Moleculaire diagnose wat het is, waar het voor is en hoe het wordt gedaan
Moleculaire diagnose komt overeen met een reeks moleculaire technieken die tot doel hebben veranderingen in het DNA te identificeren die bijvoorbeeld een indicatie kunnen zijn voor genetische ziekten of kanker. Bovendien worden moleculaire technieken veel gebruikt voor de identificatie en bevestiging van infectieziekten, omdat ze een snellere en nauwkeurigere diagnostische methode vormen.
Moleculaire diagnose is duur en daarom wordt het niet vaak door artsen gevraagd, maar het geeft nauwkeurige resultaten met betrekking tot de aanwezigheid van de verandering, de manier waarop het de werking van het organisme en de reactie van de patiënt op behandeling.
Waar is het voor
Moleculaire diagnose kan met verschillende doelstellingen worden uitgevoerd, waarvan de belangrijkste zijn:
- Identificatie van mutaties gerelateerd aan leukemie, zoals de identificatie van de BCR-ABL-translocatie, die kenmerkend is voor chronische myeloïde leukemie (CML);
- Karakteristieke mutaties van hematologische ziekten, zoals erfelijke hemochromatose, polycythemia vera, essentiële trombocythemia en trombofilie, bijvoorbeeld.
- Moleculaire veranderingen die wijzen op het voorkomen van kanker, zoals colorectale, long-, borst- en hersenkanker, bijvoorbeeld;
- Diagnose van infectieziekten, zoals hepatitis, urethritis, toxoplasmose, leishmaniasis, enz. naast HPV-virus.
Moleculaire diagnose is, ondanks dat het als duur wordt beschouwd in vergelijking met andere diagnostische technieken, nauwkeuriger, omdat het kan achterhalen welke wijziging verband houdt met een bepaalde ziekte en de mate van invloed van deze wijziging in het organisme, waardoor de behandeling van de persoon wordt geholpen.
Behalve voor de diagnose van verschillende ziekten, worden moleculaire technieken ook gebruikt om de respons op behandeling te beoordelen, vooral bij mensen met kanker, omdat het een van de meest effectieve methoden is om ziekteprogressie en terugval aan te geven.
Hoe het wordt gedaan
De moleculaire diagnose kan met elk monster worden uitgevoerd, op verzoek van de arts die het beste informatie kan geven over de toestand van de patiënt, zoals urine, speeksel of, in de meeste gevallen, bloed. Vasten of enige andere voorbereiding is niet nodig voor het examen.
Het monster wordt verzameld en samen met de begeleiding van de arts naar het laboratorium gestuurd, met informatie over het onderzoek of type onderzoek dat moet worden uitgevoerd. De uitgevoerde moleculaire techniek is afhankelijk van het gevraagde onderzoek en omvat een reeks nauwkeurige procedures om de aanwezigheid of afwezigheid van de door de arts gevraagde wijziging te identificeren.
Meestal wordt slechts een kleine hoeveelheid verzonden monster gebruikt, de rest wordt opgeslagen zodat het onderzoek indien nodig wordt herhaald.
Kijk wat de belangrijkste moleculaire technieken zijn
PCR
A PCR, afkorting voor Polymerase Chain Reaction of Polymerase kettingreactie, is een moleculaire techniek die bestaat uit de amplificatie van een fragment van genetisch materiaal, of het nu DNA of RNA is, om mutaties te identificeren en zo te helpen bij de diagnose van ziekten.
Deze techniek is gemaakt van de extractie en zuivering van het genetische materiaal, dat vervolgens in een mengsel wordt geplaatst waarin een van de componenten een restrictie-enzym is dat varieert afhankelijk van het gevraagde onderzoek en wiens functie het is om het materiaal in fragmenten te snijden zodat de mogelijke genetische wijziging kan worden geïdentificeerd. Het mengsel wordt in een thermocycler geplaatst, wat een apparaat is dat werkt door de temperatuurvariatie die door de professional is aangegeven volgens het examen en dus de versterking van het genetische fragment mogelijk maakt. In het geval van conventionele PCR wordt het PCR-product na amplificatie onderworpen aan elektroforese, dat is een moleculaire techniek gebaseerd op het gewicht en de grootte van de fragmenten, dat wil zeggen dat er volgens deze kenmerken een patroon van banden wordt gegenereerd, waarvan de analyse wordt gemaakt op basis van de positieve controleband, dat wil zeggen de band die bekend is dat komt overeen met de genetische wijziging.
A Real-time PCR, ook wel qPCR genoemd, het is een type kwantitatieve PCR, dat wil zeggen dat het, naast het identificeren van de genetische verandering, in staat is informatie te verschaffen over genexpressie, dat wil zeggen hoeveel het veranderde gen tot expressie wordt gebracht in het organisme, en dus in staat is om gebruikt om de diagnose te ondersteunen en de behandeling te controleren. Real-time PCR vereist geen elektroforese, het hele proces van het versterken en analyseren van genetisch materiaal wordt gedaan door een apparaat en het resultaat wordt geïnterpreteerd door een getrainde gezondheidswerker.
Sequencing
De sequentiebepaling is een moleculaire techniek die bestaat uit het bepalen van de volgorde van DNA-nucleotiden, de vormende eenheden van genetisch materiaal. Sequencing vindt plaats door een reactie vergelijkbaar met PCR, maar in het amplificatiemengsel worden gemodificeerde nucleotiden toegevoegd door de toevoeging van fluorochromen, die naarmate het materiaal wordt geamplificeerd, de gemodificeerde nucleotiden in het DNA worden opgenomen en verschillende fragmenten genereren, die komen overeen met het sequencing-product.
Het reactieproduct wordt in een apparaat genaamd DNA-sequencer geplaatst, waarin, wanneer de fragmenten worden bereikt door de laser van de apparatuur, de fluorochromen worden opgewekt en fluorescentie uitzenden, wat door de apparatuur wordt aangegeven door middel van pieken, waarbij elke piek overeenkomt aan een nucleotide. Aan het einde van de reactie zal de apparatuur de DNA-sequentie informeren en zo de arts helpen bij de diagnose van genetische ziekten..
