Ken de ziekte die het hart star maakt
Cardiale amyloïdose, ook bekend als rigide hartsyndroom, is een zeldzame, zeer ernstige ziekte die de hartspier aantast als gevolg van de ophoping van eiwitten die amyloïden in de hartwanden worden genoemd.
Deze ziekte komt vaker voor bij mannen ouder dan 40 jaar en veroorzaakt tekenen van hartfalen, zoals gemakkelijke vermoeidheid en moeite met traplopen of kleine inspanningen leveren.
De ophoping van eiwitten kan alleen optreden in het atriale septum, zoals vaker voorkomt bij ouderen of in de ventrikels, wat hartfalen kan veroorzaken.
Symptomen
Symptomen van cardiale amyloïdose kunnen zijn:
- Intense drang om 's nachts te plassen;
- Vergroting van de nekaders, wetenschappelijk jugulaire stasis genoemd;
- Hartkloppingen;
- Ophoping van vocht in de longen;
- Vergroting van de lever;
- Lage druk bij bijvoorbeeld opstaan uit een stoel;
- Vermoeidheid;
- Aanhoudende droge hoest;
- Gewichtsverlies zonder duidelijke oorzaak, zonder dieet of verhoogde lichaamsbeweging;
- Intolerantie voor fysieke inspanningen;
- Flauwvallen;
- Kortademigheid;
- Gezwollen benen;
- Gezwollen buik.
Amyloïdose in het hart wordt gekenmerkt door een teveel aan proteïne in de hartspier en kan worden veroorzaakt door multipel myeloom, van familiale oorsprong zijn of kunnen ontstaan met het ouder worden.
Hoe weet u of het cardiale amyloïdose is
Normaal gesproken wordt deze ziekte bij een eerste bezoek niet vermoed, dus het is gebruikelijk dat artsen verschillende tests bestellen om op andere ziekten te screenen voordat de diagnose van cardiale amyloïdose wordt bereikt..
De diagnose wordt gesteld door observatie van symptomen en door tests die door de cardioloog zijn aangevraagd, zoals elektrocardiogram, echocardiogram en magnetische resonantiebeeldvorming, die hartritmestoornissen, veranderingen in hartfuncties en stoornissen in de elektrische geleiding van het hart kunnen detecteren, maar de diagnose hartamyloïdose kan alleen worden bewezen door een biopsie van hartweefsel.
Deze diagnose kan worden bereikt als de ventriculaire wanddikte hoger is dan 12 mm en als de persoon geen hoge bloeddruk heeft, maar een van de volgende kenmerken heeft: verwijding van de boezems, pericardiale effusie of hartfalen.
Behandeling
Voor behandeling kunnen middelen tegen diuretica en vaatverwijden worden gebruikt om de symptomen van de ziekte te verlichten. Het gebruik van pacemakers en automatische defibrillatoren kan worden gebruikt als alternatief om de ziekte onder controle te houden en in de ernstigste gevallen is harttransplantatie de meest geschikte behandeling. Bekijk de risico's en hoe het herstel van een harttransplantatie is door hier te klikken.
Afhankelijk van de ernst van de ziekte kunnen anticoagulantia worden gebruikt die de vorming van bloedstolsels in het hart voorkomen, waardoor de kans op beroertes afneemt. Chemotherapie kan worden gebruikt wanneer de oorzaak van cardiale amyloïdose kanker is van het type multipel myeloom
De persoon moet zout vermijden, diuretisch voedsel verkiezen en geen inspanningen leveren om het hart te redden. De familie moet ook vermijden slecht nieuws te geven, omdat intense emoties kunnen leiden tot grote hartveranderingen die tot een hartaanval kunnen leiden..
Zie alle soorten en symptomen veroorzaakt door amyloïdose.
Mogelijke complicaties van cardiale amyloïdose
Complicaties gerelateerd aan cardiale amyloïdose omvatten ernstige cardiale veranderingen zoals cardiale geleidingsstoornis, restrictieve cardiomyopathie, lage cardiale output en geïsoleerde atriale stoornissen.
Hartamyloïdose is een progressieve ziekte met een zeer slechte prognose. Familiale cardiale amyloïdose heeft een meer gereserveerde prognose en kan tot een plotselinge dood leiden. De seniele vorm, die zich met het ouder worden ontwikkelt, kan leiden tot ernstige restrictieve cardiomyopathie, met een hoog risico op overlijden of kan alleen resulteren in geïsoleerde atriale betrokkenheid, wat leidt tot aritmie zoals atriumfibrilleren..
