Pneumonitis wat is het, soorten, symptomen en hoe de behandeling wordt uitgevoerd

Overgevoeligheid pneumonitis komt overeen met ontsteking van de longen als gevolg van allergische reacties veroorzaakt door micro-organismen, stof of chemische middelen, wat leidt tot hoesten, ademhalingsmoeilijkheden en koorts.

Pneumonitis kan naar zijn oorzaak in verschillende typen worden ingedeeld, zoals:

1. Chemische pneumonitis, waarvan de oorzaak het inademen is van stof, giftige of verontreinigde stoffen en chemische stoffen die bijvoorbeeld worden gebruikt bij de productie van synthetisch rubber en verpakkingsmaterialen;
2. Besmettelijke pneumonitis, die wordt veroorzaakt door micro-organismen, zoals schimmels als gevolg van het inademen van schimmels, of bacteriën en protozoa;
3. Lupus pneumonitis, dat gebeurt door auto-immuunziekten, dit type is zeldzamer;
4. Interstitiële pneumonitis, ook wel Hamman-Rich Syndrome genoemd, een zeldzame ziekte met onbekende oorzaak die kan leiden tot ademhalingsfalen.

Bovendien kan pneumonitis worden veroorzaakt door het inademen van de lucht die vervuild is met beschimmelde hooideeltjes, vuile airconditioning, suikerrietresten, beschimmelde kurk, gerst of beschimmelde mout, kaasvorm, besmette tarwezemelen en besmette koffiebonen bijvoorbeeld.

Belangrijkste symptomen

De belangrijkste symptomen van longontsteking zijn:

• Hoest;
• Kortademigheid;
• Koorts;
• Gewichtsverlies zonder duidelijke oorzaak;
• Ademhalingsmoeilijkheden;
• Verhoogde ademhalingsfrequentie, bekend als tachypnoe.

De diagnose van pneumonitis wordt gesteld door middel van een klinische evaluatie, naast de resultaten van enkele tests, zoals longröntgenfoto's, laboratoriumtests die de longfunctie beoordelen en het meten van bepaalde antilichamen in het bloed. Daarnaast kan de arts longbiopsie en bronchoscopie vragen om twijfels te verhelderen en de diagnose af te sluiten. Weet waar het voor is en hoe bronchoscopie wordt uitgevoerd.

Hoe te behandelen

De behandeling van pneumonitis heeft als doel de blootstelling van de persoon aan de agentia die de ziekte veroorzaken te verminderen, wat in sommige gevallen het ontbreken van werk aangeeft. In het geval van infectieuze pneumonitis kan het gebruik van antibiotica, antischimmelmiddelen of antiparasitaire middelen aangewezen zijn volgens het geïsoleerde infectieuze agens..

In sommige gevallen verdwijnt de ziekte binnen enkele uren na het weggaan van de veroorzakers, hoewel de genezing pas een paar weken later komt. Het is gebruikelijk dat de patiënt, zelfs na genezing van de ziekte, kortademig wordt bij het uitvoeren van fysieke inspanningen, vanwege longfibrose die kan bezinken.

In de meest ernstige gevallen kan het nodig zijn dat de persoon in het ziekenhuis wordt opgenomen om zuurstof en medicijnen te krijgen om de allergische reactie onder controle te houden.