Startpagina » Diagnostische tests » Hoe de Pap-test is gedaan

    Hoe de Pap-test is gedaan

    De Pap-test wordt snel en eenvoudig uitgevoerd in het kantoor van de dokter, zonder dat anesthesie of andere soorten medicatie nodig zijn. Deze procedure doet geen pijn, het kan alleen een beetje ongemak veroorzaken op het moment dat de arts de baarmoederhals scheert.

    De Pap-test, die wordt gebruikt voor het diagnosticeren van vaginale ontsteking, seksueel overdraagbare aandoeningen zoals HPV en om de aanwezigheid van baarmoederhalskanker te identificeren, moet eenmaal per jaar worden uitgevoerd door vrouwen die al aan hun seksuele leven zijn begonnen, vooral degenen die zijn tussen de 25 en 59 jaar oud.

    Wat gebeurt er tijdens het examen

    Tijdens het onderzoek observeert de arts aanvankelijk of er een verandering is aan de buitenkant van de vagina en begint vervolgens het uitstrijkje:

    1. Een klein instrument, een speculum genaamd, wordt in de vagina ingebracht om het vaginale kanaal open te houden en de baarmoederhals te kunnen observeren;
    2. De gynaecoloog kijkt in de vagina en baarmoederhals;
    3. De gynaecoloog schraapt met een houten spatel en een borstel een deel van de baarmoederhals;
    4. Het verzamelde materiaal wordt opgeslagen en meegenomen voor analyse in het laboratorium.

    De hele procedure duurt ongeveer 5 minuten en de vrouw moet haar kleding onder haar middel uittrekken, liggend op de brancard van de gynaecoloog met haar benen uit elkaar. In het geval van maagdelijke vrouwen gebruikt de arts speciaal materiaal dat de maagdelijkheid behoudt.

    Nadat het consult voorbij is, hoeft de vrouw niet extra voorzichtig te zijn, omdat ze al haar dagelijkse bezigheden normaal kan doen. Over het algemeen duurt het resultaat ongeveer 14 dagen om klaar te zijn. Bekijk hier hoe u de examenresultaten begrijpt.

    Hoe voor te bereiden op uitstrijkje

    Voorbereiding op het uitstrijkje is eenvoudig en omvat het vermijden van intieme relaties, zelfs met het gebruik van condooms, het vermijden van douchen voor intieme hygiëne en het vermijden van het gebruik van medicijnen of vaginale anticonceptiva in de 2 dagen voorafgaand aan het examen.

    Bovendien mag de vrouw ook niet menstrueren, omdat de aanwezigheid van bloed de testresultaten kan veranderen.

    Kijk wanneer er andere tests nodig zijn om de baarmoederhals te beoordelen.