Startpagina » Infectieziekten » Leclercia adecarboxylata wat het is, risicofactoren en hoe is de behandeling

    Leclercia adecarboxylata wat het is, risicofactoren en hoe is de behandeling

    A Leclercia adecarboxylata is een bacterie die deel uitmaakt van de menselijke microbiota, maar die ook voorkomt in verschillende omgevingen, zoals water, voedsel en dieren. Hoewel niet erg geassocieerd met ziekte, zijn er enkele gevallen van Leclercia adecarboxylata in ziekenhuizen, voornamelijk bij pasgeborenen die zijn opgenomen op de neonatale intensive care, vanwege parenterale voeding die in het bloed kan worden geïsoleerd.

    Infectie met Leclercia adecarboxylata het komt vaker voor bij immuungecompromitteerde patiënten, dat zijn degenen die veranderingen in het immuunsysteem hebben, maar er zijn al gevallen van isolatie van deze bacterie bij mensen die geen verminderde immuunsysteem hebben.

    Risicofactoren voor infectie door Leclercia adecarboxylata

    Infectie met Leclercia adecarboxylata het komt vaker voor bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals pasgeborenen of mensen die lange tijd in het ziekenhuis liggen. Bovendien is er een verhoogd risico op infectie bij mensen die parenterale voeding ondergaan, een urinekatheter gebruiken, centraal veneuze toegang hebben of onder mechanische ventilatie staan.

    Bij mensen met een efficiënt immuunsysteem, Leclercia adecarboxylata het wordt meestal samen met andere micro-organismen geïdentificeerd en krijgt niet de juiste behandeling. Wanneer het immuunsysteem echter verzwakt is, komt het vaker voor dat de bacterie afzonderlijk in het bloed wordt geïdentificeerd en is het essentieel om de juiste behandeling uit te voeren. Begrijp hoe de diagnose van bloedinfectie wordt gesteld.

    Hoe de behandeling wordt gedaan

    Behandeling voor infectie door Leclercia adecarboxylata het is simpel, omdat deze bacterie veel gevoeligheid heeft voor antibiotica. Daarom kan de arts, afhankelijk van de klinische toestand en de mate van aantasting van het immuunsysteem, het gebruik van gentamycine, ceftazidim of glycopeptiden aangeven, zoals vancomycine of teicoplanine, bijvoorbeeld.

    Ondanks de meeste isolaten uit Leclercia adecarboxylata gevoelig zijn voor antibiotica, stammen die resistent zijn tegen bètalactamantibiotica worden al geverifieerd, omdat ze enzymen kunnen produceren die de werking van deze antibiotica voorkomen, wat de behandeling in sommige situaties moeilijk kan maken.