Wat is insulinoom, belangrijkste symptomen en behandeling
Insulinoma, ook bekend als eilandceltumor, is een type tumor in de alvleesklier, goedaardig of kwaadaardig, dat overtollige insuline produceert, waardoor de bloedglucose daalt en hypoglykemie wordt veroorzaakt. Symptomen die door deze tumor worden veroorzaakt, kunnen duizeligheid, mentale verwarring, trillingen en stemmingswisselingen zijn en optreden als gevolg van glucose-ontregeling in de bloedbaan..
De diagnose insulinoom wordt gesteld door een endocrinoloog of oncoloog door middel van bloedonderzoek, zoals nuchtere glucose- en beeldvormingsonderzoeken, die computertomografie, magnetische resonantiebeeldvorming of huisdierenscan kunnen zijn, en de meest geschikte behandeling is chirurgie, medicatie hormonen en om de bloedsuikerspiegel onder controle te houden, evenals chemotherapie, ablatie of embolisatie.
Belangrijkste symptomen
Insulinoma is een type tumor in de alvleesklier dat de bloedsuikerspiegel verandert en daarom zijn de belangrijkste symptomen gerelateerd aan een verlaagde bloedsuikerspiegel, hypoglykemie genaamd, zoals:
- Wazig of dubbel zien;
- Geestelijke verwarring;
- Duizeligheid;
- Gevoel van zwakte;
- Overmatige prikkelbaarheid;
- Stemmingswisselingen;
- Flauwvallen;
- Overmatig koud zweet.
In ernstigere gevallen, wanneer insulinoom vergevorderd is en andere delen van het lichaam aantast, zoals de lever, hersenen en nieren, kunnen symptomen zoals epileptische aanvallen, verhoogde hartslag, bewustzijnsverlies, flauwvallen en geelzucht optreden. Lees meer over geelzucht en hoe u deze kunt identificeren.
Hoe de diagnose wordt gesteld
De diagnose insulinoma wordt gesteld door middel van bloedonderzoek, dat moet worden uitgevoerd op een lege maag, om de hoeveelheid glucose en insuline in het bloed te detecteren, en in het algemeen zijn de glucosewaarden laag en de insulinespiegels hoog. Bekijk hoe de nuchtere bloedglucosetest wordt uitgevoerd en wat de normale referentiewaarden zijn.
Om de exacte locatie, grootte en type van de tumor in de alvleesklier te achterhalen en te controleren of het insulinoom zich heeft verspreid naar andere delen van het lichaam, worden beeldvormende tests zoals computertomografie, MRI of huisdierenscan aangegeven door de endocrinoloog of oncoloog..
In sommige situaties kan de arts ook andere tests bestellen om de diagnose aan te vullen en de omvang van de tumor te kennen, zoals endoscopie, die wordt gebruikt om te onderzoeken of de tumor het inwendige van de maag of darm heeft bereikt, en arteriografie, die de bloedstroom identificeert in de alvleesklier.
Behandelingsopties
Insulinoma is een type tumor in de alvleesklier, dat goedaardig of kwaadaardig kan zijn, wat leidt tot veranderingen in de bloedglucosespiegels, en als het vroeg wordt behandeld, kan het worden genezen. De behandeling voor dit type ziekte wordt aangegeven door de oncoloog en is afhankelijk van de locatie, grootte en stadium van de tumor, evenals van de aanwezigheid van metastasen, en kan worden aanbevolen:
1. Chirurgie
Chirurgie is het meest geschikte type behandeling voor insulinoom, maar als de tumor in de alvleesklier erg groot is, zich naar andere delen van het lichaam heeft verspreid of de persoon een slechte gezondheid heeft, is het mogelijk dat de arts niet aanbeveelt een operatie. Als een operatie wordt uitgevoerd, moet de patiënt mogelijk een drain gebruiken, een penrose genaamd, om de tijdens de chirurgische procedure opgehoopte vloeistoffen te verwijderen. Bekijk meer informatie over hoe u na de operatie voor de afvoer kunt zorgen.
2. Hormonale medicijnen en insulineregulatoren
Sommige geneesmiddelen kunnen worden gebruikt voor de behandeling van insulinoom, zoals geneesmiddelen die de productie van hormonen die de tumor doen groeien verminderen of vertragen, zoals somatostatine-analogen, octreotide en lanreotide genaamd.
Andere medicijnen die geïndiceerd zijn voor de behandeling van dit type ziekte zijn remedies die helpen om de insulinespiegels in het bloed te verlagen, waardoor overmatige glucoseafname wordt vermeden. U kunt ook een suikerrijk dieet volgen, zodat de glucosespiegels normaler zijn.
3. Chemotherapie
Chemotherapie wordt aanbevolen door de oncoloog om insulinoom met metastase te behandelen en bestaat uit het aanbrengen van medicijnen in de ader om de abnormale cellen te vernietigen, die leiden tot de groei van de tumor, en het aantal sessies en het type medicijnen dat wordt gebruikt, is afhankelijk van kenmerken van de ziekte, zoals grootte en locatie.
De geneesmiddelen die het meest worden gebruikt om insulinoomcellen te verwijderen, zijn doxorubicine, fluorouracil, temozolomide, cisplatine en etoposide. Deze middelen worden gewoonlijk in het serum toegediend via een katheter in de ader en in sommige gevallen kan er meer dan één worden gebruikt, afhankelijk van het door de arts vastgestelde protocol..
4. Ablatie en arteriële embolisatie
Radiofrequente ablatie is het type behandeling waarbij warmte, geproduceerd door radiogolven, wordt gebruikt om zieke insulinoomcellen te doden en is zeer geschikt voor de behandeling van kleine tumoren die zich niet naar andere delen van het lichaam verspreiden..
Net als bij ablatie is arteriële embolisatie een veilige en minimaal invasieve procedure die door de oncoloog wordt aanbevolen voor de behandeling van kleine insulinomen en waarbij specifieke vloeistoffen via een katheter worden aangebracht om de bloedstroom in de tumor te blokkeren, waardoor de zieke cellen.
Mogelijke oorzaken
De exacte oorzaken van insulinoom zijn nog niet volledig gedefinieerd, maar ze ontwikkelen zich vaker bij vrouwen dan bij mannen, bij mensen tussen de 40 en 60 jaar oud en die een genetische aandoening hebben zoals neurofibromatose type 1 of tubereuze sclerose. Lees meer over tubereuze sclerose en hoe het wordt behandeld.
Bovendien kan het hebben van andere ziekten, zoals endocriene neoplasie, die abnormale groei van cellen in het endocriene systeem veroorzaakt, en het Von Hippel-Lindau-syndroom, dat wordt geërfd en leidt tot het verschijnen van cysten door het hele lichaam, de kans op uiterlijk vergroten insulinoma.
