8 belangrijke auto-immuunziekten en wat te doen

Auto-immuunziekten zijn ziekten die worden gekenmerkt door de reactie van het immuunsysteem tegen het lichaam zelf, waarbij gezonde cellen worden vernietigd door het immuunsysteem, wat kan leiden tot bepaalde ziekten zoals lupus, reumatoïde artritis, hemolytische anemie en de ziekte van Crohn, die bijvoorbeeld moet worden geïdentificeerd en behandeld volgens de richtlijnen van de arts.

De diagnose van auto-immuunziekten wordt meestal gesteld door het observeren van de tekenen en symptomen die door de persoon worden gepresenteerd, die variëren naargelang de ziekte, en door middel van immunologische, moleculaire en beeldvormende tests..

De belangrijkste auto-immuunziekten zijn:

1. Systemische lupus erythematosus

Systemische lupus erythematosus, ook wel bekend als SLE, is een auto-immuunziekte waarbij de afweercellen van het lichaam gezonde lichaamscellen aanvallen, met ontstekingen in bijvoorbeeld de gewrichten, ogen, nieren en huid tot gevolg. Deze ziekte treedt op als gevolg van genetische mutaties die optreden tijdens de ontwikkeling van de foetus en daarom is het normaal dat de tekenen en symptomen van SLE verschijnen bij jonge patiënten..

Belangrijkste symptomen: Symptomen van lupus verschijnen bij uitbraken, dat wil zeggen, de persoon heeft periodes zonder symptomen en anderen met symptomen, deze periode wordt meestal veroorzaakt door factoren die de werking van het immuunsysteem verstoren of die de verschijning van klinische manifestaties bevorderen, zoals het gebruik van sommige medicijnen of langdurige blootstelling aan de zon.

Het belangrijkste symptoom van SLE is het verschijnen van een rode vlek op het gezicht in de vorm van een vlinder, en er kan ook pijn in de gewrichten zijn, overmatige vermoeidheid en het verschijnen van zweren in de mond en neus. In aanwezigheid van deze symptomen geeft de huisarts of reumatoloog aan hoe urine- en bloedonderzoeken kunnen worden uitgevoerd om de diagnose af te ronden, de aanwezigheid van grote hoeveelheden eiwit in de urine, veranderingen in het bloedbeeld en de aanwezigheid van auto-antilichamen..

Hoe verloopt de behandeling: Behandeling voor SLE dient te gebeuren volgens de aanbeveling van de reumatoloog of huisarts en heeft tot doel de symptomen te verlichten en te voorkomen dat deze frequent en uitgebreid optreden, aangezien deze ziekte niet te genezen is. Zo kan de arts het gebruik van ontstekingsremmende geneesmiddelen, corticosteroïden en immunosuppressiva aangeven.

Begrijp hoe de diagnose en behandeling van systemische lupus erythematosus wordt gemaakt.

2. Reumatoïde artritis

Reumatoïde artritis wordt gekenmerkt door ontsteking en zwelling van de gewrichten als gevolg van de werking van het immuunsysteem tegen het lichaam zelf. De oorzaak van reumatoïde artritis is nog steeds niet erg duidelijk, maar er wordt aangenomen dat sommige factoren de ontwikkeling van deze ziekte kunnen bevorderen, zoals infectie door virussen of bacteriën bijvoorbeeld.

Belangrijkste symptomen: De symptomen van reumatoïde artritis, zoals bij lupus, kunnen zonder enige verklaring verschijnen en verdwijnen, met als belangrijkste roodheid, zwelling en pijn in het gewricht. Daarnaast kunnen stijfheid en moeite met het bewegen van het gewricht, koorts, vermoeidheid en malaise worden waargenomen. Weet hoe u de symptomen van reumatoïde artritis kunt herkennen.

Hoe verloopt de behandeling: Behandeling dient te worden aanbevolen door de reumatoloog of huisarts en het gebruik van ontstekingsremmende middelen om ontstekingen te verminderen en symptomen te verlichten is doorgaans aangewezen. Daarnaast is het belangrijk dat fysiotherapie wordt uitgevoerd om te voorkomen dat het bewegingsbereik van het gewricht wordt beperkt.

3. Multiple sclerose

Multiple sclerose wordt gekenmerkt door de vernietiging van de myeline-omhulsel, de structuur die de neuronen bedekt en de transmissie van de zenuwimpuls door de cellen van het immuunsysteem mogelijk maakt, wat resulteert in de betrokkenheid van het zenuwstelsel.

Belangrijkste symptomen: De symptomen van multiple sclerose zijn progressief, dat wil zeggen dat ze erger worden naarmate het zenuwstelsel erbij betrokken is, resulterend in spierzwakte, overmatige vermoeidheid, tintelingen in de armen of benen, moeilijk lopen, fecale of urine-incontinentie, visuele veranderingen en geheugenverlies bijvoorbeeld. Dus naarmate de ziekte voortschrijdt, wordt de persoon steeds afhankelijker, wat direct de kwaliteit van leven verstoort..

Hoe verloopt de behandeling: Behandeling voor multiple sclerose omvat meestal het gebruik van medicijnen om ziekteprogressie te voorkomen en symptoomverlichting te bevorderen, zoals ontstekingsremmende geneesmiddelen, immunoglobulinen en corticosteroïden. Daarnaast is het belangrijk dat de persoon regelmatig fysiotherapiesessies uitvoert, zodat de spieren constant worden geactiveerd en dus volledige atrofie kan worden vermeden. Bekijk in onderstaande video hoe de fysiotherapiebehandeling van multiple sclerose zou moeten zijn:

Oefeningen voor MEERDERE SCLEROSE

7. Sjögren-syndroom

Dit syndroom wordt gekenmerkt door de aanmaak van auto-antilichamen die verantwoordelijk zijn voor chronische en progressieve ontsteking van de klieren van het lichaam, zoals speekselklieren en traanklieren, wat resulteert in uitdroging van de slijmvliezen.

Belangrijkste symptomen: Aangezien de klieren die verantwoordelijk zijn voor het hydrateren van de ogen en de mond worden aangetast, zijn de belangrijkste waargenomen symptomen droge ogen en mond, slikproblemen, moeite met praten gedurende lange tijd, grotere gevoeligheid voor licht, roodheid in de ogen en toegenomen het risico op infecties.

Deze ziekte kan alleen optreden als gevolg van veranderingen in immuniteit of geassocieerd met andere auto-immuunziekten, zoals reumatoïde artritis, lupus en sclerodermie. Om deze reden is het belangrijk dat de arts het zoeken naar auto-antilichamen aanvraagt ​​om te controleren of er een andere geassocieerde ziekte is en daarom de beste behandeling aangeeft..

Hoe verloopt de behandeling: De door de arts aangegeven behandeling is gericht op het verlichten van de gepresenteerde symptomen en het gebruik van kunstmatig speeksel en smerende oogdruppels kan aangewezen zijn, naast ontstekingsremmende en immunosuppressiva. Zie andere behandelingsopties voor het Sjögren-syndroom.

8. Type 1 diabetes

Diabetes type 1 is ook een auto-immuunziekte, omdat het gebeurt door de aanval van de immuuncellen op de alvleeskliercellen die verantwoordelijk zijn voor de aanmaak van insuline, zonder de hoeveelheid circulerende glucose te herkennen, waardoor steeds meer glucose zich ophoopt in het bloed. bloed. Het komt vaker voor bij kinderen en adolescenten, maar het kan ook voorkomen bij jonge volwassenen.

Belangrijkste symptomen: De belangrijkste symptomen die verband houden met diabetes type 1 zijn de frequente drang om te plassen, veel dorst, overmatige honger en gewichtsverlies zonder duidelijke reden.

Het is belangrijk dat de arts naast nuchtere glucose en geglyceerde hemoglobine nog andere tests uitvoert om diabetes type 1 te diagnosticeren, aangezien de symptomen vergelijkbaar zijn met die van diabetes type 2. Ken het verschil tussen diabetes type 1 en type 2. 

Hoe verloopt de behandeling: Voor dit type diabetes moet de endocrinoloog het gebruik van insuline in meerdere doseringen overdag of in de vorm van een pomp aangeven, omdat de alvleesklier geen insuline kan aanmaken. Op deze manier is het mogelijk om de bloedsuikerspiegel gereguleerd te houden.