Startpagina » Infectieziekten » Staphylococcus epidermidis wat het is, symptomen en behandeling

    Staphylococcus epidermidis wat het is, symptomen en behandeling

    De Staphylococcus epidermidis, of S. epidermidis, is een grampositieve bacterie die van nature op de huid aanwezig is en geen schade toebrengt aan het lichaam. Dit micro-organisme wordt als opportunistisch beschouwd, omdat het bijvoorbeeld ziekten kan veroorzaken wanneer het immuunsysteem verzwakt is.

    Omdat het van nature aanwezig is in het lichaam, de Staphylococcus epidermidis het wordt niet algemeen overwogen in de klinische praktijk, aangezien het meestal geïsoleerd is in het laboratorium, betekent besmetting van het monster. Dit micro-organisme kan echter gemakkelijk groeien in medische hulpmiddelen en is bovendien resistent gebleken tegen verschillende antibiotica, wat het moeilijk maakt om de infectie te behandelen..

    Hoe infectie te identificeren door S. epidermidis

    Het belangrijkste type infectie door S. epidermidis het is sepsis, wat overeenkomt met een infectie in het bloed, omdat deze bacterie gemakkelijk in het lichaam kan binnendringen, vooral als het immuunsysteem wordt aangetast, en wordt geassocieerd met endocarditis. Dus infectie door S. epidermidis kan worden geïdentificeerd door de symptomen te analyseren, waarvan de belangrijkste zijn:

    • Hoge koorts;
    • Overmatige vermoeidheid;
    • Hoofdpijn;
    • Algemene malaise;
    • Verlaagde bloeddruk;
    • Kortademigheid of moeite met ademhalen.

    De S. epidermidis het wordt meestal geassocieerd met infecties in een ziekenhuisomgeving vanwege het vermogen ervan om te koloniseren in intravasculaire apparaten, grote wonden en prothesen, waardoor het erin slaagt zich te prolifereren en de behandeling te weerstaan.

    Hoe de diagnose wordt gesteld

    In het laboratorium wordt de identificatie van deze bacterie gedaan door middel van tests, de belangrijkste is de coagulase-test, die de S. epidermidis van Staphylococcus aureus, die het enzym coagulase heeft, dat negatieve coagulase wordt genoemd. Onder de coagulase-negatieve micro-organismen, die niet het coagulase-enzym hebben, S. epidermidis is van het grootste klinische belang.

    Om te differentiëren van andere coagulase-negatieve staphylococcus-soorten, wordt meestal de novobiocinetest uitgevoerd, die wordt gedaan met het doel de weerstand of gevoeligheid voor dit antibioticum te controleren. De S. epidermidis het is meestal gevoelig voor dit antibioticum en is meestal de door de arts aangegeven behandeling. Er zijn echter stammen van S. epidermidis die al een resistentiemechanisme hebben tegen dit antibioticum, wat behandeling moeilijk maakt.

    Vaak de aanwezigheid van S. epidermidis in het bloed betekent niet noodzakelijk infectie, want omdat het op de huid wordt aangetroffen, kan het bloedverzamelproces er bijvoorbeeld voor zorgen dat deze bacterie wordt geïdentificeerd in de onderzoeken. Daarom wordt de diagnose infectie gesteld door S. epidermidis het wordt gedaan door de analyse van twee of meer bloedkweken. Bloedcultuurverzameling wordt meestal op verschillende locaties gedaan om valse resultaten te voorkomen.

    Dus de diagnose van infectie door S. epidermidis het wordt bevestigd wanneer alle bloedkweken positief zijn voor dit micro-organisme. Wanneer slechts één van de bloedkweken positief is S. epidermidis en de andere zijn positief voor een ander micro-organisme, het wordt als besmetting beschouwd.

    Wat is S. epidermidis bestendig

    Vaak besmetting van het monster door S. epidermidis het wordt door de laboratoria verkeerd geïnterpreteerd en aangegeven als infectie in het testresultaat, waardoor de arts het gebruik van antibiotica tegen "infectie" aangeeft. Onjuist gebruik van antibiotica kan de vorming van resistente bacteriën bevorderen, wat de behandeling bemoeilijkt.

    Momenteel infectie door S. epidermidis komen veel voor bij ziekenhuispatiënten en zijn daarom niet alleen klinisch belangrijk geworden vanwege het willekeurige gebruik van antibiotica, maar ook vanwege hun vermogen om biofilm te vormen in medische apparatuur, wat de proliferatie van deze bacterie en de resistentie tegen behandelingen bevordert.

    Hoe de behandeling wordt gedaan

    Behandeling voor infectie door Staphylococcus epidermidis het wordt meestal gedaan met het gebruik van antibiotica, maar het gekozen antimicrobiële middel varieert afhankelijk van de kenmerken van de bacteriën, omdat velen resistentiemechanismen hebben. Zo kan het gebruik van vancomycine en rifampicine bijvoorbeeld door de arts worden aanbevolen.

    Daarnaast behandeling voor S. epidermidis het wordt alleen aangegeven als de infectie is bevestigd. Bij een vermoedelijke besmetting van het monster worden nieuwe monsters genomen om te controleren of er sprake was van besmetting of infectie.

    Bij kolonisatie van katheters of prothesen door S. epidermidis, vervanging van het medische toestel wordt meestal aanbevolen. Momenteel gebruiken sommige ziekenhuizen het gebruik van antiseptische apparatuur die de vorming van biofilm en de ontwikkeling van de Staphylococcus epidermidis, infectie vermijden.