Belangrijke schildkliergerelateerde ziekten

De schildklier is een klier in het voorste deel van de nek, die een uiterst belangrijke rol speelt bij het reguleren van het metabolisme en de balans van het organisme, omdat het verband houdt met het functioneren van het hart, de hersenen, de lever en de nieren. Daarnaast beïnvloedt de schildklier ook de groei, menstruatiecyclus, vruchtbaarheid, gewicht en emotionele toestand.

Deze effecten zijn mogelijk omdat de schildklier de hormonen T3 en T4 in de bloedbaan afscheidt en zich door het lichaam kan verspreiden. De schildklier wordt gecontroleerd door de hypofyse, een andere klier in de hersenen die op zijn beurt wordt bestuurd door een hersengebied dat de hypothalamus wordt genoemd, dus veranderingen in een van deze regio's kunnen schildkliergerelateerde ziekten en symptomen veroorzaken, waaronder hypothyreoïdie , Bijvoorbeeld hyperthyreoïdie, thyroiditis of schildklierkanker.  

De tests die veranderingen in de schildklier kunnen aangeven, zijn de meting van T3, T4 en TSH in het bloed, naast andere zoals antilichaammeting, echografie, scintigrafie of biopsie, die door de endocrinoloog kan worden besteld om de reden voor de veranderingen beter te onderzoeken. Lees meer over de tests die de schildklier evalueren.

8 Veel voorkomende schildklieraandoeningen

Schildklierstoornissen kunnen optreden als gevolg van verschillende ziekten, en alleen de evaluatie van de arts kan ze differentiëren en bevestigen, maar we noemen hier enkele van de meest voorkomende in de populatie. Ontdek hoe elk van hen zich manifesteert en hun behandelingen.

1. Hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie

Hypo- en hyperthyreoïdie zijn ziekten die worden veroorzaakt door veranderingen in de hormoonspiegels die door de schildklier worden uitgescheiden en die aangeboren, auto-immuun-, inflammatoire of secundaire oorzaken kunnen hebben voor andere ziekten of bijwerkingen van behandelingen, bijvoorbeeld. 

Over het algemeen is er bij hyperthyreoïdie een toename van de productie van hormonen T3 en T4 en een afname van TSH, terwijl bij hypothyreoïdie een afname is van T3 en T4 met een toename van TSH, maar er kunnen variaties zijn afhankelijk van de oorzaak.

Voor meer informatie over de symptomen die op deze ziekten duiden, bekijk symptomen die duiden op schildklierproblemen.

2. Thyroiditis - Ontsteking van de schildklier

Thyroiditis is een ontsteking van de schildklier, die verschillende oorzaken kan hebben, waaronder virale infecties, zoals coxsackievirus, adenovirus en de bof- en mazelenvirussen, auto-immuniteit of intoxicaties door bepaalde medicijnen, zoals amiodaron, bijvoorbeeld. 

Schildklierontsteking kan zich manifesteren in een acute, subacute of chronische vorm, en de symptomen variëren van asymptomatische aandoeningen tot ernstigere aandoeningen die bijvoorbeeld schildklierpijn, slikproblemen, koorts of koude rillingen veroorzaken, afhankelijk van de oorzaak. Begrijp hoe thyroiditis optreedt en wat de belangrijkste oorzaken zijn. 

3. Hashimoto's thyroïditis

Hashimoto's thyroïditis is een vorm van chronische auto-immuun thyroiditis, die ontsteking, celbeschadiging en vervolgens een verminderde schildklierfunctie veroorzaakt, die mogelijk niet genoeg hormonen in de bloedbaan afscheiden.

Bij deze ziekte neemt de schildklier gewoonlijk in omvang toe, wat een struma veroorzaakt, en kunnen symptomen van hypothyreoïdie of afwisselend perioden van hyper en hypothyreoïdie aanwezig zijn. Het is een auto-immuunziekte die antilichamen genereert zoals anti-thyroperoxidase (anti-TPO), anti-thyroglobuline (anti-Tg), anti-TSH-receptor (anti-TSHr). Bekijk de behandeling door hier te klikken.

4. Postpartum thyroiditis

Postpartum thyroiditis is een van de vormen van auto-immuun thyroiditis, die vrouwen tot 12 maanden na de geboorte van de baby treft, en komt vaker voor bij vrouwen met diabetes type 1 of andere auto-immuunziekten.

Tijdens de zwangerschap wordt de vrouw blootgesteld aan de weefsels van de baby en om afstoting te voorkomen, ondergaat het immuunsysteem verschillende veranderingen, wat de kans op het ontwikkelen van auto-immuunziekten kan vergroten. Deze verandering manifesteert zich meestal met symptomen van hypothyreoïdie, maar hoeft niet altijd te worden behandeld omdat de schildklierfunctie binnen 6 tot 12 maanden weer normaal kan worden.. 

5. Struma

Struma is een vergroting van de schildklier. Het kan verschillende oorzaken hebben, waaronder gebrek aan jodium, ontsteking van de schildklier als gevolg van auto-immuunziekten of de vorming van knobbeltjes in de schildklier, en kan symptomen veroorzaken zoals benauwdheid in de keel, slikproblemen, heesheid, hoesten en, in gevallen ernstiger, zelfs moeite met ademhalen. 

De behandeling is afhankelijk van de oorzaak en kan bestaan ​​uit het gebruik van jodium, geneesmiddelen voor hyper- of hypothyreoïdie of, in geval van knobbeltjes en cysten, zelfs de uitvoering van een schildklieroperatie. Lees meer over wat een struma is, hoe je het kunt identificeren en behandelen.

6. De ziekte van Graves

De ziekte van Graves is een vorm van hyperthyreoïdie als gevolg van auto-immuunoorzaken, en naast de symptomen van hyperthyreoïdie, kan het een vergrote schildklier, uitstekende ogen (terugtrekken van het ooglid), vorming van verharde en rode plaques onder de huid (myxoedeem) vertonen.

De behandeling wordt gedaan met controle van de schildklierhormoonspiegels, met medicijnen zoals Propiltiouracil of Metimazole, of met radioactief jodium. Bekijk hier meer details over de symptomen en de behandeling van deze ziekte.

7. Schildklierknobbeltje

De oorzaak van het verschijnen van een cyste of knobbel in de schildklier wordt niet altijd ontdekt. Er zijn verschillende soorten knobbeltjes in de schildklier, en gelukkig zijn de meeste goedaardig en kunnen ze zich via een brok in het voorste deel van de nek presenteren, wat geen pijn veroorzaakt, maar die kan worden gezien wanneer de persoon bijvoorbeeld voedsel doorslikt.

Het kan worden geïdentificeerd door palpatie en tests zoals echografie, tomografie en schildklierscintigrafie, en soms kan de arts een biopsie bestellen om het type te weten en of het goedaardig of kwaadaardig is. Over het algemeen wordt alleen de knobbel gecontroleerd, behalve wanneer de persoon symptomen heeft, wanneer er een risico is op schildklierkanker of wanneer de knobbel van uiterlijk verandert of meer dan 1 cm groeit. Bekijk meer details door hier te klikken.

8. Schildklierkanker

Het is de kwaadaardige schildkliertumor en wanneer deze wordt ontdekt, moeten tests, zoals scintigrafie van het hele lichaam, worden uitgevoerd om te zien of andere delen van het lichaam zijn aangetast. De behandeling wordt gedaan met het verwijderen van de schildklier door middel van een operatie en er kan behoefte zijn aan andere aanvullende therapieën, zoals het gebruik van radioactief jodium. Bij ernstigere en agressievere tumoren kan ook radiotherapie worden gebruikt. Zie 7 symptomen die op schildklierkanker kunnen duiden.

Bekijk ook de volgende video en leer welk voedsel u moet eten tijdens de behandeling van schildklierkanker:

Jodiumvrij voedsel | Jodiumtherapie