soorten bloedarmoede te identificeren, zoals:

• Hemoglobine-elektroforese: analyseert de verschillende soorten hemoglobine in het bloed, die kunnen helpen bij het diagnosticeren van het type bloedarmoede, voornamelijk uitgevoerd om sikkelcelanemie te identificeren. Begrijp hoe hemoglobine-elektroforese wordt gedaan;
• Perifeer bloeduitstrijkonderzoek: evalueert het uiterlijk van rode bloedcellen onder een microscoop om de grootte, vorm, aantal en uiterlijk te bepalen, wat kan helpen bij de diagnose van sikkelcelanemie, thalassemie, megaloblastaire anemie en andere hematologische veranderingen;
• Aantal reticulocyten: beoordeelt of het beenmerg nieuwe rode bloedcellen aanmaakt, waardoor aplastische anemie kan worden vastgesteld;
• Kruk onderzoek: kan helpen bij het detecteren van bloedingen uit de maag of darmen, wat de oorzaak kan zijn van bloedarmoede;
• Niveaus van vitamine B12 in de urine: een tekort aan deze vitamine kan pernicieuze anemie veroorzaken;
• Bilirubine-niveaus: nuttig om te bepalen of rode bloedcellen in het lichaam worden vernietigd, wat een teken kan zijn van hemolytische anemie;
• Lead niveaus: loodvergiftiging kan een van de oorzaken zijn van bloedarmoede bij kinderen;
• Leverfunctietests: om de werking van de lever te beoordelen, wat een van de oorzaken van bloedarmoede kan zijn;
• Nierfunctietesten: kan helpen bepalen of er nierproblemen zijn, zoals bijvoorbeeld nierfalen die bloedarmoede kunnen veroorzaken;
• Beenmergbiopsie: beoordeelt de aanmaak van rode bloedcellen en kan worden gedaan wanneer wordt vermoed dat een beenmergprobleem bloedarmoede heeft veroorzaakt. Kijk waar het voor is en hoe beenmergbiopsie wordt gedaan.

Andere tests zoals MRI, röntgenfoto, CT-scan, urinetest, genetische tests, serologische en biochemische tests kunnen ook worden gebruikt om het type bloedarmoede te diagnosticeren, maar deze worden niet vaak gevraagd..

Het is belangrijk dat de resultaten van de examens door de arts worden beoordeeld, want alleen dan is het mogelijk om de juiste behandeling voor de situatie te starten. Alleen de hemoglobineconcentratie onder de referentiewaarde hebben is niet voldoende om bloedarmoede te bepalen, en het is erg belangrijk om verdere tests uit te voeren. Lees meer over de verschillende soorten bloedarmoede.

Een manier om ijzertekort en pernicieuze anemie, die kan ontstaan ​​als gevolg van eten, te voorkomen, is door het veranderen van eetgewoonten. Bekijk de volgende video om te zien hoe u deze soorten bloedarmoede kunt voorkomen:

Behandeling voor bloedarmoede